¹Doth not wisdom call? And understanding give forth her voice?

¹Wala ba magsinggit ang kaalam, Ug ang pagsabut magapagula sa iyang tingog?

²At the head of high places by the way, Between the paths she hath stood,

²Sa kinatumyan sa hatag-as nga mga dapit haduol sa dalan, Diin ang mga alagianan nanagkatagbo siya nagatindog;

³At the side of the gates, at the mouth of the city, The entrance of the openings, she crieth aloud,

³Tupad sa mga ganghaan, dapit sa pagsulod mo ngadto sa ciudad, Diha sa dapit sa pagsulod mo sa mga pultahan, siya magasinggit sa makusog:

⁴`Unto you, O men, I call, And my voice [is] unto the sons of men.

⁴Kaninyo, Oh mga tawo, ako nagatawag; Ug ang akong tingog maoy alang sa mga anak nga lalake sa mga tawo.

⁵Understand, ye simple ones, prudence, And ye fools, understand the heart,

⁵Oh kamo nga mga walay-pagtagad, sabta ang pagpili-sa-maayo; Ug, kamong mga buang, pagmasinabtanon kamo sa inyong kasingkasing.

⁶Hearken, for noble things I speak, And the opening of my lips [is] uprightness.

⁶Pamati, kay ako mamulong sa labing maayo nga mga butang; Ug ang pagbungat sa akong mga ngabil mogula ang mga matarung butang.

⁷For truth doth my mouth utter, And an abomination to my lips [is] wickedness.

⁷Kay ang akong baba magasulti sa kamatuoran; Ug ang kadautan maoy usa ka dulumtanan sa akong mga ngabil.

⁸In righteousness [are] all the sayings of my mouth, Nothing in them is froward and perverse.

⁸Ang tanang mga pulong sa akong baba mga pagkamatarung man; Walay bisan unsa nga baliko ni balit-ad diha kanila.

⁹All of them [are] plain to the intelligent, And upright to those finding knowledge.

⁹Silang tanan matin-aw alang kaniya nga makasabut, Ug matarung alang kanila nga nakakaplag sa kahibalo.

¹⁰Receive my instruction, and not silver, And knowledge rather than choice gold.

¹⁰Dawata ang akong pagpahamatngon, ug ayaw ang salapi; Ug ang kinaadman kay sa piniling bulawan.

¹¹For better [is] wisdom than rubies, Yea, all delights are not comparable with it.

¹¹Kay ang kaalam labi pang maayo kay sa mga rubi; Ug ang tanang mga butang nga pagatinguhaon dili ikagtanding niana.

¹²I, wisdom, have dwelt with prudence, And a knowledge of devices I find out.

¹²Ako nga kaalam naghimo sa kabuotan nga maoy akong puloyanan. Ug nagapangita sa kahibalo ug sa pagpili-sa-maayo.

¹³The fear of Jehovah [is] to hate evil; Pride, and arrogance, and an evil way, And a froward mouth, I have hated.

¹³Ang pagkahadlok kang Jehova maoy pagdumot sa dautan: Ang pagkagarboso, ug pagkamapahitas-on, ug ang dautan nga dalan, Ug ang mabinalit-aron nga baba maoy akong ginadumtan.

¹⁴Mine [is] counsel and substance, I [am] understanding, I have might.

¹⁴Ang pagpakitambag maoy ako, ug kahalalum sa kahibalo: Ako mao man ang pagsabut; aduna akoy kagahum.

¹⁵By me kings reign, and princes decree righteousness,

¹⁵Pinaagi kanako ang mga hari nanaghari, Ug ang mga principe nanaghatag sa justicia.

¹⁶By me do chiefs rule, and nobles, All judges of the earth.

¹⁶Pinaagi kanako ang mga principe nanagpamunoan, Ug ang mga harianon, bisan ang tanang mga maghuhukom sa yuta.

¹⁷I love those loving me, And those seeking me earnestly do find me.

¹⁷Ako nahagugma kanila nga nahagugma kanako; Ug kadtong nagasingkamot sa pagpangita kanako, makakaplag kanako.

¹⁸Wealth and honour [are] with me, Lasting substance and righteousness.

¹⁸Mga bahandi ug kadungganan maoy ania kanako; Oo, ang katigayonan nga molungtad ug ang pagkamatarung

¹⁹Better [is] my fruit than gold, even fine gold, And mine increase than choice silver.

¹⁹Ang akong bunga labi pang maayo kay sa bulawan, oo, bisan pa kay sa fino nga bulawan; Ug ang akong abut kay sa piniling salapi.

²⁰In a path of righteousness I cause to walk, In midst of paths of judgment,

²⁰Ako nagalakat sa dalan sa pagkamatarung, Sa kinataliwad-an sa alagianan sa katarungan;

²¹To cause my lovers to inherit substance, Yea, their treasures I fill.

²¹Aron nga ako makapasunod niadtong nahagugma kanako ug manggad, Ug nga mapuno ko ang ilang mga panudlanan.

²²Jehovah possessed me — the beginning of His way, Before His works since then.

²²Si Jehova nagbaton kanako sa sinugdan sa iyang dalan, Una pa sa iyang mga buhat kanhi.

²³From the age I was anointed, from the first, From former states of the earth.

²³Ako gipahamutang sa itaas gikan pa sa walay katapusan sukad sa sinugdan, Sa wala pa ang yuta.

²⁴In there being no depths, I was brought forth, In there being no fountains heavy [with] waters,

²⁴Sa diha nga wala pay kahiladman, ako nahimugso na, Sa diha nga wala pay mga tubod nga madagayaon sa tubig.

²⁵Before mountains were sunk, Before heights, I was brought forth.

²⁵Sa wala pa mapahimutang ang mga bukid, Sa wala pa ang kabungturan ako nahimugso na;

²⁶While He had not made the earth, and out-places, And the top of the dusts of the world.

²⁶Samtang nga wala pa niya mabuhat ang yuta, ni ang kapatagan, Ni ang sinugdan sa abug sa kalibutan.

²⁷In His preparing the heavens I [am] there, In His decreeing a circle on the face of the deep,

²⁷Sa diha nga gitukod niya ang kalangitan didto na ako: Sa gipahamutang niya ang usa ka lingin ibabaw sa nawong sa kahilad-man,

²⁸In His strengthening clouds above, In His making strong fountains of the deep,

²⁸Sa diha nga gihimo niyang malig-on ang kalangitan sa kahitas-an, Sa diha nga ang mga tuboran sa kahiladman nahimong mabaskog,

²⁹In His setting for the sea its limit, And the waters transgress not His command, In His decreeing the foundations of earth,

²⁹Sa diha nga gihatag niya sa dagat ang iyang utlanan, Nga ang mga tubig dili magalapas sa iyang sugo, Sa diha nga iyang gilaraw ang mga patukoranan sa yuta;

³⁰Then I am near Him, a workman, And I am a delight — day by day. Rejoicing before Him at all times,

³⁰Unya ako didto tupad kaniya, ingon sa usa ka batid nga magbubuhat; Ug ako sa matag-adlaw maoy kahimuot niya , Nagakalipay sa kanunay sa iyang atubangan,

³¹Rejoicing in the habitable part of His earth, And my delights [are] with the sons of men.

³¹Nagakalipay sa iyang puloy-anang yuta; Ug ang akong kahimuot didto uban sa mga anak sa mga tawo.

³²And now, ye sons, hearken to me, Yea, happy are they who keep my ways.

³²Busa karon, mga anak ko , patalinghug kamo kanako; Kay bulahan kadto sila nga nagabantay sa akong mga dalan.

³³Hear instruction, and be wise, and slight not.

³³Pamatia ang pahamatngon, ug pagmanggialamon, Ug ayaw kini pag-isalikway.

³⁴O the happiness of the man hearkening to me, To watch at my doors day by day, To watch at the door-posts of my entrance.

³⁴Bulahan ang tawo nga mamati kanako, Nga magabantay matag-adlaw sa akong mga ganghaan, Nga magahulat diha sa mga haligi sa akong mga pultahan.

³⁵For whoso is finding me, hath found life, And bringeth out good-will from Jehovah.

³⁵Kay bisan kinsa kadto nga makakaplag kanako makakaplag ug kinabuhi, Ug makabaton sa kalooy kang Jehova.

³⁶And whoso is missing me, is wronging his soul, All hating me have loved death!

³⁶Apan siya nga makasala batok kanako makasala sa iyang kaugalingong kalag: (8-37) Silang tanan nga managdumot kanako mahagugma sa kamatayon.