¹By David. — An Instruction. O the happiness of him whose transgression [is] forgiven, Whose sin is covered.

¹Bulahan siya kang kinsang kalapasan gipasaylo, Kang kinsang sala gitabonan.

²O the happiness of a man, To whom Jehovah imputeth not iniquity, And in whose spirit there is no deceit.

²Bulahan ang tawo nga kaniya wala pag-isipa ni Jehova ang kasalanan, Ug diha sa iyang espiritu walay limbong.

³When I have kept silence, become old have my bones, Through my roaring all the day.

³Sa nagpakahilum ako, nagkaut-ut ang akong mga bukog Pinaagi sa akong pag-agulo sa tibook nga adlaw.

⁴When by day and by night Thy hand is heavy upon me, My moisture hath been changed Into the droughts of summer. Selah.

⁴Kay sa adlaw ug sa gabii ang imong kamot nagpabug-at sa ibabaw nako: Ang kaumog ko nailisan ingon sa pagkamala sa ting-init. (Selah)

⁵My sin I cause Thee to know, And mine iniquity I have not covered. I have said, `I confess concerning My transgressions to Jehovah,` And Thou — Thou hast taken away, The iniquity of my sin. Selah.

⁵Giila ko ang akong sala nganha kanimo, Ug wala ko tagoi ang akong kasal-anan: Miingon ako: Igasugid ko kang Jehova ang akong mga kalapasan; Ug imong gipasaylo ang pagkadautan sa akong sala. (Selah)

⁶For this doth every saintly one pray to Thee, As the time to find. Surely at an overflowing of many waters, Unto him they come not.

⁶Tungod niini ang tagsatagsa nga diosnon magaampo kanimo sa usa ka panahon nga ikaw mahimo nga makaplagan: Sa pagkamatuod sa paglunop sa daghang mga tubig sila dili makaabut kaniya.

⁷Thou [art] a hiding-place for me, From distress Thou dost keep me, [With] songs of deliverance dost compass me. Selah.

⁷Ikaw ang akong tagoanan; pagabantayan mo ako gikan sa kagul-anan; Uban sa mga alawiton sa kaluwasan pagalibutan mo ako. (Selah

⁸I cause thee to act wisely, And direct thee in the way that thou goest, I cause mine eye to take counsel concerning thee.

⁸Igapahamatngon ko kanimo, ug igatudlo ko kanimo ang dalan nga imong pagalaktan: Sa ibabaw nimo igatutuk ko ang akong mga mata sa pagtambag kanimo.

⁹Be ye not as a horse — as a mule, Without understanding, With bridle and bit, its ornaments, to curb, Not to come near unto thee.

⁹Ayaw kamo pagpanig-ingon sa kabayo kun sa mula, nga walay salabutan; Kang kansang ulo ug baba sa rinda ug bocado pagapugngan, Aron dili sila magaduol nganha kanimo.

¹⁰Many [are] the pains of the wicked; As to him who is trusting in Jehovah, Kindness doth compass him.

¹⁰Daghan ang mga kasubo nga modangat sa mga tawong dautan; Apan siya nga magasalig kang Jehova, pagalikusan sa mahigugmaong-kalolot.

¹¹Be glad in Jehovah, and rejoice, ye righteous, And sing, all ye upright of heart!

¹¹Managkalipay kamo kang Jehova, ug managmaya kamo, kamo nga mga matarung; Ug managhugyaw kamo tungod sa kalipay, ngatanan kamong mga matul-id ug kasingkasing.