¹And the passover and the unleavened food were after two days, and the chief priests and the scribes were seeking how, by guile, having taken hold of him, they might kill him;

¹Nú voru tveir dagar til páska og hátíðar ósýrðu brauðanna. Og æðstu prestarnir og fræðimennirnir leituðu fyrir sér, hvernig þeir gætu handsamað Jesú með svikum og tekið hann af lífi.

²and they said, `Not in the feast, lest there shall be a tumult of the people.`

²En þeir sögðu: ,,Ekki á hátíðinni, þá gæti orðið uppþot með lýðnum.``

³And he, being in Bethany, in the house of Simon the leper, at his reclining (at meat), there came a woman having an alabaster box of ointment, of spikenard, very precious, and having broken the alabaster box, did pour on his head;

³Hann var í Betaníu, í húsi Símonar líkþráa, og sat að borði. Þá kom þar kona og hafði alabastursbuðk með ómenguðum, dýrum nardussmyrslum. Hún braut buðkinn og hellti yfir höfuð honum.

⁴and there were certain much displeased within themselves, and saying, `For what hath this waste of the ointment been made?

⁴En þar voru nokkrir, er gramdist þetta, og þeir sögðu sín á milli: ,,Til hvers er þessi sóun á smyrslum?

⁵for this could have been sold for more than three hundred denaries, and given to the poor;` and they were murmuring at her.

⁵Þessi smyrsl hefði mátt selja fyrir meira en þrjú hundruð denara og gefa fátækum.`` Og þeir atyrtu hana.

⁶And Jesus said, `Let her alone; why are ye giving her trouble? a good work she wrought on me;

⁶En Jesús sagði: ,,Látið hana í friði! Hvað eruð þér að angra hana? Gott verk gjörði hún mér.

⁷for the poor always ye have with you, and whenever ye may will ye are able to do them good, but me ye have not always;

⁷Fátæka hafið þér jafnan hjá yður og getið gjört þeim gott, nær þér viljið, en mig hafið þér ekki ávallt.

⁸what she could she did, she anticipated to anoint my body for the embalming.

⁸Hún gjörði það, sem í hennar valdi stóð. Hún hefur fyrirfram smurt líkama minn til greftrunar.

⁹Verily I say to you, wherever this good news may be proclaimed in the whole world, what also this woman did shall be spoken of — for a memorial of her.`

⁹Sannlega segi ég yður: Hvar sem fagnaðarerindið verður flutt, um heim allan, mun og getið verða þess, sem hún gjörði, til minningar um hana.``

¹⁰And Judas the Iscariot, one of the twelve, went away unto the chief priests that he might deliver him up to them,

¹⁰Júdas Ískaríot, einn þeirra tólf, fór þá til æðstu prestanna að framselja þeim hann.

¹¹and having heard, they were glad, and promised to give him money, and he was seeking how, conveniently, he might deliver him up.

¹¹Þegar þeir heyrðu það, urðu þeir glaðir við og hétu honum fé fyrir. En hann leitaði færis að framselja hann.

¹²And the first day of the unleavened food, when they were killing the passover, his disciples say to him, `Where wilt thou, [that,] having gone, we may prepare, that thou mayest eat the passover?`

¹²Á fyrsta degi ósýrðu brauðanna, þegar menn slátruðu páskalambinu, sögðu lærisveinar hans við hann: ,,Hvert vilt þú, að vér förum og búum þér páskamáltíðina?``

¹³And he sendeth forth two of his disciples, and saith to them, `Go ye away to the city, and there shall meet you a man bearing a pitcher of water, follow him;

¹³Þá sendi hann tvo lærisveina sína og sagði við þá: ,,Farið inn í borgina, og ykkur mun mæta maður, sem ber vatnsker. Fylgið honum,

¹⁴and wherever he may go in, say ye to the master of the house — The Teacher saith, Where is the guest-chamber, where the passover, with my disciples, I may eat?

¹⁴og þar sem hann fer inn, skuluð þið segja við húsráðandann: ,Meistarinn spyr: Hvar er herbergið, þar sem ég get neytt páskamáltíðarinnar með lærisveinum mínum?`

¹⁵and he will shew you a large upper room, furnished, prepared — there make ready for us.`

¹⁵Hann mun þá sýna ykkur loftsal mikinn, búinn hægindum og til reiðu. Hafið þar viðbúnað fyrir oss.``

¹⁶And his disciples went forth, and came to the city, and found as he said to them, and they made ready the passover.

¹⁶Lærisveinarnir fóru, komu inn í borgina og fundu allt eins og hann hafði sagt og bjuggu til páskamáltíðar.

¹⁷And evening having come, he cometh with the twelve,

¹⁷Um kvöldið kom hann með þeim tólf.

¹⁸and as they are reclining, and eating, Jesus said, `Verily I say to you — one of you, who is eating with me — shall deliver me up.`

¹⁸Þegar þeir sátu að borði og mötuðust sagði Jesús: ,,Sannlega segi ég yður: Einn af yður mun svíkja mig, einn sem með mér etur.``

¹⁹And they began to be sorrowful, and to say to him, one by one, `Is it I?` and another, `Is it I?`

¹⁹Þeir urðu hryggir við og sögðu við hann, einn af öðrum: ,,Ekki er það ég?``

²⁰And he answering said to them, `One of the twelve who is dipping with me in the dish;

²⁰Hann svaraði þeim: ,,Það er einn þeirra tólf. Hann dýfir í sama fat og ég.

²¹the Son of Man doth indeed go, as it hath been written concerning him, but wo to that man through whom the Son of Man is delivered up; good were it to him if that man had not been born.`

²¹Mannssonurinn fer að sönnu héðan, svo sem um hann er ritað, en vei þeim manni, sem því veldur, að Mannssonurinn verður framseldur. Betra væri þeim manni að hafa aldrei fæðst.``

²²And as they are eating, Jesus having taken bread, having blessed, brake, and gave to them, and said, `Take, eat; this is my body.`

²²Þá er þeir mötuðust, tók hann brauð, þakkaði Guði, braut það og gaf þeim og sagði: ,,Takið, þetta er líkami minn.``

²³And having taken the cup, having given thanks, he gave to them, and they drank of it — all;

²³Og hann tók kaleik, gjörði þakkir og gaf þeim, og þeir drukku af honum allir.

²⁴and he said to them, `This is my blood of the new covenant, which for many is being poured out;

²⁴Og hann sagði við þá: ,,Þetta er blóð mitt, blóð sáttmálans, úthellt fyrir marga.

²⁵verily I say to you, that no more may I drink of the produce of the vine till that day when I may drink it new in the reign of God.`

²⁵Sannlega segi ég yður: Héðan í frá mun ég eigi drekka af ávexti vínviðarins til þess dags, er ég drekk hann nýjan í Guðs ríki.``

²⁶And having sung an hymn, they went forth to the mount of the Olives,

²⁶Þegar þeir höfðu sungið lofsönginn, fóru þeir til Olíufjallsins.

²⁷and Jesus saith to them — `All ye shall be stumbled at me this night, because it hath been written, I will smite the shepherd, and the sheep shall be scattered abroad,

²⁷Og Jesús sagði við þá: ,,Þér munuð allir hneykslast, því að ritað er: Ég mun slá hirðinn, og sauðirnir munu tvístrast.

²⁸but after my having risen I will go before you to Galilee.`

²⁸En eftir að ég er upp risinn, mun ég fara á undan yður til Galíleu.``

²⁹And Peter said to him, `And if all shall be stumbled, yet not I;`

²⁹Þá sagði Pétur: ,,Þótt allir hneykslist, geri ég það aldrei.``

³⁰And Jesus said to him, `Verily I say to thee, that to-day, this night, before a cock shall crow twice, thrice thou shalt deny me.`

³⁰Jesús sagði við hann: ,,Sannlega segi ég þér: Nú í nótt, áður en hani galar tvisvar, muntu þrisvar afneita mér.``

³¹And he spake the more vehemently, `If it may be necessary for me to die with thee — I will in nowise deny thee;` and in like manner also said they all.

³¹En Pétur kvað enn fastar að: ,,Þó að ég ætti að deyja með þér, þá mun ég aldrei afneita þér.`` Eins töluðu þeir allir.

³²And they come to a spot, the name of which [is] Gethsemane, and he saith to his disciples, `Sit ye here till I may pray;`

³²Þeir koma til staðar, er heitir Getsemane, og Jesús segir við lærisveina sína: ,,Setjist hér, meðan ég biðst fyrir.``

³³and he taketh Peter, and James, and John with him, and began to be amazed, and to be very heavy,

³³Hann tók með sér þá Pétur, Jakob og Jóhannes. Og nú setti að honum ógn og angist.

³⁴and he saith to them, `Exceeding sorrowful is my soul — to death; remain here, and watch.`

³⁴Hann segir við þá: ,,Sál mín er hrygg allt til dauða. Bíðið hér og vakið.``

³⁵And having gone forward a little, he fell upon the earth, and was praying, that, if it be possible the hour may pass from him,

³⁵Þá gekk hann lítið eitt áfram, féll til jarðar og bað, að sú stund færi fram hjá sér, ef verða mætti.

³⁶and he said, `Abba, Father; all things are possible to Thee; make this cup pass from me; but, not what I will, but what Thou.`

³⁶Hann sagði: ,,Abba, faðir! allt megnar þú. Tak þennan kaleik frá mér! Þó ekki sem ég vil, heldur sem þú vilt.``

³⁷And he cometh, and findeth them sleeping, and saith to Peter, `Simon, thou dost sleep! thou wast not able to watch one hour!

³⁷Hann kemur aftur og finnur þá sofandi. Þá sagði hann við Pétur: ,,Símon, sefur þú? Gastu ekki vakað eina stund?

³⁸Watch ye and pray, that ye may not enter into temptation; the spirit indeed is forward, but the flesh weak.`

³⁸Vakið og biðjið, að þér fallið ekki í freistni. Andinn er reiðubúinn, en holdið veikt.``

³⁹And again having gone away, he prayed, the same word saying;

³⁹Aftur vék hann brott og baðst fyrir með sömu orðum.

⁴⁰and having returned, he found them again sleeping, for their eyes were heavy, and they had not known what they might answer him.

⁴⁰Þegar hann kom aftur, fann hann þá enn sofandi, því drungi var á augum þeirra. Og ekki vissu þeir, hvað þeir ættu að segja við hann.

⁴¹And he cometh the third time, and saith to them, `Sleep on henceforth, and rest — it is over; the hour did come; lo, the Son of Man is delivered up to the hands of the sinful;

⁴¹Í þriðja sinn kom hann og sagði við þá: ,,Sofið þér enn og hvílist? Nú er nóg. Stundin er komin. Mannssonurinn er framseldur í hendur syndugra manna.

⁴²rise, we may go, lo, he who is delivering me up hath come nigh.`

⁴²Standið upp, förum! Sá er í nánd, er mig svíkur.``

⁴³And immediately — while he is yet speaking — cometh near Judas, one of the twelve, and with him a great multitude, with swords and sticks, from the chief priests, and the scribes, and the elders;

⁴³Um leið, meðan hann var enn að tala, kemur Júdas, einn þeirra tólf, og með honum flokkur manna frá æðstu prestunum, fræðimönnunum og öldungunum, og höfðu þeir sverð og barefli.

⁴⁴and he who is delivering him up had given a token to them, saying, `Whomsoever I shall kiss, he it is, lay hold on him, and lead him away safely,`

⁴⁴Svikarinn hafði sagt þeim þetta til marks: ,,Sá sem ég kyssi, hann er það. Takið hann höndum og færið brott í tryggri vörslu.``

⁴⁵and having come, immediately, having gone near him, he saith, `Rabbi, Rabbi,` and kissed him.

⁴⁵Hann kemur, gengur beint að Jesú og segir: ,,Rabbí!`` og kyssti hann.

⁴⁶And they laid on him their hands, and kept hold on him;

⁴⁶En hinir lögðu hendur á hann og tóku hann.

⁴⁷and a certain one of those standing by, having drawn the sword, struck the servant of the chief priest, and took off his ear.

⁴⁷Einn þeirra, er hjá stóðu, brá sverði, hjó til þjóns æðsta prestsins og sneið af honum eyrað.

⁴⁸And Jesus answering said to them, `As against a robber ye came out, with swords and sticks, to take me!

⁴⁸Þá sagði Jesús við þá: ,,Eruð þér að fara að mér með sverðum og bareflum eins og gegn ræningja til að handtaka mig?

⁴⁹daily I was with you in the temple teaching, and ye did not lay hold on me — but that the Writings may be fulfilled.`

⁴⁹Daglega var ég hjá yður í helgidóminum og kenndi, og þér tókuð mig ekki höndum. En ritningarnar hljóta að rætast.``

⁵⁰And having left him they all fled;

⁵⁰Þá yfirgáfu hann allir lærisveinar hans og flýðu.

⁵¹and a certain young man was following him, having put a linen cloth about [his] naked body, and the young men lay hold on him,

⁵¹En maður nokkur ungur fylgdist með honum. Hann hafði línklæði eitt á berum sér. Þeir vildu taka hann,

⁵²and he, having left the linen cloth, did flee from them naked.

⁵²en hann lét eftir línklæðið og flýði nakinn.

⁵³And they led away Jesus unto the chief priest, and come together to him do all the chief priests, and the elders, and the scribes;

⁵³Nú færðu þeir Jesú til æðsta prestsins. Þar komu saman allir æðstu prestarnir, öldungarnir og fræðimennirnir.

⁵⁴and Peter afar off did follow him, to the inside of the hall of the chief priest, and he was sitting with the officers, and warming himself near the fire.

⁵⁴Pétur fylgdi honum álengdar, allt inn í garð æðsta prestsins. Þar sat hann hjá þjónunum og vermdi sig við eldinn.

⁵⁵And the chief priests and all the sanhedrim were seeking against Jesus testimony — to put him to death, and they were not finding,

⁵⁵Æðstu prestarnir og allt ráðið leituðu vitnis gegn Jesú til að geta líflátið hann, en fundu eigi.

⁵⁶for many were bearing false testimony against him, and their testimonies were not alike.

⁵⁶Margir báru þó ljúgvitni gegn honum, en framburði þeirra bar ekki saman.

⁵⁷And certain having risen up, were bearing false testimony against him, saying —

⁵⁷Þá stóðu nokkrir upp og báru ljúgvitni gegn honum og sögðu:

⁵⁸`We heard him saying — I will throw down this sanctuary made with hands, and by three days, another made without hands I will build;`

⁵⁸,,Vér heyrðum hann segja: ,Ég mun brjóta niður musteri þetta, sem með höndum er gjört, og reisa annað á þrem dögum, sem ekki er með höndum gjört.` ``

⁵⁹and neither so was their testimony alike.

⁵⁹En ekki bar þeim heldur saman um þetta.

⁶⁰And the chief priest, having risen up in the midst, questioned Jesus, saying, `Thou dost not answer anything! what do these testify against thee?`

⁶⁰Þá stóð æðsti presturinn upp og spurði Jesú: ,,Svarar þú því engu, sem þessir vitna gegn þér?``

⁶¹and he was keeping silent, and did not answer anything. Again the chief priest was questioning him, and saith to him, `Art thou the Christ — the Son of the Blessed?`

⁶¹En hann þagði og svaraði engu. Enn spurði æðsti presturinn hann: ,,Ertu Kristur, sonur hins blessaða?``

⁶²and Jesus said, `I am; and ye shall see the Son of Man sitting on the right hand of the power, and coming with the clouds, of the heaven.`

⁶²Jesús sagði: ,,Ég er sá, og þér munuð sjá Mannssoninn sitja til hægri handar máttarins og koma í skýjum himins.``

⁶³And the chief priest, having rent his garments, saith, `What need have we yet of witnesses?

⁶³Þá reif æðsti presturinn klæði sín og sagði: ,,Hvað þurfum vér nú framar votta við?

⁶⁴Ye heard the evil speaking, what appeareth to you?` and they all condemned him to be worthy of death,

⁶⁴Þér heyrðuð guðlastið. Hvað líst yður?`` Og þeir dæmdu hann allir sekan og dauða verðan.

⁶⁵and certain began to spit on him, and to cover his face, and to buffet him, and to say to him, `Prophesy;` and the officers were striking him with their palms.

⁶⁵Þá tóku sumir að hrækja á hann, þeir huldu andlit hans, slógu hann með hnefunum og sögðu við hann: ,,Spáðu!`` Eins börðu þjónarnir hann.

⁶⁶And Peter being in the hall beneath, there doth come one of the maids of the chief priest,

⁶⁶Pétur var niðri í garðinum. Þar kom ein af þernum æðsta prestsins

⁶⁷and having seen Peter warming himself, having looked on him, she said, `And thou wast with Jesus of Nazareth!`

⁶⁷og sá, hvar Pétur var að orna sér. Hún horfir á hann og segir: ,,Þú varst líka með manninum frá Nasaret, þessum Jesú.``

⁶⁸and he denied, saying, `I have not known [him], neither do I understand what thou sayest;` and he went forth without to the porch, and a cock crew.

⁶⁸Því neitaði hann og sagði: ,,Ekki veit ég né skil, hvað þú ert að fara.`` Og hann gekk út í forgarðinn, [en þá gól hani.]

⁶⁹And the maid having seen him again, began to say to those standing near — `This is of them;`

⁶⁹Þar sá þernan hann og fór enn að segja við þá, sem hjá stóðu: ,,Þessi er einn af þeim.``

⁷⁰and he was again denying. And after a little again, those standing near said to Peter, `Truly thou art of them, for thou also art a Galilean, and thy speech is alike;`

⁷⁰En hann neitaði sem áður. Litlu síðar sögðu þeir, er hjá stóðu enn við Pétur: ,,Víst ertu einn af þeim, enda ertu Galíleumaður.``

⁷¹and he began to anathematize, and to swear — `I have not known this man of whom ye speak;`

⁷¹En hann sór og sárt við lagði: ,,Ég þekki ekki þennan mann, sem þér talið um.``Um leið gól hani annað sinn, og Pétur minntist þess, er Jesús hafði mælt við hann: ,,Áður en hani galar tvisvar muntu þrisvar afneita mér.`` Þá fór hann að gráta.

⁷²and a second time a cock crew, and Peter remembered the saying that Jesus said to him — `Before a cock crow twice, thou mayest deny me thrice;` and having thought thereon — he was weeping.

⁷²Um leið gól hani annað sinn, og Pétur minntist þess, er Jesús hafði mælt við hann: ,,Áður en hani galar tvisvar muntu þrisvar afneita mér.`` Þá fór hann að gráta.