¹And he went out from thence, and came into his own country; and his disciples follow him.

¹Pastaj doli prej andej dhe erdhi në vendlindjen e tij, dhe dishepujt e vet e ndiqnin.

²And when the sabbath day was come, he began to teach in the synagogue: and many hearing him were astonished, saying, From whence hath this man these things? and what wisdom is this which is given unto him, that even such mighty works are wrought by his hands?

²Dhe kur erdhi e shtuna, filloi t'i mësojë në sinagogë. Dhe shumë, kur e dëgjonin, habiteshin dhe thoshnin: ''Nga i vijnë këtij këto? Vallë ç'dituri është kjo që i është dhënë? Dhe si kryhen këto vepra të mëdha nëpërmjet dorës së tij?

³Is not this the carpenter, the son of Mary, the brother of James, and Joses, and of Juda, and Simon? and are not his sisters here with us? And they were offended at him.

³A s'është ky zdrukthëtar i biri Marisë, vëllai i Jakobit, i Joses, i Judës dhe i Simonit? Dhe nuk janë këtu midis nesh motrat e tij?''. Dhe skandalizoheshin për shkak të tij.

⁴But Jesus, said unto them, A prophet is not without honour, but in his own country, and among his own kin, and in his own house.

⁴Por Jezusi u tha atyre: ''Asnjë profet s'është i përbuzur përveç në vendlindjen e tij, në farefisin e vet dhe në shtëpinë e vet''.

⁵And he could there do no mighty work, save that he laid his hands upon a few sick folk, and healed them.

⁵Dhe nuk mundi të kryejë aty asnjë vepër të pushtetshme, përveçse shëroi disa të lëngatë, duke vënë mbi ta duart.

⁶And he marvelled because of their unbelief. And he went round about the villages, teaching.

⁶Dhe çuditej për mosbesimin e tyre; dhe dilte nëpër fshatra përreth e i mësonte.

⁷And he called unto him the twelve, and began to send them forth by two and two; and gave them power over unclean spirits;

⁷Pastaj ai i thirri te vetja të dymbëdhjetët dhe filloi t'i dërgojë dy nga dy; dhe u dha pushtet mbi frymët e ndyra.

⁸And commanded them that they should take nothing for their journey, save a staff only; no scrip, no bread, no money in their purse:

⁸Dhe i urdhëroi të mos marrin asgjë tjetër udhës, përveç një shkop vetëm: as trasta, as bukë, as denar në brez;

⁹But be shod with sandals; and not put on two coats.

⁹dhe të mbathin vetëm sandalet e të mos veshin dy palë tunika.

¹⁰And he said unto them, In what place soever ye enter into an house, there abide till ye depart from that place.

¹⁰U tha akoma: ''Kudo që të hyni në një shtëpi, rrini aty derisa të largoheni nga ai vend.

¹¹And whosoever shall not receive you, nor hear you, when ye depart thence, shake off the dust under your feet for a testimony against them. Verily I say unto you, It shall be more tolerable for Sodom and Gomorrha in the day of judgment, than for that city.

¹¹Në qoftë se disa nuk ju presin dhe nuk ju dëgjojnë, kur të largoheni që andej, shkundni pluhurin nga këmbët tuaja si dëshmi kundër tyre. Në të vërtetë ju them se ditën e gjyqit Sodoma dhe Gomorra do të trajtohen me më shumë tolerancë se sa ai qytet''.

¹²And they went out, and preached that men should repent.

¹²Kështu ata shkuan dhe u predikonin njerëzve që të pendoheshin;

¹³And they cast out many devils, and anointed with oil many that were sick, and healed them.

¹³dhe dëbonin shumë demonë dhe vajosnin me vaj shumë të lëngatë dhe i shëronin.

¹⁴And king Herod heard of him; (for his name was spread abroad:) and he said, That John the Baptist was risen from the dead, and therefore mighty works do shew forth themselves in him.

¹⁴Tani mbreti Herod dëgjoi të flitej për Jezusin, sepse emri i tij ishte bërë i njohur, dhe ai tha: ''Ky Gjoni që pagëzonte u ngjall së vdekuri; prandaj në të po veprojnë pushtete çudibërëse''.

¹⁵Others said, That it is Elias. And others said, That it is a prophet, or as one of the prophets.

¹⁵Disa të tjerë thonin: ''Éshtë Elia''; dhe disa të tjerë: ''Éshtë një profet, ose si një nga profetët''.

¹⁶But when Herod heard thereof, he said, It is John, whom I beheaded: he is risen from the dead.

¹⁶Por kur i dëgjoi Herodi të gjitha këto, tha: ''Ky Gjoni, të cilit ia pata prerë kokën, u ngjall së vdekuri!''.

¹⁷For Herod himself had sent forth and laid hold upon John, and bound him in prison for Herodias' sake, his brother Philip's wife: for he had married her.

¹⁷Në fakt Herodi vet kishte dhënë urdhër të arrestohej Gjoni dhe të mbahej i lidhur në burg për shkak të Herodiadës, gruas së Filipit, vëllait të tij, sepse e kishte marrë për grua.

¹⁸For John had said unto Herod, It is not lawful for thee to have thy brother's wife.

¹⁸Gjoni, pra, i thoshte Herodit: ''Nuk është e lejueshme të kesh gruan e vëllait tënd!''

¹⁹Therefore Herodias had a quarrel against him, and would have killed him; but she could not:

¹⁹Dhe Herodiada e urrente dhe dëshironte ta vriste, por nuk mundte.

²⁰For Herod feared John, knowing that he was a just man and an holy, and observed him; and when he heard him, he did many things, and heard him gladly.

²⁰Herodi, pra, i druhej Gjonit, të cilin e dinte si njeri të drejtë dhe të shenjtë, dhe e mbronte; dhe, mbasi e dëgjonte, kryente shumë gjëra dhe e dëgjonte me dëshirë.

²¹And when a convenient day was come, that Herod on his birthday made a supper to his lords, high captains, and chief estates of Galilee;

²¹Por erdhi dita e volitshme dhe Herodi, për ditëlindjen e vet, shtroi një gosti për të mëdhenjtë e tij, për komandantët dhe për parinë e Galilesë.

²²And when the daughter of the said Herodias came in, and danced, and pleased Herod and them that sat with him, the king said unto the damsel, Ask of me whatsoever thou wilt, and I will give it thee.

²²Hyri vetë e bija e Herodiadës, kërceu dhe i pëlqeu Herodit e atyre që ishin bashkë me të në tryezë, atëherë mbreti i tha vajzës: ''Më kërko ç'të duash dhe unë do të ta jap''.

²³And he sware unto her, Whatsoever thou shalt ask of me, I will give it thee, unto the half of my kingdom.

²³Dhe iu betua: ''Gjithçka që të më kërkosh, do të ta jap, deri gjysmën e mbretërisë sime!''.

²⁴And she went forth, and said unto her mother, What shall I ask? And she said, The head of John the Baptist.

²⁴Ajo doli dhe i tha s'ëmës: ''Çfarë duhet t'i kërkoj?'' Ajo u përgjigj: ''Kokën e Gjon Pagëzorit!''.

²⁵And she came in straightway with haste unto the king, and asked, saying, I will that thou give me by and by in a charger the head of John the Baptist.

²⁵Ajo u kthye menjëherë te mbreti dhe i kërkoi me nxitim: ''Unë dëshiroj që ti të më japësh menjëherë, mbi një pjatë, kokën e Gjon Pagëzorit''.

²⁶And the king was exceeding sorry; yet for his oath's sake, and for their sakes which sat with him, he would not reject her.

²⁶Dhe mbreti, megjithëse u trishtua shumë nga kjo, nuk deshi të refuzojë për shkak të betimit dhe për respekt të të ftuarve.

²⁷And immediately the king sent an executioner, and commanded his head to be brought: and he went and beheaded him in the prison,

²⁷Kështu mbreti dërgoi menjëherë një roje me urdhër që ti sillnin kokën e Gjonit.

²⁸And brought his head in a charger, and gave it to the damsel: and the damsel gave it to her mother.

²⁸Dhe ky shkoi, ia preu kokën në burg, dhe e solli kokën e tij mbi një pjatë, ia dha vajzës dhe vajza ia dha s'ëmës.

²⁹And when his disciples heard of it, they came and took up his corpse, and laid it in a tomb.

²⁹Kur dishepujt e Gjonit i dëgjuan këto, erdhën, morën trupin e tij dhe e vunë në varr.

³⁰And the apostles gathered themselves together unto Jesus, and told him all things, both what they had done, and what they had taught.

³⁰Tani apostujt u mblodhën tek Jezusi dhe i treguan të gjitha ato që kishin bërë dhe i kishin mësuar.

³¹And he said unto them, Come ye yourselves apart into a desert place, and rest a while: for there were many coming and going, and they had no leisure so much as to eat.

³¹Dhe ai u tha atyre: ''Ejani veçmas në një vend të vetmuar dhe pushoni pak''. Sepse njerëzit që vinin dhe shkonin ishin aq shumë, sa s'u dilte koha as për të ngrënë.

³²And they departed into a desert place by ship privately.

³²U nisën, pra, me një barkë drejt një vend të vetmuar e të mënjanuar.

³³And the people saw them departing, and many knew him, and ran afoot thither out of all cities, and outwent them, and came together unto him.

³³Porsa turma i pa që u nisën, dhe shumë veta e njohën; dhe nga të gjitha qytetet erdhën aty me këmbë dhe mbërritën përpara tyre; dhe u mblodhën rreth tij.

³⁴And Jesus, when he came out, saw much people, and was moved with compassion toward them, because they were as sheep not having a shepherd: and he began to teach them many things.

³⁴Kur Jezusi doli nga barka, pa një turmë të madhe dhe iu dhimbs, sepse ishin si delet pa bari; dhe nisi t'u mësojë shumë gjëra.

³⁵And when the day was now far spent, his disciples came unto him, and said, This is a desert place, and now the time is far passed:

³⁵Duke qenë se u bë vonë, dishepujt e tij iu afruan dhe i thanë: ''Ky vend është i shkretë, dhe tashmë është vonë.

³⁶Send them away, that they may go into the country round about, and into the villages, and buy themselves bread: for they have nothing to eat.

³⁶Lejoi këta njerëz që të shkojnë në fushat dhe në fshatrat rreth e qark që të blejnë bukë, se s'kanë gjë për të ngrënë''.

³⁷He answered and said unto them, Give ye them to eat. And they say unto him, Shall we go and buy two hundred pennyworth of bread, and give them to eat?

³⁷Por ai, duke iu përgjigjur, u tha atyre: ''U jepni ju të hanë!'' Ata i thanë: ''A duhet të shkojmë ne të blejmë për dyqind denarë bukë dhe t'u japim të hanë?''.

³⁸He saith unto them, How many loaves have ye? go and see. And when they knew, they say, Five, and two fishes.

³⁸Dhe ai u tha atyre: ''Sa bukë keni? Shkoni e shikoni''. Ata, mbasi shikuan, thanë: ''Pesë bukë e dy peshq''.

³⁹And he commanded them to make all sit down by companies upon the green grass.

³⁹Atëherë ai i urdhëroi ata që t'i rregullojnë të gjithë, ulur në grupe, mbi barin e njomë.

⁴⁰And they sat down in ranks, by hundreds, and by fifties.

⁴⁰Kështu ata u ulën në grupe nga njëqind e nga pesëdhjetë.

⁴¹And when he had taken the five loaves and the two fishes, he looked up to heaven, and blessed, and brake the loaves, and gave them to his disciples to set before them; and the two fishes divided he among them all.

⁴¹Pastaj ai mori pesë bukët dhe dy peshqit, i ngriti sytë nga qielli, i bekoi; i theu bukët dhe ua dha dishepujve të vet, që t'ua shpërndanin atyre; ua ndau gjithashtu dy peshqit të gjithëve.

⁴²And they did all eat, and were filled.

⁴²Të gjithë hëngrën sa u ngopën.

⁴³And they took up twelve baskets full of the fragments, and of the fishes.

⁴³Dhe mblodhën dymbëdhjetë shporta me copa buke dhe me mbetje peshku.

⁴⁴And they that did eat of the loaves were about five thousand men.

⁴⁴Ata që hëngrën nga ato bukë ishin pesë mijë burra.

⁴⁵And straightway he constrained his disciples to get into the ship, and to go to the other side before unto Bethsaida, while he sent away the people.

⁴⁵Menjëherë Jezusi i detyroi dishepujt e vet të hyjnë në barkë dhe t'i prijnë në bregun tjetër drejt Betsaidas, derisa ai ta lejonte turmën.

⁴⁶And when he had sent them away, he departed into a mountain to pray.

⁴⁶Sapo e lejoi, ai iu ngjit malit për t'u lutur.

⁴⁷And when even was come, the ship was in the midst of the sea, and he alone on the land.

⁴⁷U ngrys, barka ishte në mes të detit dhe ai ishte i vetëm fare në tokë.

⁴⁸And he saw them toiling in rowing; for the wind was contrary unto them: and about the fourth watch of the night he cometh unto them, walking upon the sea, and would have passed by them.

⁴⁸Dhe kur i pa dishepujt që po mundoheshin duke vozitur, sepse era ishte kundër tyre, aty nga roja e katërt e natës, ai u nis drejt tyre duke ecur përmbi det dhe donte t'i kalonte.

⁴⁹But when they saw him walking upon the sea, they supposed it had been a spirit, and cried out:

⁴⁹Por ata, kur e panë që po ecte mbi det, menduan se ishte një fantazmë dhe filluan të bërtasin,

⁵⁰For they all saw him, and were troubled. And immediately he talked with them, and saith unto them, Be of good cheer: it is I; be not afraid.

⁵⁰sepse e kishin parë të gjithë dhe ishin trembur; por ai menjëherë filloi të flasë me ta dhe tha: ''Merrni zemër, jam unë, mos kini frikë!''

⁵¹And he went up unto them into the ship; and the wind ceased: and they were sore amazed in themselves beyond measure, and wondered.

⁵¹Pastaj hipi në barkë me ta dhe era pushoi; dhe ata mbetën jashtëzakonisht të habitur në veten e tyre dhe u mrekulluan,

⁵²For they considered not the miracle of the loaves: for their heart was hardened.

⁵²sepse nuk e kishin kuptuar ndodhinë e bukëve, sepse zemra e tyre ishte ngurtësuar.

⁵³And when they had passed over, they came into the land of Gennesaret, and drew to the shore.

⁵³Mbasi kaluan, arritën në krahinën e Gjenasaretit dhe aty e lidhën barkën.

⁵⁴And when they were come out of the ship, straightway they knew him,

⁵⁴Dhe kur dolën nga barka, njerëzit e njohën menjëherë

⁵⁵And ran through that whole region round about, and began to carry about in beds those that were sick, where they heard he was.

⁵⁵dhe, duke përshkuar me vrap mbarë krahinën përreth, filluan të sjellin të sëmurë në vigje, kudo që dëgjonin se gjendej;

⁵⁶And whithersoever he entered, into villages, or cities, or country, they laid the sick in the streets, and besought him that they might touch if it were but the border of his garment: and as many as touched him were made whole.

⁵⁶dhe kudo ku ai vinte, në fshatra, në qytete a në lagje, njerëzit i vendosnin të lënguarit në sheshe dhe e lutnin që të paktën të mund të preknin cepin e rrobes së tij; dhe të gjithë ata që e preknin, shëroheshin.