¹And immediately, in the morning, the chief priests having made a consultation, with the elders, and scribes, and the whole sanhedrim, having bound Jesus, did lead away, and delivered [him] to Pilate;

¹Þegar að morgni gjörðu æðstu prestarnir samþykkt með öldungunum, fræðimönnunum og öllu ráðinu. Þeir létu binda Jesú og færa brott og framseldu hann Pílatusi.

²and Pilate questioned him, `Art thou the king of the Jews?` and he answering said to him, `Thou dost say [it].`

²Pílatus spurði hann: ,,Ert þú konungur Gyðinga?`` Hann svaraði: ,,Þú segir það.``

³And the chief priests were accusing him of many things, [but he answered nothing.]

³En æðstu prestarnir báru á hann margar sakir.

⁴And Pilate again questioned him, saying, `Thou dost not answer anything! lo, how many things they do testify against thee!`

⁴Pílatus spurði hann aftur: ,,Svarar þú engu? Þú heyrir, hve þungar sakir þeir bera á þig.``

⁵and Jesus did no more answer anything, so that Pilate wondered.

⁵En Jesús svaraði engu framar, og undraðist Pílatus það.

⁶And at every feast he was releasing to them one prisoner, whomsoever they were asking;

⁶En á hátíðinni var hann vanur að gefa þeim lausan einn bandingja, þann er þeir báðu um.

⁷and there was [one] named Barabbas, bound with those making insurrection with him, who had in the insurrection committed murder.

⁷Maður að nafni Barabbas var þá í böndum ásamt upphlaupsmönnum. Höfðu þeir framið manndráp í upphlaupinu.

⁸And the multitude having cried out, began to ask for themselves as he was always doing to them,

⁸Nú kom mannfjöldinn og tók að biðja, að Pílatus veitti þeim hið sama og hann væri vanur.

⁹and Pilate answered them, saying, `Will ye [that] I shall release to you the king of the Jews?`

⁹Pílatus svaraði þeim: ,,Viljið þér, að ég gefi yður lausan konung Gyðinga?``

¹⁰for he knew that because of envy the chief priests had delivered him up;

¹⁰Hann vissi, að æðstu prestarnir höfðu fyrir öfundar sakir framselt hann.

¹¹and the chief priests did move the multitude, that he might rather release Barabbas to them.

¹¹En æðstu prestarnir æstu múginn til að heimta, að hann gæfi þeim heldur Barabbas lausan.

¹²And Pilate answering, again said to them, `What, then, will ye [that] I shall do to him whom ye call king of the Jews?`

¹²Pílatus tók enn til máls og sagði við þá: ,,Hvað á ég þá að gjöra við þann, sem þér kallið konung Gyðinga?``

¹³and they again cried out, `Crucify him.`

¹³En þeir æptu á móti: ,,Krossfestu hann!``

¹⁴And Pilate said to them, `Why — what evil did he?` and they cried out the more vehemently, `Crucify him;`

¹⁴Pílatus spurði: ,,Hvað illt hefur hann þá gjört?`` En þeir æptu því meir: ,,Krossfestu hann!``

¹⁵and Pilate, wishing to content the multitude, released to them Barabbas, and delivered up Jesus — having scourged [him] — that he might be crucified.

¹⁵En með því að Pílatus vildi gjöra fólkinu til hæfis, gaf hann þeim Barabbas lausan. Hann lét húðstrýkja Jesú og framseldi hann til krossfestingar.

¹⁶And the soldiers led him away into the hall, which is Praetorium, and call together the whole band,

¹⁶Hermennirnir fóru með hann inn í höllina, aðsetur landshöfðingjans, og kölluðu saman alla hersveitina.

¹⁷and clothe him with purple, and having plaited a crown of thorns, they put [it] on him,

¹⁷Þeir færa hann í purpuraskikkju, flétta þyrnikórónu og setja á höfuð honum.

¹⁸and began to salute him, `Hail, King of the Jews.`

¹⁸Þá tóku þeir að heilsa honum: ,,Heill þú, konungur Gyðinga!``

¹⁹And they were smiting him on the head with a reed, and were spitting on him, and having bent the knee, were bowing to him,

¹⁹Og þeir slógu höfuð hans með reyrsprota og hræktu á hann, féllu á kné og hylltu hann.

²⁰and when they [had] mocked him, they took the purple from off him, and clothed him in his own garments, and they led him forth, that they may crucify him.

²⁰Þegar þeir höfðu spottað hann, færðu þeir hann úr purpuraskikkjunni og í hans eigin klæði. Þá leiddu þeir hann út til að krossfesta hann.

²¹And they impress a certain one passing by — Simon, a Cyrenian, coming from the field, the father of Alexander and Rufus — that he may bear his cross,

²¹En maður nokkur átti leið þar hjá og var að koma utan úr sveit. Hann neyða þeir til að bera kross Jesú. Það var Símon frá Kýrene, faðir þeirra Alexanders og Rúfusar.

²²and they bring him to the place Golgotha, which is, being interpreted, `Place of a skull;`

²²Þeir fara með hann til þess staðar, er heitir Golgata, það þýðir ,,hauskúpustaður.``

²³and they were giving him to drink wine mingled with myrrh, and he did not receive.

²³Þeir báru honum vín, blandað myrru, en hann þáði ekki.

²⁴And having crucified him, they were dividing his garments, casting a lot upon them, what each may take;

²⁴Þá krossfestu þeir hann. Og þeir skiptu með sér klæðum hans og köstuðu hlutum um, hvað hver skyldi fá.

²⁵and it was the third hour, and they crucified him;

²⁵En það var um dagmál, er þeir krossfestu hann.

²⁶and the inscription of his accusation was written above — `The King of the Jews.`

²⁶Og yfirskriftin um sakargift hans var svo skráð: KONUNGUR GYÐINGA.

²⁷And with him they crucify two robbers, one on the right hand, and one on his left,

²⁷Með honum krossfestu þeir tvo ræningja, annan til hægri handar honum, en hinn til vinstri. [

²⁸and the Writing was fulfilled that is saying, `And with lawless ones he was numbered.`

²⁸Þá rættist sú ritning, er segir: Með illvirkjum var hann talinn.]

²⁹And those passing by were speaking evil of him, shaking their heads, and saying, `Ah, the thrower down of the sanctuary, and in three days the builder!

²⁹Þeir, sem fram hjá gengu, hæddu hann, skóku höfuð sín og sögðu: ,,Svei, þú, sem brýtur niður musterið og reisir það á þrem dögum!

³⁰save thyself, and come down from the cross!`

³⁰Bjarga nú sjálfum þér, og stíg niður af krossinum.``

³¹And in like manner also the chief priests, mocking with one another, with the scribes, said, `Others he saved; himself he is not able to save.

³¹Eins gjörðu æðstu prestarnir gys að honum og fræðimennirnir og sögðu hver við annan: ,,Öðrum bjargaði hann, sjálfum sér getur hann ekki bjargað.

³²The Christ! the king of Israel — let him come down now from the cross, that we may see and believe;` and those crucified with him were reproaching him.

³²Stígi nú Kristur, konungur Ísraels, niður af krossinum, svo að vér getum séð og trúað.`` Einnig smánuðu hann þeir, sem með honum voru krossfestir.

³³And the sixth hour having come, darkness came over the whole land till the ninth hour,

³³Á hádegi varð myrkur um allt land til nóns.

³⁴and at the ninth hour Jesus cried with a great voice, saying, `Eloi, Eloi, lamma sabachthani?` which is, being interpreted, `My God, my God, why didst Thou forsake me?`

³⁴Og á nóni kallaði Jesús hárri röddu: ,,Elóí, Elóí, lama sabaktaní!`` Það þýðir: Guð minn, Guð minn, hví hefur þú yfirgefið mig?

³⁵And certain of those standing by, having heard, said, `Lo, Elijah he doth call;`

³⁵Nokkrir þeirra, er hjá stóðu, heyrðu þetta og sögðu: ,,Heyrið, hann kallar á Elía!``

³⁶and one having run, and having filled a spunge with vinegar, having put [it] also on a reed, was giving him to drink, saying, `Let alone, let us see if Elijah doth come to take him down.`

³⁶Hljóp þá einn til, fyllti njarðarvött ediki, stakk á reyrstaf og gaf honum að drekka. Hann mælti: ,,Látum sjá, hvort Elía kemur að taka hann ofan.``

³⁷And Jesus having uttered a loud cry, yielded the spirit,

³⁷En Jesús kallaði hárri röddu og gaf upp andann.

³⁸and the veil of the sanctuary was rent in two, from top to bottom,

³⁸Og fortjald musterisins rifnaði í tvennt, ofan frá allt niður úr.

³⁹and the centurion who was standing over-against him, having seen that, having so cried out, he yielded the spirit, said, `Truly this man was Son of God.`

³⁹Þegar hundraðshöfðinginn, sem stóð gegnt honum, sá hann gefa upp andann á þennan hátt, sagði hann: ,,Sannarlega var þessi maður sonur Guðs.``

⁴⁰And there were also women afar off beholding, among whom was also Mary the Magdalene, and Mary of James the less, and of Joses, and Salome,

⁴⁰Þar voru og konur álengdar og horfðu á, meðal þeirra María Magdalena, María, móðir þeirra Jakobs yngra og Jóse, og Salóme.

⁴¹(who also, when he was in Galilee, were following him, and were ministering to him,) and many other women who came up with him to Jerusalem.

⁴¹Þær höfðu fylgt honum og þjónað, er hann var í Galíleu. Þar voru margar aðrar konur, sem höfðu farið með honum upp til Jerúsalem.

⁴²And now evening having come, seeing it was the preparation, that is, the fore-sabbath,

⁴²Nú var komið kvöld. Þá var aðfangadagur, það er dagurinn fyrir hvíldardag.

⁴³Joseph of Arimathea, an honourable counsellor, who also himself was waiting for the reign of God, came, boldly entered in unto Pilate, and asked the body of Jesus.

⁴³Þá kom Jósef frá Arímaþeu, göfugur ráðsherra, er sjálfur vænti Guðs ríkis. Hann dirfðist að fara inn til Pílatusar og biðja um líkama Jesú.

⁴⁴And Pilate wondered if he were already dead, and having called near the centurion, did question him if he were long dead,

⁴⁴Pílatus furðaði á, að hann skyldi þegar vera andaður. Hann kallaði til sín hundraðshöfðingjann og spurði, hvort hann væri þegar látinn.

⁴⁵and having known [it] from the centurion, he granted the body to Joseph.

⁴⁵Og er hann varð þess vís hjá hundraðshöfðingjanum, gaf hann Jósef líkið.

⁴⁶And he, having brought fine linen, and having taken him down, wrapped him in the linen, and laid him in a sepulchre that had been hewn out of a rock, and he rolled a stone unto the door of the sepulchre,

⁴⁶En hann keypti línklæði, tók hann ofan, sveipaði hann línklæðinu og lagði í gröf, höggna í klett, og velti steini fyrir grafarmunnann.María Magdalena og María móðir Jóse sáu, hvar hann var lagður.

⁴⁷and Mary the Magdalene, and Mary of Joses, were beholding where he is laid.

⁴⁷María Magdalena og María móðir Jóse sáu, hvar hann var lagður.