¹Paul, an apostle of Jesus Christ by the will of God, according to the promise of life which is in Christ Jesus,

¹ПАВЛӮС, ҳаввории Исои Масеҳ бо иродаи Худо, ба ҳасби ваъдаи ҳаёт, ки дар Исои Масеҳ аст,

²To Timothy, my dearly beloved son: Grace, mercy, and peace, from God the Father and Christ Jesus our Lord.

²Ба Тимотиюс, фарзанди маҳбубам: файз, марҳамат ва осоиштагӣ аз ҷониби Худои Падар ва Худованди мо Исои Масеҳ бод.

³I thank God, whom I serve from my forefathers with pure conscience, that without ceasing I have remembrance of thee in my prayers night and day;

³Шукргузорй менамоям Худоеро, ки чун аҷдоди худ бо виҷдони пок ба Ӯ ибодат мекунам, барои он ки ҳамеша туро дар дуоҳоям шабу рӯз ба ёд меоварам.

⁴Greatly desiring to see thee, being mindful of thy tears, that I may be filled with joy;

⁴Шавқманди дидори ту ҳастам, - дар ҳолате ки ашкҳои туро дар хотир дорам, - то аз шодӣ пур шавам,

⁵When I call to remembrance the unfeigned faith that is in thee, which dwelt first in thy grandmother Lois, and thy mother Eunice; and I am persuaded that in thee also.

⁵Зеро ки имони бериёи туро, ки пештар дар модаркалонат Лӯид ва модарат Авниқо сокин буд, ба ҳотир меоварам ва яқин дорам, ки он дар ту низ сокин аст.

⁶Wherefore I put thee in remembrance that thou stir up the gift of God, which is in thee by the putting on of my hands.

⁶Ба ин сабаб ба ту хотиррасон мекунам, ки он бахшоинш Худоро, ки ба василаи гузоштани дастҳои ман дар туст, авҷ гиронӣ;

⁷For God hath not given us the spirit of fear; but of power, and of love, and of a sound mind.

⁷Зеро ки Худо ба мо на рӯҳи тарсу ҳаросро, балки рӯҳи қувват ва муҳаббат ва парҳезгорӣ додааст.

⁸Be not thou therefore ashamed of the testimony of our Lord, nor of me his prisoner: but be thou partaker of the afflictions of the gospel according to the power of God;

⁸Пас, на аз шаҳодат додан ба Худованди мо ва на аз ман, ки бандии Ӯ ҳастам, ор дор,балки барои башорат ба ҳасби қуввати Худо уқубат бикаш,

⁹Who hath saved us, and called us with an holy calling, not according to our works, but according to his own purpose and grace, which was given us in Christ Jesus before the world began,

⁹Ки Ӯ моро наҷот додааст ва ба даъвати муқаддас хондааст, на бар тибқи аъмоли мо, балки ба ҳасби таъиноти Худ ва ба ҳасби он файзе ки ба мо аз ааал дар Исои Масеҳ ато шудааст,

¹⁰But is now made manifest by the appearing of our Saviour Jesus Christ, who hath abolished death, and hath brought life and immortality to light through the gospel:

¹⁰Вале алҳол ба василаи зуҳури Наҷотдиҳандаи мо Исои Масеҳ ошкор гардидааст, ки Ӯ мамотро ботил намуд ва ҳаёт ва бефаноиро ба воситаи башорат дурахшон кард,

¹¹Whereunto I am appointed a preacher, and an apostle, and a teacher of the Gentiles.

¹¹Ки барои он ман воиз ва ҳавворй ва муаллими халқҳо таъин шудаам.

¹²For the which cause I also suffer these things: nevertheless I am not ashamed: for I know whom I have believed, and am persuaded that he is able to keep that which I have committed unto him against that day.

¹²Ба ин сабаб ман чунин укубат мекашам, лекин ор намедорам, зеро медонам, ки ба Кӣ имон овардаам, ва ман яқин дорам, ки Ӯ қодир аст амонати маро то он рӯз нигоҳ дорад.

¹³Hold fast the form of sound words, which thou hast heard of me, in faith and love which is in Christ Jesus.

¹³Намунаи суҳанони солимро, ки аз ман шунидай, бо имон ва муҳаббате ки дар Исои Масеҳ аст, пайравй намо.

¹⁴That good thing which was committed unto thee keep by the Holy Ghost which dwelleth in us.

¹⁴Он амонати некро ба воситаи Руҳулқудсе ки дар мо сокин аст, нигоҳ дор.

¹⁵This thou knowest, that all they which are in Asia be turned away from me; of whom are Phygellus and Hermogenes.

¹⁵Ту медонй, ки ҳамаи онҳое ки дар вилояти Осиё ҳастанд, маро тарк карданд; аз он ҷумла Фуҷлус ва Ҳармуҷнис.

¹⁶The Lord give mercy unto the house of Onesiphorus; for he oft refreshed me, and was not ashamed of my chain:

¹⁶Худованд ба аҳли хонаи Анисифӯрус марҳамат намояд барои он ки ӯ чандин бор маро дилдорй дод ва аз занҷирҳоям хиҷил нашуд,

¹⁷But, when he was in Rome, he sought me out very diligently, and found me.

¹⁷Балки, ҳангоме ки ба Рум омад, бо ҷидду ҷаҳди зиёде маро чустуҷӯ намуда, ёфт.

¹⁸The Lord grant unto him that he may find mercy of the Lord in that day: and in how many things he ministered unto me at Ephesus, thou knowest very well.

¹⁸Худованд ба ӯ ато фармояд, ки ба ҳузури Худованд дар он рӯз марҳамат пайдо кунад. Ва хизмати бисьёреро, ки у дар Эфсӯс барои ман кардааст, ту хубтар медонй.