¹Thou therefore, my son, be strong in the grace that is in Christ Jesus.

¹ПАС, эй фарзандам, бо файзе ки дар Исои Масеҳ аст, қавй бош.

²And the things that thou hast heard of me among many witnesses, the same commit thou to faithful men, who shall be able to teach others also.

²Ва он чиро, ки аз ман дар ҳузури шоҳидони бисьёр пгунидай, ба одамони мӯътамаде бисупор, ки лаёқат дошта бошанд дигаронро низ таълим диҳанд.

³Thou therefore endure hardness, as a good soldier of Jesus Christ.

³Ҳамчун сарбози неки Исои Масеҳ ба уқубатҳо тоб овар.

⁴No man that warreth entangleth himself with the affairs of this life; that he may please him who hath chosen him to be a soldier.

⁴Ҳеҷ сарбоз худро бо корҳои рӯзгор банд намекунад, то ки ба сипаҳсолор писанд афтад.

⁵And if a man also strive for masteries, yet is he not crowned, except he strive lawfully.

⁵Ва агар касе мубориза кунад ҳам, соҳиби тоҷ намешавад, агар ғайриқонунӣ мубориза карда бошад.

⁶The husbandman that laboureth must be first partaker of the fruits.

⁶Зироаткори меҳнаткаш бояд аввалин шахс бошад, ки аз ҳосил баҳра барад.

⁷Consider what I say; and the Lord give thee understanding in all things.

⁷Он чи мегӯям, бифаҳм ва Худованд дар ҳама чиз ба ту фаҳм хоҳад дод.

⁸Remember that Jesus Christ of the seed of David was raised from the dead according to my gospel:

⁸Исои Масеҳро дар хотир нигоҳ дор, ки аз насли Довуд буд ва аз мурдагон эҳьё шуд, ба ҳасби башорати ман,

⁹Wherein I suffer trouble, as an evil doer, even unto bonds; but the word of God is not bound.

⁹Ки барои он, мисли бадкоре, то ба дараҷаи занҷирҳо уқубат мекашам, аммо каломи Худо ба занҷирҳо банд нест.

¹⁰Therefore I endure all things for the elect's sakes, that they may also obtain the salvation which is in Christ Jesus with eternal glory.

¹⁰Бинобар ин ман ба ҳар чиз ба хотири баргузидагон сабр мекунам, то ки онҳо низ ба наҷоте ки дар Исои Масеҳ аст, бо ҷалоли абадӣ ноил шаванд.

¹¹It is a faithful saying: For if we be dead with him, we shall also live with him:

¹¹Дуруст аст ин сухан: агар бо Ӯ мурда бошем, бо Ӯ зиндагй ҳам хоҳем кард;

¹²If we suffer, we shall also reign with him: if we deny him, he also will deny us:

¹²Агар тоқат оварем, бо Ӯ салтанат ҳам хоҳем ронд; вале агар инкор кунем, Ӯ низ моро инкор хоҳад кард;

¹³If we believe not, yet he abideth faithful: he cannot deny himself.

¹³Агар мо бевафо бошем, Ӯ вафодор аст, зеро ки Худро инкор карда наметавонад.

¹⁴Of these things put them in remembrance, charging them before the Lord that they strive not about words to no profit, but to the subverting of the hearers.

¹⁴Ҳаминро хотиррасон карда, ба ҳузури Худованд ба онҳо дастур деҳ, ки ба баҳсу мунозира машғул нашаванд, ки он ҳеҷ фоида намебахшад, балки шунавандагонро парешонхотир месозад.

¹⁵Study to shew thyself approved unto God, a workman that needeth not to be ashamed, rightly dividing the word of truth.

¹⁵Саъю кӯшиш намо, ки худро ба Худо муносиб нишон диҳӣ, ҳамчун коркуне ки хиҷил намешавад ва каломи ростиро дуруст мавъиза мекунад.

¹⁶But shun profane and vain babblings: for they will increase unto more ungodliness.

¹⁶Вале аз ёвагӯии ношоям канорагирӣ намо; зеро ки ин кор мардумро боз ҳам зиёдтар ба маъсият гирифтор хоҳад кард,

¹⁷And their word will eat as doth a canker: of whom is Hymenaeus and Philetus;

¹⁷Ва суханашон, ҳамчун мараз, паҳн хоҳад шуд. Дар миёни онҳо Ҳумниюс ва Филитус ҳастанд,

¹⁸Who concerning the truth have erred, saying that the resurrection is past already; and overthrow the faith of some.

¹⁸Ки аз ростӣ дур шуда, мегӯянд, ки "эҳьё аллакай воқеъ шудааст", ва имони баъзеро хароб мекунанд.

¹⁹Nevertheless the foundation of God standeth sure, having this seal, The Lord knoweth them that are his. And, Let every one that nameth the name of Christ depart from iniquity.

¹⁹Аммо буньёди матини Худо қоим аст ва чунин мӯҳре дорад: "Худованд мансубони Худро мешиносад"; ва боз: "Ҳар кӣ исми Худовандро мехонад, бигзор аз шарорат канорагирй намояд".

²⁰But in a great house there are not only vessels of gold and of silver, but also of wood and of earth; and some to honour, and some to dishonour.

²⁰Вале дар хонаи калон на танҳо зарфҳои тилло ва нуқра, балки чӯбин ва гилин ҳам ҳаст, ва аз онҳо баъзе барои истеъмоли иззатнок аст, ва баъзе барои истеъмоли зиллатнок.

²¹If a man therefore purge himself from these, he shall be a vessel unto honour, sanctified, and meet for the master's use, and prepared unto every good work.

²¹Пас, ҳар кӣ худро аз инҳо пок кунад, зарфе барои истеъмоли иззатнок хоҳад буд, ки он муқаддас ва қобили истифодаи соҳибаш мебошад ва тайёр ба ҳар амали нек.

²²Flee also youthful lusts: but follow righteousness, faith, charity, peace, with them that call on the Lord out of a pure heart.

²²Аз шаҳавоти ҷавонӣ бигрез ва бо ҳамаи онҳое ки Худовандро аз самими қалб мехонанд, аз паи адолат, имон, муҳаббат ва осоиштагӣ бирав.

²³But foolish and unlearned questions avoid, knowing that they do gender strifes.

²³Аз мубоҳисаҳои аблаҳона ва ҷоҳилона канорагирй намо, чун медонӣ, ки онҳо чанҷолҳоро ба вуҷуд меоваранд;

²⁴And the servant of the Lord must not strive; but be gentle unto all men, apt to teach, patient,

²⁴Лекин бандаи Худованд набояд ҷанҷол кунад, балки бо ҳама меҳрубон, омӯзгор ва сабур бошад,

²⁵In meekness instructing those that oppose themselves; if God peradventure will give them repentance to the acknowledging of the truth;

²⁵Бо фурӯтанй мухолифонро насиҳат диҳад, ки шояд Худо ато фармояд, ки онҳо тавба карда, ба дониши ростӣ бирасанд

²⁶And that they may recover themselves out of the snare of the devil, who are taken captive by him at his will.

²⁶Ва аз доми иблис раҳоӣ ёбанд, ки вай онҳоро асири иродаи худ гардондааст.