¹Paul and Timotheus, the servants of Jesus Christ, to all the saints in Christ Jesus which are at Philippi, with the bishops and deacons:

¹ПАВЛӮС ва Тимотиюс, ғуломони Исои Масеҳ, ба ҳамаи муқаддасон дар Исои Масеҳ, ки дар Филиппӣ мебошанд, бо усқуфон ва ходимон:

²Grace be unto you, and peace, from God our Father, and from the Lord Jesus Christ.

²Файз ва осоиштагӣ аз ҷониби Падари мо Худо ва Исои Масеҳи Худованд бар шумо бод.

³I thank my God upon every remembrance of you,

³Дар ҳар боре ки шуморо ёд мекунам, Худои худро шукр мегӯям,

⁴Always in every prayer of mine for you all making request with joy,

⁴Ҳамеша дар ҳар дуои худ барои ҳамаи шумо бо шодӣ дуо мегӯям,

⁵For your fellowship in the gospel from the first day until now;

⁵Барои иштироки шумо дар башорат аз рӯзи аввал то алҳол,

⁶Being confident of this very thing, that he which hath begun a good work in you will perform it until the day of Jesus Christ:

⁶Ва яқин дорам, ки Ӯ, ки дар шумо ба кори хайр шурӯъ намудааст, онро то рӯзи Исои Масеҳ ба анҷом хоҳад расонд,

⁷Even as it is meet for me to think this of you all, because I have you in my heart; inasmuch as both in my bonds, and in the defence and confirmation of the gospel, ye all are partakers of my grace.

⁷Чунон ки маро лозим аст дар бораи ҳамаи щумо ҳамин тавр фикр кунам, чунки шумо дар дили ман ҷойгир шудаед, ки ҳам дар занҷирҳоям ва ҳам дар муҳофизат ва барқарор кардани башорат ҳамаатон шарики ман дар файз ҳастед.

⁸For God is my record, how greatly I long after you all in the bowels of Jesus Christ.

⁸Зеро Худо маро шоҳид аст, ки ман бо муҳаббати Исои Масеҳ иштиёқманди ҳамаи шумо ҳастам;

⁹And this I pray, that your love may abound yet more and more in knowledge and in all judgment;

⁹Ва дар он хусус дуо мегӯям, ки муҳаббати шумо дар дониш ва мулоҳизакорӣ торафт афзунтар гардад,

¹⁰That ye may approve things that are excellent; that ye may be sincere and without offence till the day of Christ.

¹⁰То шумо дарк намоед, ки чӣ беҳтар аст, барои он ки дар рӯзи Масеҳ пок ва беайб бошед,

¹¹Being filled with the fruits of righteousness, which are by Jesus Christ, unto the glory and praise of God.

¹¹Ва аз самари адолат пур шавед, ки он ба василаи Исои Масеҳ барои ҷалол ва ҳамду санои Худост.

¹²But I would ye should understand, brethren, that the things which happened unto me have fallen out rather unto the furtherance of the gospel;

¹²Эй бародарон, мехоҳам шумо бидонед, ки саргузашти ман боиси пешрафти зиёдтари башорат гардидааст,

¹³So that my bonds in Christ are manifest in all the palace, and in all other places;

¹³Ба тавре ки занҷирҳои ман дар Исо ба тамоми сарбозхона ва ба ҳамаи дигарон машҳур шудааст,

¹⁴And many of the brethren in the Lord, waxing confident by my bonds, are much more bold to speak the word without fear.

¹⁴Ва аксарияти бародарон аз занҷирҳои ман дар Худованд устувор гардида, ба андозаи бештар ҷасорат мекунанд, ки каломи Худоро нотарс мавъиза намоянд.

¹⁵Some indeed preach Christ even of envy and strife; and some also of good will:

¹⁵Дуруст аст, ки баъзе касон аз рӯи ҳасад ва рақобат, ва баъзеи дигарон аз рӯи хайрхоҳӣ Масеҳро мавъиза менамоянд:

¹⁶The one preach Christ of contention, not sincerely, supposing to add affliction to my bonds:

¹⁶Баъзеҳо аз рӯи рақобат, на бо дили соф Масеҳро мавъиза менамоянд, ба гумони он ки гаронии занҷирҳои маро афзун мекунанд,

¹⁷But the other of love, knowing that I am set for the defence of the gospel.

¹⁷Вале дигарон аз рӯи муҳаббат, чун медонанд, ки ман барои муҳофизат кардани башорат дар ин ҷо гузошта шудаам.

¹⁸What then? notwithstanding, every way, whether in pretence, or in truth, Christ is preached; and I therein do rejoice, yea, and will rejoice.

¹⁸Хайр, чӣ мешавад? Масеҳро ба ҳар тарз, риёкорона ё самимона, мавъиза намоянд ҳам, ман аз ин шодам, ва шодй хоҳам кард,

¹⁹For I know that this shall turn to my salvation through your prayer, and the supply of the Spirit of Jesus Christ,

¹⁹Зеро медонам, ки ин боиси наҷоги ман хоҳад шуд, мувофиқи дуои шумо ва бо мадади Рӯҳи Исои Масеҳ,

²⁰According to my earnest expectation and my hope, that in nothing I shall be ashamed, but that with all boldness, as always, so now also Christ shall be magnified in my body, whether it be by life, or by death.

²⁰Ва ман яқин дорам ва умедворам, ки дар ҳеҷ хусус шарманда нахоҳам шуд, балки бо камоли ҷуръат ҳозир ҳам, чунон ки ҳамеша буд, Масеҳ дар ҷисми ман бузургӣ хоҳад ёфт, хоҳ дар ҳаёт бошад, хоҳ дар мамот.

²¹For to me to live is Christ, and to die is gain.

²¹Зеро ки барои ман ҳаёт - Масеҳ аст, ва мамот - фоида аст.

²²But if I live in the flesh, this is the fruit of my labour: yet what I shall choose I wot not.

²²Аммо агар ба ҳасби ҷисм дар ҳаёт буданам ба кори ман самаре мебахщида бошад, пас намедонам, ки кадомашро интихоб намоям.

²³For I am in a strait betwixt two, having a desire to depart, and to be with Christ; which is far better:

²³Ҳар дуяш ҳам маро ҷазб мекунад: орзу дорам, ки баромада равам ва ҳамроҳи Масеҳ бошам, чунки ин беандоза беҳтар аст;

²⁴Nevertheless to abide in the flesh is more needful for you.

²⁴Валекин дар ҷисм монданам барои шумо заруртар аст.

²⁵And having this confidence, I know that I shall abide and continue with you all for your furtherance and joy of faith;

²⁵Ва ман аниқ медонам, ки хоҳам монд ва барои пешрафт ва шодии имони шумо бо ҳамаи шумо хоҳам буд,

²⁶That your rejoicing may be more abundant in Jesus Christ for me by my coming to you again.

²⁶То ки ҳамду санои шумо дар Исои Масеҳ ба воситаи ман афзунтар шавад, чун бори дигар назди шумо бкёям.

²⁷Only let your conversation be as it becometh the gospel of Christ: that whether I come and see you, or else be absent, I may hear of your affairs, that ye stand fast in one spirit, with one mind striving together for the faith of the gospel;

²⁷Фақат ин ки муносиби башорати Масеҳ умр гузаронед, то ки ман - хоҳ омада шуморо бинам, хоҳ аз шумо дур бошам - дар бораи шумо бишнавам, ки шумо дар як рӯҳ қоим буда, якдилона барои имони Инҷил ҷидду ҷаҳд менамоед,

²⁸And in nothing terrified by your adversaries: which is to them an evident token of perdition, but to you of salvation, and that of God.

²⁸Ва дар ҳеҷ хусус аз душманон наметарсед, ки ин барои онҳо аломати ҳалокат аст, вале барои шумо аломати наҷот аст, - ва ин аз ҷониби Худост,

²⁹For unto you it is given in the behalf of Christ, not only to believe on him, but also to suffer for his sake;

²⁹Зеро ба шумо ба хотири Масеҳ ато шудааст, ки ба Ӯ на танҳо имон оваред, балки барои Ӯ уқубат ҳам кашед,

³⁰Having the same conflict which ye saw in me, and now hear to be in me.

³⁰Бо ҳамон корнамоие ки шумо дар ман дидаед ва ҳоло дар бораи ман мешунавед.