¹Paul called to be an apostle of Jesus Christ through the will of God, and Sosthenes our brother,

¹ПАВЛӮС, ки бо иродаи Худо ҳаввории даъватигудаи Исои Масеҳ аст, ва бародари мо Сӯстинис,

²Unto the church of God which is at Corinth, to them that are sanctified in Christ Jesus, called to be saints, with all that in every place call upon the name of Jesus Christ our Lord, both their's and our's:

²Ба калисои Худо, ки дар Кӯринтӯс воқеъ аст, ба муқаддасони даъватшуда, ки дар Исои Масеҳ тақдис гардидаанд, бо ҳамаи онҳое ки дар ҳар ҷо исми Худованди мо Исои Масеҳро мехонанд, ки Ӯ Худованди онҳо ва Худованди мост, -

³Grace be unto you, and peace, from God our Father, and from the Lord Jesus Christ.

³Файз ва осоиштагӣ аз ҷопиби Пацари мо Худо ва Исои Масеҳи Худованд бар шумо бод.

⁴I thank my God always on your behalf, for the grace of God which is given you by Jesus Christ;

⁴Худои худро ҳамеша барои шумо шукр мегӯям: барои файзи Худо, ки ба шумо дар Исои Масеҳ ато шудааст,

⁵That in every thing ye are enriched by him, in all utterance, and in all knowledge;

⁵Чунки дар Ӯ шумо аз ҳар чиз: аз ҳар сухан ва аз ҳар дониш бой шудаед,

⁶Even as the testimony of Christ was confirmed in you:

⁶Зеро шаҳодати Масеҳ дар шумо барқарор гардидааст,

⁷So that ye come behind in no gift; waiting for the coming of our Lord Jesus Christ:

⁷Ба тавре ки шумо аз ҳеҷ лаёқат норасогӣ надоред, модоме ки мунтазири зуҳури Худованди мо Исои Масеҳ мебошед,

⁸Who shall also confirm you unto the end, that ye may be blameless in the day of our Lord Jesus Christ.

⁸Ки Ӯ низ шуморо то ба охир устувор хоҳад кард, то ки дар рӯзи Худованди мо Исои Масеҳ беаиб бошед.

⁹God is faithful, by whom ye were called unto the fellowship of his Son Jesus Christ our Lord.

⁹Амин аст Худое ки щуморо ба ширкати Писари Худ Исои Масеҳи Худованди мо даъват намудааст.

¹⁰Now I beseech you, brethren, by the name of our Lord Jesus Christ, that ye all speak the same thing, and that there be no divisions among you; but that ye be perfectly joined together in the same mind and in the same judgment.

¹⁰Аз шулю, эй бародарон, ба исми Худованди мо Исои Масеҳ илтимос мекунам, ки ҳамаатон айни як суханро гӯед, ва дар байни шумо ҷудоие набошад, балки шумо дар як рӯҳ ва дар як фикр муттаҳид бошед.

¹¹For it hath been declared unto me of you, my brethren, by them which are of the house of Chloe, that there are contentions among you.

¹¹Зеро ки аз аҳли байти Хлӯо ба ман дар бораи шумо, эй бародарон, маълум шудааст, ки дар байнатон баҳсу мунозира вуҷуд дорад.

¹²Now this I say, that every one of you saith, I am of Paul; and I of Apollos; and I of Cephas; and I of Christ.

¹²Ман онро дар назар дорам, ки ҳар яке аз шумо мегӯяд; "Ман аз они Павлус ҳастам"; "Ман аз они Апӯллӯс"; "Ман аз они Кифо"; "Ман аз они Масеҳ".

¹³Is Christ divided? was Paul crucified for you? or were ye baptized in the name of Paul?

¹³Оё Масеҳ аз ҳам ҷудо шудааст? Оё Павлус барои шумо маслуб гардидааст? Ё ки шумо ба исми Павлус таъмид ёфтаед?

¹⁴I thank God that I baptized none of you, but Crispus and Gaius;

¹⁴Худоро шукр лгегӯям, ки ман ҳеҷ яке аз шуморо, ба гайр аз Криспус ва Гоюс, таъмид надодаам,

¹⁵Lest any should say that I had baptized in mine own name.

¹⁵То касенагӯяд, ки манӯро ба исмиҳуд таъмид додаам.

¹⁶And I baptized also the household of Stephanas: besides, I know not whether I baptized any other.

¹⁶Ман инчунин аҳли байти Истефанусро таъмид додаам; ҷуз инҳо дар хотир надорам, ки каси дигареро таъмид дода бошам.

¹⁷For Christ sent me not to baptize, but to preach the gospel: not with wisdom of words, lest the cross of Christ should be made of none effect.

¹⁷Зеро Масеҳ маро нафиристодааст, ки таъмид диҳам, балки башорат диҳам, на дар ҳикмати калом, то ки салиби Масеҳ ботил нашавад.

¹⁸For the preaching of the cross is to them that perish foolishness; but unto us which are saved it is the power of God.

¹⁸Зеро паёми салиб барои гирифторони ҳалокат ҷаҳолат аст, вале барои мо, ки дар роҳи наҷот ҳастем, қуввати Худост.

¹⁹For it is written, I will destroy the wisdom of the wise, and will bring to nothing the understanding of the prudent.

¹⁹Зеро навишта шудааст: "Ҳикмати ҳакимонро ба ҳалокат хоҳам расонд ва ақли оқилонро нопадид хоҳам кард".

²⁰Where is the wise? where is the scribe? where is the disputer of this world? hath not God made foolish the wisdom of this world?

²⁰Куҷост ҳаким? Куҷост китобдон? Куҷост воизи ин ҷаҳон? Оё Худо ҳикмати ин ҷаҳонро ба ҷаҳолат табдил надодааст?

²¹For after that in the wisdom of God the world by wisdom knew not God, it pleased God by the foolishness of preaching to save them that believe.

²¹Зеро, дар ҳикмати Худо, модоме ки ҷаҳон бо ҳикмати худ Худоро нашинохт, - Худо салоҳ донист, ки ба воситам ҷаҳолати мавъиза имондоронро наҷот диҳад,

²²For the Jews require a sign, and the Greeks seek after wisdom:

²²Зеро ки яҳудиён мӯъҷизот металабанд, ва юнониён ҳикмат меҷӯянд;

²³But we preach Christ crucified, unto the Jews a stumblingblock, and unto the Greeks foolishness;

²³Лекин мо Масеҳи маслубшударо мавъиза мекунем, ки барои яҳудиён васваса ва барои юнониён ҷаҳолат аст,

²⁴But unto them which are called, both Jews and Greeks, Christ the power of God, and the wisdom of God.

²⁴Аммо барои худи даъватшудагон, чи яҳудиён, чи юнониен, Масеҳро мавъиза мекунем, ки Ӯ куввати Худо ва ҳикмати Худост;

²⁵Because the foolishness of God is wiser than men; and the weakness of God is stronger than men.

²⁵Чунки ҷаҳолати Худо аз ҳикмати одамон пурҳикматтар аст, ва нотавонии Худо аз куввати одамон тавонотар аст.

²⁶For ye see your calling, brethren, how that not many wise men after the flesh, not many mighty, not many noble, are called:

²⁶Зеро, эй бародарон, бингаред, ки шумо, вақте ки даъват шудед, чй будед: бисьёре ба ҳасби ҷисм ҳаким нестед, бисьёре тавоно нестед, бисьёре наҷиб нестед;

²⁷But God hath chosen the foolish things of the world to confound the wise; and God hath chosen the weak things of the world to confound the things which are mighty;

²⁷Лекин Худо ҷоҳилони ҷаҳонро баргузид, то ки ҳакимонро шарманда кунад, ва нотавонони ҷаҳонро баргузид, то ки тавонгаронро шарманда кунад;

²⁸And base things of the world, and things which are despised, hath God chosen, yea, and things which are not, to bring to nought things that are:

²⁸Ва Худо бекасони ҷаҳон ва ҳақиронро, ва он чиро, ки номавҷуд аст, баргузид, то ки мавҷудро ботил кунад, -

²⁹That no flesh should glory in his presence.

²⁹Барои он ки ҳеҷ ҷисме дар леши Худо фахр накунад.

³⁰But of him are ye in Christ Jesus, who of God is made unto us wisdom, and righteousness, and sanctification, and redemption:

³⁰Ва аз Ӯ шумо дар Исои Масеҳ ҳастед, ки барои мо ҳикмате аз ҷониби Худо, яъне адолат ва кудсият ва кафорат шудааст,

³¹That, according as it is written, He that glorieth, let him glory in the Lord.

³¹То, чунон ки навишТа шудааст, "фахркунанда бигзор ба Худованд фахр кунад".