¹Go to now, ye rich men, weep and howl for your miseries that shall come upon you.

¹ГӮШ кунед шумо, эй сарватдорон: дар бораи балоҳое ки ба сари шумо меояд, гирья ва нола кунед.

²Your riches are corrupted, and your garments are motheaten.

²Сарвати шумо пӯсидааст, ва либоси шуморо куя задааст.

³Your gold and silver is cankered; and the rust of them shall be a witness against you, and shall eat your flesh as it were fire. Ye have heaped treasure together for the last days.

³Тилло ва нуқраи шуморо занг задааст, ва занги онҳо исбоТе ба муқобили шумо гардида, мисли оташ ҷисми шуморо хоҳад хӯрд: шумо барои айёми охирини худ ганҷ ҷамъ кардаед.

⁴Behold, the hire of the labourers who have reaped down your fields, which is of you kept back by fraud, crieth: and the cries of them which have reaped are entered into the ears of the Lord of sabaoth.

⁴Инак, музди коргароне ки саҳроҳои шуморо даравидаанд, ва шумо онро надода нигоҳ доштаед, фиғон мекашад, ва доду фарьёди даравгарон ба гӯши Худованди лашкарҳо расидааст.

⁵Ye have lived in pleasure on the earth, and been wanton; ye have nourished your hearts, as in a day of slaughter.

⁵Шумо дар рӯи замин бо ҳашамат ва дабдаба умр ба сар бурда, айшу ишрат менамудед, ва дилҳои худро гӯё ки барои рӯзи қатл фарбеҳ кардед.

⁶Ye have condemned and killed the just; and he doth not resist you.

⁶Шумо одилро маҳкум намуда, куштед; ӯ ба шумо муқобилат накард.

⁷Be patient therefore, brethren, unto the coming of the Lord. Behold, the husbandman waiteth for the precious fruit of the earth, and hath long patience for it, until he receive the early and latter rain.

⁷Пас, эЙ бародарон, то вақти омадани Худованд пурсабр бошед. Инак, зироаткор самараи гаронбаҳои заминро интизор мешавад ва барои ин бисьёр сабр мекунад, то даме ки борони аввалин ва охирин биборад.

⁸Be ye also patient; stablish your hearts: for the coming of the Lord draweth nigh.

⁸Шумо низ сабр кунед, дилҳои худро қавӣ гардонед, чунки омадани Худованд наздик аст.

⁹Grudge not one against another, brethren, lest ye be condemned: behold, the judge standeth before the door.

⁹ЭЙ бародарон, аз якдигар шиква накунед, то ки маҳқум нагардед: инак, Довар назди дар истодааст.

¹⁰Take, my brethren, the prophets, who have spoken in the name of the Lord, for an example of suffering affliction, and of patience.

¹⁰Эй бародарон, аз уқубат ва пурсабрии анбиё ибрат гиред, ки онҳо ба исми Худованд сухан меронданд.

¹¹Behold, we count them happy which endure. Ye have heard of the patience of Job, and have seen the end of the Lord; that the Lord is very pitiful, and of tender mercy.

¹¹Инак, мо онҳоеро, ки сабр кардаанд, ҳушбахт мешуморем: шумо дар бораи сабри Айюб шунидаед ва анҷоми кори Худовандро дидаед, зеро ки Худованд раҳмон ва бахшанда аст.

¹²But above all things, my brethren, swear not, neither by heaven, neither by the earth, neither by any other oath: but let your yea be yea; and your nay, nay; lest ye fall into condemnation.

¹²Вале пеш аз ҳама, эй бародарони ман, на ба осмон қасам ёд кунед, на ба замин, на ба ягон қасами дигаре; балки бигзор дар шумо "оре, оре" ва "не, не" бошад, то ки ба маҳкумият дучор нашавед.

¹³Is any among you afflicted? let him pray. Is any merry? let him sing psalms.

¹³Оё касе аз шумо уқубат мекашад? Бигзор дуо гӯяд. Оё касе шодмон аст? Бигзор таронаи Забурро хонад.

¹⁴Is any sick among you? let him call for the elders of the church; and let them pray over him, anointing him with oil in the name of the Lord:

¹⁴Ое касе аз пгумо бемор аст? Бигзор пирони калисоро назди ҳуд даъват намояд, ва онҳо ӯро ба исми Худованд равған молида, дар ҳаққи ӯ дуо гӯянд, -

¹⁵And the prayer of faith shall save the sick, and the Lord shall raise him up; and if he have committed sins, they shall be forgiven him.

¹⁵Ва дуои имон беморро шифо хоҳад дод, ва Худованд ӯро ба по хоҳад хезонд; ва агар ӯ гуноҳ карда бошад, гуноҳҳояш омурзида хоҳад шуд.

¹⁶Confess your faults one to another, and pray one for another, that ye may be healed. The effectual fervent prayer of a righteous man availeth much.

¹⁶Ба гуноҳҳои худ назди якдигар иқрор намоед ва барои якдигар дуо гӯед, то шифо ёбед: дуои боисрори шаҳси одил қуввати бузурге дорад.

¹⁷Elias was a man subject to like passions as we are, and he prayed earnestly that it might not rain: and it rained not on the earth by the space of three years and six months.

¹⁷Ильёс шахсе буд монанди мо, ва дуо гуфт, ки борон наборад, ва се солу шаш моҳ дар рӯи замин борон набуд.

¹⁸And he prayed again, and the heaven gave rain, and the earth brought forth her fruit.

¹⁸Ва боз дуо гуфт, ва осмон борон дод, ва замин самараи Худро ба вуҷуд овард.

¹⁹Brethren, if any of you do err from the truth, and one convert him;

¹⁹Эй бародарон! Агар касе аз шумо аз ростй сар печад, ва касе ӯро баргардонад,

²⁰Let him know, that he which converteth the sinner from the error of his way shall save a soul from death, and shall hide a multitude of sins.

²⁰Бигзор вай бидонад, ки шахсе ки гуноҳкорро аз рохи ғалати вай гардонад, ҷони вайро аз мамот наҷот дода, гуноҳҳои зиёдро рӯпӯш хоҳад кард.