¹God of vengeance — Jehovah! God of vengeance, shine forth.

¹ O ARGLWYDD, Dduw dial, Dduw dial, ymddangos.

²Be lifted up, O Judge of the earth, Send back a recompence on the proud.

² Cyfod, O farnwr y ddaear, rho eu haeddiant i'r balch.

³Till when [do] the wicked, O Jehovah? Till when do the wicked exult?

³ Am ba hyd y bydd y drygionus, ARGLWYDD, y bydd y drygionus yn gorfoleddu?

⁴They utter — they speak an old saw, All working iniquity do boast themselves.

⁴ Y maent yn tywallt eu parabl trahaus; y mae'r holl wneuthurwyr drygioni'n ymfalch�o.

⁵Thy people, O Jehovah, they bruise, And Thine inheritance they afflict.

⁵ Y maent yn sigo dy bobl, O ARGLWYDD, ac yn poenydio dy etifeddiaeth.

⁶Widow and sojourner they slay, And fatherless ones they murder.

⁶ Lladdant y weddw a'r estron, a llofruddio'r amddifad,

⁷And they say, `Jehovah doth not see, And the God of Jacob doth not consider.`

⁷ a dweud, "Nid yw'r ARGLWYDD yn gweld, ac nid yw Duw Jacob yn sylwi."

⁸Consider, ye brutish among the people, And ye foolish, when do ye act wisely?

⁸ Deallwch hyn, chwi'r dylaf o bobl! Ffyliaid, pa bryd y byddwch ddoeth?

⁹He who planteth the ear doth He not hear? He who formeth the eye doth He not see?

⁹ Onid yw'r un a blannodd glust yn clywed, a'r un a luniodd lygad yn gweld?

¹⁰He who is instructing nations, Doth He not reprove? He who is teaching man knowledge [is] Jehovah.

¹⁰ Onid oes gan yr un sy'n disgyblu cenhedloedd gerydd, a'r un sy'n dysgu pobl wybodaeth?

¹¹He knoweth the thoughts of man, that they [are] vanity.

¹¹ Y mae'r ARGLWYDD yn gwybod meddyliau pobl, mai gwynt ydynt.

¹²O the happiness of the man Whom Thou instructest, O Jah, And out of Thy law teachest him,

¹² Gwyn ei fyd y sawl a ddisgybli, O ARGLWYDD, ac a ddysgi allan o'th gyfraith,

¹³To give rest to him from days of evil, While a pit is digged for the wicked.

¹³ i roi iddo lonyddwch rhag dyddiau adfyd, nes agor pwll i'r drygionus.

¹⁴For Jehovah leaveth not His people, And His inheritance forsaketh not.

¹⁴ Oherwydd nid yw'r ARGLWYDD yn gwrthod ei bobl, nac yn gadael ei etifeddiaeth;

¹⁵For to righteousness judgment turneth back, And after it all the upright of heart,

¹⁵ oherwydd dychwel barn at y rhai cyfiawn, a bydd yr holl rai uniawn yn ei dilyn.

¹⁶Who riseth up for me with evil doers? Who stationeth himself for me with workers of iniquity?

¹⁶ Pwy a saif drosof yn erbyn y drygionus, a sefyll o'm plaid yn erbyn gwneuthurwyr drygioni?

¹⁷Unless Jehovah [were] a help to me, My soul had almost inhabited silence.

¹⁷ Oni bai i'r ARGLWYDD fy nghynorthwyo byddwn yn fuan wedi mynd i dir distawrwydd.

¹⁸If I have said, `My foot hath slipped,` Thy kindness, O Jehovah, supporteth me.

¹⁸ Pan oeddwn yn meddwl bod fy nhroed yn llithro, yr oedd dy ffyddlondeb di, O ARGLWYDD, yn fy nghynnal.

¹⁹In the abundance of my thoughts within me, Thy comforts delight my soul.

¹⁹ Er bod pryderon fy nghalon yn niferus, y mae dy gysuron di'n fy llawenhau.

²⁰Is a throne of mischief joined [with] Thee? A framer of perverseness by statute?

²⁰ A fydd cynghrair rhyngot ti a llywodraeth distryw, sy'n cynllunio niwed trwy gyfraith?

²¹They decree against the soul of the righteous, And innocent blood declare wicked.

²¹ Cytunant �'i gilydd am fywyd y cyfiawn, a chondemnio'r dieuog i farw.

²²And Jehovah is for a high place to me, And my God [is] for a rock — my refuge,

²² Ond y mae'r ARGLWYDD yn amddiffyn i mi, a'm Duw yn graig i'm llochesu.

²³And turneth back on them their iniquity, And in their wickedness cutteth them off; Jehovah our God doth cut them off!

²³ Daw �'u camweddau eu hunain yn �l arnynt, ac fe'u diddyma am eu drygioni. Bydd yr ARGLWYDD ein Duw yn eu diddymu.