¹And they came over unto the other side of the sea, into the country of the Gadarenes.

¹Kështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.

²And when he was come out of the ship, immediately there met him out of the tombs a man with an unclean spirit,

²Dhe, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë i doli përpara nga varrezat një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,

³Who had his dwelling among the tombs; and no man could bind him, no, not with chains:

³i cili banonte në varreza dhe kurrkush s'kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me zinxhirë.

⁴Because that he had been often bound with fetters and chains, and the chains had been plucked asunder by him, and the fetters broken in pieces: neither could any man tame him.

⁴Shpesh herë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i thyente zinxhirët dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.

⁵And always, night and day, he was in the mountains, and in the tombs, crying, and cutting himself with stones.

⁵Vazhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.

⁶But when he saw Jesus afar off, he ran and worshipped him,

⁶Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,

⁷And cried with a loud voice, and said, What have I to do with thee, Jesus, thou Son of the most high God? I adjure thee by God, that thou torment me not.

⁷dhe me një britmë të madhe tha: ''Ç'ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!;''.

⁸For he said unto him, Come out of the man, thou unclean spirit.

⁸Sepse ai i kishte thënë: ''Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!''.

⁹And he asked him, What is thy name? And he answered, saying, My name is Legion: for we are many.

⁹Atëhere Jezusi e pyeti: ''Cili është emri yt?''. Dhe ai u përgjigj duke thënë: ''Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë''.

¹⁰And he besought him much that he would not send them away out of the country.

¹⁰Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.

¹¹Now there was there nigh unto the mountains a great herd of swine feeding.

¹¹Tani aty ishte, në brinjë të malit, një tufë e madhe derrash që kulloste.

¹²And all the devils besought him, saying, Send us into the swine, that we may enter into them.

¹²Atëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: ''Na dërgo në derrat, që të hymë në ta''.

¹³And forthwith Jesus gave them leave. And the unclean spirits went out, and entered into the swine: and the herd ran violently down a steep place into the sea, (they were about two thousand;) and were choked in the sea.

¹³Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.

¹⁴And they that fed the swine fled, and told it in the city, and in the country. And they went out to see what it was that was done.

¹⁴Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.

¹⁵And they come to Jesus, and see him that was possessed with the devil, and had the legion, sitting, and clothed, and in his right mind: and they were afraid.

¹⁵Kur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.

¹⁶And they that saw it told them how it befell to him that was possessed with the devil, and also concerning the swine.

¹⁶Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe çështjen e derrave.

¹⁷And they began to pray him to depart out of their coasts.

¹⁷Atëhere ata filluan t'i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.

¹⁸And when he was come into the ship, he that had been possessed with the devil prayed him that he might be with him.

¹⁸Kur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;

¹⁹Howbeit Jesus suffered him not, but saith unto him, Go home to thy friends, and tell them how great things the Lord hath done for thee, and hath had compassion on thee.

¹⁹por Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: ''Shko në shtëpinë tënde, te të tut dhe u trego atyre çfarë gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty''.

²⁰And he departed, and began to publish in Decapolis how great things Jesus had done for him: and all men did marvel.

²⁰Dhe ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.

²¹And when Jesus was passed over again by ship unto the other side, much people gathered unto him: and he was nigh unto the sea.

²¹Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.

²²And, behold, there cometh one of the rulers of the synagogue, Jairus by name; and when he saw him, he fell at his feet,

²²Atëhere erdhi një nga krerët e sinagogës, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,

²³And besought him greatly, saying, My little daughter lieth at the point of death: I pray thee, come and lay thy hands on her, that she may be healed; and she shall live.

²³dhe ju lut me të madhe duke thënë: ''Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!''.

²⁴And Jesus went with him; and much people followed him, and thronged him.

²⁴Dhe ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.

²⁵And a certain woman, which had an issue of blood twelve years,

²⁵Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh

²⁶And had suffered many things of many physicians, and had spent all that she had, and was nothing bettered, but rather grew worse,

²⁶dhe kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,

²⁷When she had heard of Jesus, came in the press behind, and touched his garment.

²⁷kur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në turmë dhe pas shpinës preku rrobën e Jezusit,

²⁸For she said, If I may touch but his clothes, I shall be whole.

²⁸sepse thoshte: ''Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem''.

²⁹And straightway the fountain of her blood was dried up; and she felt in her body that she was healed of that plague.

²⁹Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.

³⁰And Jesus, immediately knowing in himself that virtue had gone out of him, turned him about in the press, and said, Who touched my clothes?

³⁰Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: ''Kush m'i preku rrobat?

³¹And his disciples said unto him, Thou seest the multitude thronging thee, and sayest thou, Who touched me?

³¹Dhe dishepujt e vet i thanë: ''A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: ''Kush më preku?''.

³²And he looked round about to see her that had done this thing.

³²Por ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.

³³But the woman fearing and trembling, knowing what was done in her, came and fell down before him, and told him all the truth.

³³Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç'i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.

³⁴And he said unto her, Daughter, thy faith hath made thee whole; go in peace, and be whole of thy plague.

³⁴Dhe ai i tha: ''Bijë, besimi yt të shëroi; shko në paqe dhe ji e shëruar nga sëmundja jote!''.

³⁵While he yet spake, there came from the ruler of the synagogue's house certain which said, Thy daughter is dead: why troublest thou the Master any further?

³⁵Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: ''Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?''.

³⁶As soon as Jesus heard the word that was spoken, he saith unto the ruler of the synagogue, Be not afraid, only believe.

³⁶Por Jezusi, sapo dëgjoi ç'u tha, i tha kryetarit të sinagogës: ''Mos ki frikë, vetëm ki besim!''.

³⁷And he suffered no man to follow him, save Peter, and James, and John the brother of James.

³⁷Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.

³⁸And he cometh to the house of the ruler of the synagogue, and seeth the tumult, and them that wept and wailed greatly.

³⁸Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.

³⁹And when he was come in, he saith unto them, Why make ye this ado, and weep? the damsel is not dead, but sleepeth.

³⁹Hyri dhe u tha atyre: ''Pse bërtitni e qani? Vajza nuk ka vdekur, por fle''.

⁴⁰And they laughed him to scorn. But when he had put them all out, he taketh the father and the mother of the damsel, and them that were with him, and entereth in where the damsel was lying.

⁴⁰Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.

⁴¹And he took the damsel by the hand, and said unto her, Talitha cumi; which is, being interpreted, Damsel, I say unto thee, arise.

⁴¹E mori, pra, për dore vajzën dhe i tha: ''Talitha kumi'', që e përkthyer do të thotë: ''Vajzë, ty po të them: Çohu!''.

⁴²And straightway the damsel arose, and walked; for she was of the age of twelve years. And they were astonished with a great astonishment.

⁴²Dhe menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.

⁴³And he charged them straitly that no man should know it; and commanded that something should be given her to eat.

⁴³Por ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t'i japin vajzës të hajë.