1Is there not a warfare to man on earth? And as the days of an hireling his days?
1 "Onid llafur caled sydd i ddyn ar y ddaear, a'i ddyddiau fel dyddiau gwas cyflog?
2As a servant desireth the shadow, And as a hireling expecteth his wage,
2 Fel caethwas yn dyheu am gysgod, a gwas yn disgwyl am ei d�l,
3So I have been caused to inherit months of vanity, And nights of misery they numbered to me.
3 felly y daeth misoedd ofer i'm rhan innau, a threfnwyd imi nosweithiau gofidus.
4If I lay down then I said, `When do I rise!` And evening hath been measured, And I have been full of tossings till dawn.
4 Pan orweddaf, dywedaf, 'Pa bryd y caf godi?' Y mae'r nos yn hir, a byddaf yn blino yn troi a throsi hyd doriad gwawr.
5Clothed hath been my flesh [with] worms, And a clod of dust, My skin hath been shrivelled and is loathsome,
5 Gorchuddiwyd fy nghnawd gan bryfed a budreddi; crawniodd fy nghroen, ac yna torri allan.
6My days swifter than a weaving machine, And they are consumed without hope.
6 Y mae fy nyddiau'n gyflymach na gwennol gwehydd; darfyddant fel edafedd yn dirwyn i ben.
7Remember Thou that my life [is] a breath, Mine eye turneth not back to see good.
7 "Cofia mai awel o wynt yw fy hoedl; ni w�l fy llygaid ddaioni eto.
8The eye of my beholder beholdeth me not. Thine eyes [are] upon me — and I am not.
8 Y llygad sy'n edrych arnaf, ni'm gw�l; ar amrantiad ni fyddaf ar gael iti.
9Consumed hath been a cloud, and it goeth, So he who is going down to Sheol cometh not up.
9 Fel y cilia'r cwmwl a diflannu, felly'r sawl sy'n mynd i Sheol, ni ddychwel oddi yno;
10He turneth not again to his house, Nor doth his place discern him again.
10 ni ddaw eto i'w gartref, ac nid edwyn ei le mohono mwy.
11Also I — I withhold not my mouth — I speak in the distress of my spirit, I talk in the bitterness of my soul.
11 "Ond myfi, nid ataliaf fy ngeiriau; llefaraf yng nghyfyngder fy ysbryd, cwynaf yn chwerwder fy enaid.
12A sea-[monster] am I, or a dragon, That thou settest over me a guard?
12 Ai'r m�r ydwyf, neu'r ddraig, gan dy fod yn gosod gwyliwr arnaf?
13When I said, `My bed doth comfort me,` He taketh away in my talking my couch.
13 "Pan ddywedaf, 'Fy ngwely a rydd gysur imi; fy ngorweddfa a liniara fy nghwyn',
14And thou hast affrighted me with dreams, And from visions thou terrifiest me,
14 yr wyt yn fy nychryn � breuddwydion, ac yn f'arswydo � gweledigaethau.
15And my soul chooseth strangling, Death rather than my bones.
15 Gwell fyddai gennyf fy nhagu, a marw yn hytrach na goddef fy mhoen.
16I have wasted away — not to the age do I live. Cease from me, for my days [are] vanity.
16 Rwy'n ddiobaith; ni ddymunaf fyw am amser maith. Gad lonydd imi, canys y mae fy nyddiau fel anadl.
17What [is] man that Thou dost magnify him? And that Thou settest unto him Thy heart?
17 Beth yw meidrolyn i ti ei ystyried, ac iti roi cymaint o sylw iddo?
18And inspectest him in the mornings, In the evenings dost try him?
18 Yr wyt yn ymweld ag ef bob bore, ac yn ei brofi bob eiliad.
19How long dost Thou not look from me? Thou dost not desist till I swallow my spittle.
19 Pa bryd y peidi ag edrych arnaf, ac y rhoi lonydd imi lyncu fy mhoeri?
20I have sinned, what do I to Thee, O watcher of man? Why hast Thou set me for a mark to Thee, And I am for a burden to myself — and what?
20 Os pechais, beth a wneuthum i ti, O wyliwr dynolryw? Pam y cymeraist fi'n nod, nes fy mod yn faich i mi fy hun?
21Thou dost not take away my transgression, And cause to pass away mine iniquity, Because now, for dust I lie down: And Thou hast sought me — and I am not!
21 Pam na faddeui fy nhrosedd a symud fy mai? Yn awr rwy'n gorwedd yn y llwch, ac er i ti chwilio amdanaf, ni fyddaf ar gael."