¹What advantage then hath the Jew? or what profit is there of circumcision?

¹ПАС, яҳудй чӣ бартарй дорад, ё ки хатна чй фоида дорад?

²Much every way: chiefly, because that unto them were committed the oracles of God.

²Бартарии бузурге аз ҳар ҷиҳат, ва пеш аз ҳама аз он ҷиҳат, ки ба дасташон каломи Худо супурда шудааст.

³For what if some did not believe? shall their unbelief make the faith of God without effect?

³Зеро ки чй гӯем? Агар баъзеашон бевафо бошанд, оё бевафогии онҳо вафои Худоро ботил мекунад?

⁴God forbid: yea, let God be true, but every man a liar; as it is written, That thou mightest be justified in thy sayings, and mightest overcome when thou art judged.

⁴Ба ҳеҷ ваҷҳ. Балки Худо барҳак, аст, агарчи ҳар одам козиб бошад, чунон ки навишта шудааст: "То ки Ту дар суханони Худ ҳақ бароӣ ва дар доварии Худ ғолиб оӣ".

⁵But if our unrighteousness commend the righteousness of God, what shall we say? Is God unrighteous who taketh vengeance? (I speak as a man)

⁵Лекин агар шарорати мо адолати Худоро зоҳир мекарда бошад, чӣ гӯем? Оё Худо, ҳапгоме ки ба ғазабмеояд, бендолат аст? - Инро ман ба таври муҳокимаронии одамӣ мегӯям.

⁶God forbid: for then how shall God judge the world?

⁶Ба ҳеҷ ваҷҳ. Зеро ки дар он сурат Худо чӣ тавр метавонад оламро доварӣ кунад?

⁷For if the truth of God hath more abounded through my lie unto his glory; why yet am I also judged as a sinner?

⁷Зеро ки агар ба воситаи дурӯғи ман ростии Худо барои ҷалоли Ӯ афзун мешуда бошад, пас чаро ман боз ҳамчун гуноҳкоре маҳкум мешавам?

⁸And not rather, (as we be slanderously reported, and as some affirm that we say,) Let us do evil, that good may come? whose damnation is just.

⁸Ва чӣ гуна баъзеҳо ба мо бӯҳтон зада, даъво мекунанд, ки гӯё мо мегу'фта бошем: "Биёед, бадӣ кунем, то ки некй ҳосил шавад"? Маҳкумияти чунин касон ҳақконист.

⁹What then? are we better than they? No, in no wise: for we have before proved both Jews and Gentiles, that they are all under sin;

⁹Пас чӣ гӯем? Оё мо бартарӣ дорем? Не, надорем, зеро ки мо аллакай исбот кардем, ки ҳам яҳудиён ва ҳам юнониён, ҳама гирифтори гуноҳ ҳастанд,

¹⁰As it is written, There is none righteous, no, not one:

¹⁰Чунон ки навишта шудааст: "Касе одил нест, як нафар ҳам нест;

¹¹There is none that understandeth, there is none that seeketh after God.

¹¹"Касе соҳибфаҳм нест; касе толиби Худо нест;

¹²They are all gone out of the way, they are together become unprofitable; there is none that doeth good, no, not one.

¹²"Хама гумроҳ шудаанд, аз як сар ношояманд: некӯкоре нест, як нафар ҳам нест.

¹³Their throat is an open sepulchre; with their tongues they have used deceit; the poison of asps is under their lips:

¹³"Гулӯяшон қабри кушода аст; бо забонашон фиреб медиҳанд; бар лабонашон заҳри мор аст;

¹⁴Whose mouth is full of cursing and bitterness:

¹⁴"Даҳонашон пур аз ғайбат ва ҳасрат аст.

¹⁵Their feet are swift to shed blood:

¹⁵"Пойҳошон барои хунрезй шитобон аст;

¹⁶Destruction and misery are in their ways:

¹⁶"Харобкорӣ ва ҳалокат дар роҳҳои онҳост;

¹⁷And the way of peace have they not known:

¹⁷"Онҳо роҳи сулҳу осоиштагиро намедонанд.

¹⁸There is no fear of God before their eyes.

¹⁸"Дар пеши чашмашон тарси Худо нест".

¹⁹Now we know that what things soever the law saith, it saith to them who are under the law: that every mouth may be stopped, and all the world may become guilty before God.

¹⁹Лекин мо медонем, ки ҳар чи шариат мегӯяд, ба аҳли шариат рӯ оварда мегӯяд, то ки ҳар даҳоне баста шавад ва тамоми олам пеши Худо айбдор гардад,

²⁰Therefore by the deeds of the law there shall no flesh be justified in his sight: for by the law is the knowledge of sin.

²⁰Чунки бо аъмоли шариат ҳеҷ одаме пеши Ӯ сафед нахоҳад пгуд; зеро ки гуноҳ ба воситаи шариат дониста мешавад.

²¹But now the righteousness of God without the law is manifested, being witnessed by the law and the prophets;

²¹Аммо алҳол, сарфи назар аз шариат, адолати Худо зоҳир шудааст, ки Таврот ва анбиё бар он шаҳодат медиҳанд, -

²²Even the righteousness of God which is by faith of Jesus Christ unto all and upon all them that believe: for there is no difference:

²²Адолати Худо ба воситаи имон ба Исои Масеҳ барои ҳа.маи имондорон; зеро ки ҳеҷ тафовуте нест,

²³For all have sinned, and come short of the glory of God;

²³Чунки ҳама гуноҳ карда, аз ҷалоли Худо маҳрум шудаанд

²⁴Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus:

²⁴Ва ройгон, бо файзи Ӯ, ба воситаи кафорате ки дар Исои Масеҳ аст, сафед карда мешаванд,

²⁵Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God;

²⁵Ки Ӯро Худо нешниҳод кард, то ки дар Хуни Ӯ ба воситаи имон кафорате бошад, барои ншнон додани адолати Ӯдар омурзиши гуноҳҳое ки пештар, дар замони пурсабрии Худо содир шудаанд,

²⁶To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus.

²⁶Ва барои нишон додани адолати Ӯ дар замони ҳозира, то ки Ӯ одил бошад ва ҳар киро, ки ба Исо илюн меоварад, сафед кунад.

²⁷Where is boasting then? It is excluded. By what law? of works? Nay: but by the law of faith.

²⁷Пас, куҷост он чи боиси болидан бошад? Он тамоман аз байн рафтааст. Ба кадом шариат? Оё ба шариати аъмол? Не, балки ба шариати имон.

²⁸Therefore we conclude that a man is justified by faith without the deeds of the law.

²⁸Зеро мо эътироф менамоем, ки одамизод, сарфи назар аз аъмоли шариат, ба воситаи имон сафед мешавад.

²⁹Is he the God of the Jews only? is he not also of the Gentiles? Yes, of the Gentiles also:

²⁹Ё ки Худо фақат Худои яҳудиён аст? Магар Худои халқҳо ҳ&м нест? Албатта, Худои халққо ҳам мебошад;

³⁰Seeing it is one God, which shall justify the circumcision by faith, and uncircumcision through faith.

³⁰Чунки Худо ягона аст, ва Ӯ махтунонро аз рӯи илюн ва номахтунонро ба воситаи имон сафед мекунад.

³¹Do we then make void the law through faith? God forbid: yea, we establish the law.

³¹Пас, оё мо шариатро ба воситаи имон ботшг мекунем? Ба ҳеҷ ваҷҳ, балки шариатро устувор мегардонем.