¹And he entered again into the synagogue, and there was there a man having the hand withered,

¹Öðru sinni gekk hann í samkunduhús. Þar var maður með visna hönd,

²and they were watching him, whether on the sabbaths he will heal him, that they might accuse him.

²og höfðu þeir nánar gætur á Jesú, hvort hann læknaði hann á hvíldardegi. Þeir hugðust kæra hann.

³And he saith to the man having the hand withered, `Rise up in the midst.`

³Og Jesús segir við manninn með visnu höndina: ,,Statt upp og kom hér fram!``

⁴And he saith to them, `Is it lawful on the sabbaths to do good, or to do evil? life to save, or to kill?` but they were silent.

⁴Síðan spyr hann þá: ,,Hvort er heldur leyfilegt að gjöra gott eða gjöra illt á hvíldardegi, bjarga lífi eða deyða?`` En þeir þögðu.

⁵And having looked round upon them with anger, being grieved for the hardness of their heart, he saith to the man, `Stretch forth thy hand;` and he stretched forth, and his hand was restored whole as the other;

⁵Og hann leit í kring á þá með reiði, sárhryggur yfir harðúð hjartna þeirra, og sagði við manninn: ,,Réttu fram hönd þína.`` Hann rétti fram höndina, og hún varð heil.

⁶and the Pharisees having gone forth, immediately, with the Herodians, were taking counsel against him how they might destroy him.

⁶Þá gengu farísearnir út og tóku þegar með Heródesarsinnum saman ráð sín gegn honum, hvernig þeir gætu náð lífi hans.

⁷And Jesus withdrew with his disciples unto the sea, and a great multitude from Galilee followed him, and from Judea,

⁷Jesús fór með lærisveinum sínum út að vatninu, og fylgdi mikill fjöldi úr Galíleu og úr Júdeu,

⁸and from Jerusalem, and from Idumea and beyond the Jordan; and they about Tyre and Sidon — a great multitude — having heard how great things he was doing, came unto him.

⁸frá Jerúsalem, Ídúmeu, landinu handan Jórdanar, og úr byggðum Týrusar og Sídonar kom til hans fjöldi manna, er heyrt höfðu, hve mikið hann gjörði.

⁹And he said to his disciples that a little boat may wait on him, because of the multitude, that they may not press upon him,

⁹Og hann bauð lærisveinum sínum að hafa til bát fyrir sig, svo að mannfjöldinn þrengdi eigi að honum.

¹⁰for he did heal many, so that they threw themselves on him, in order to touch him — as many as had plagues;

¹⁰En marga hafði hann læknað, og því þustu að honum allir þeir, sem einhver mein höfðu, til að snerta hann.

¹¹and the unclean spirits, when they were seeing him, were falling down before him, and were crying, saying — `Thou art the Son of God;`

¹¹Og hvenær sem óhreinir andar sáu hann, féllu þeir fram fyrir honum og æptu upp: ,,Þú ert sonur Guðs.``

¹²and many times he was charging them that they might not make him manifest.

¹²En hann lagði ríkt á við þá, að þeir gjörðu hann eigi kunnan.

¹³And he goeth up to the mountain, and doth call near whom he willed, and they went away to him;

¹³Síðan fór hann til fjalls og kallaði til sín þá er hann sjálfur vildi, og þeir komu til hans.

¹⁴and he appointed twelve, that they may be with him, and that he may send them forth to preach,

¹⁴Hann skipaði tólf, er skyldu vera með honum og hann gæti sent út að prédika,

¹⁵and to have power to heal the sicknesses, and to cast out the demons.

¹⁵með valdi að reka út illa anda.

¹⁶And he put on Simon the name Peter;

¹⁶Hann skipaði þá tólf: Símon, er hann gaf nafnið Pétur,

¹⁷and James of Zebedee, and John the brother of James, and he put on them names — Boanerges, that is, `Sons of thunder;`

¹⁷Jakob Sebedeusson og Jóhannes bróður hans, en þeim gaf hann nafnið Boanerges, sem þýðir þrumusynir,

¹⁸and Andrew, and Philip, and Bartholomew, and Matthew, and Thomas, and James of Alpheus, and Thaddeus, and Simon the Cananite,

¹⁸og Andrés, Filippus og Bartólómeus, Matteus og Tómas, Jakob Alfeusson, Taddeus og Símon vandlætara

¹⁹and Judas Iscariot, who did also deliver him up; and they come into a house.

¹⁹og Júdas Ískaríot, þann er sveik hann.

²⁰And come together again doth a multitude, so that they are not able even to eat bread;

²⁰Þegar hann kemur heim, safnast þar aftur mannfjöldi, svo þeir gátu ekki einu sinni matast.

²¹and his friends having heard, went forth to lay hold on him, for they said that he was beside himself,

²¹Hans nánustu fréttu það og fóru út og vildu ná honum, enda sögðu þeir, að hann væri frá sér.

²²and the scribes who [are] from Jerusalem having come down, said — `He hath Beelzeboul,` and — `By the ruler of the demons he doth cast out the demons.`

²²Og fræðimennirnir, er komnir voru ofan frá Jerúsalem, sögðu: ,,Beelsebúl er í honum. Með fulltingi höfðingja illra anda rekur hann út illu andana.``

²³And, having called them near, in similes he said to them, `How is the Adversary able to cast out the Adversary?

²³En Jesús kallaði þá til sín og mælti við þá í líkingum: ,,Hvernig getur Satan rekið Satan út?

²⁴and if a kingdom against itself be divided, that kingdom cannot be made to stand;

²⁴Verði ríki sjálfu sér sundurþykkt, fær það ríki eigi staðist,

²⁵and if a house against itself be divided, that house cannot be made to stand;

²⁵og verði heimili sjálfu sér sundurþykkt, fær það heimili eigi staðist.

²⁶and if the Adversary did rise against himself, and hath been divided, he cannot be made to stand, but hath an end.

²⁶Sé nú Satan risinn gegn sjálfum sér og orðinn sér sundurþykkur, fær hann ekki staðist, þá er úti um hann.

²⁷`No one is able the vessels of the strong man — having entered into his house — to spoil, if first he may not bind the strong man, and then his house he will spoil.

²⁷Enginn getur brotist inn í hús hins sterka og rænt föngum hans, nema hann bindi áður hinn sterka, þá getur hann rænt hús hans.

²⁸`Verily I say to you, that all the sins shall be forgiven to the sons of men, and evil speakings with which they might speak evil,

²⁸Sannlega segi ég yður: Allt verður mannanna börnum fyrirgefið, allar syndir þeirra og lastmælin, hve mjög sem þeir kunna að lastmæla,

²⁹but whoever may speak evil in regard to the Holy Spirit hath not forgiveness — to the age, but is in danger of age-during judgment;`

²⁹en sá sem lastmælir gegn heilögum anda, fær eigi fyrirgefningu um aldur, hann er sekur um eilífa synd.``

³⁰because they said, `He hath an unclean spirit.`

³⁰En þeir höfðu sagt: ,,Óhreinn andi er í honum.``

³¹Then come do his brethren and mother, and standing without, they sent unto him, calling him,

³¹Nú koma móðir hans og bræður, standa úti og gera honum orð að koma.

³²and a multitude was sitting about him, and they said to him, `Lo, thy mother and thy brethren without do seek thee.`

³²Mikill fjöldi sat í kringum hann, og var honum sagt: ,,Móðir þín, bræður og systur eru hér úti og spyrja eftir þér.``

³³And he answered them, saying, `Who is my mother, or my brethren?`

³³Hann svarar þeim: ,,Hver er móðir mín og bræður?``

³⁴And having looked round in a circle to those sitting about him, he saith, `Lo, my mother and my brethren!

³⁴Og hann leit á þá, er kringum hann sátu, og segir: ,,Hér er móðir mín og bræður mínir!Hver, sem gjörir vilja Guðs, sá er bróðir minn, systir og móðir.``

³⁵for whoever may do the will of God, he is my brother, and my sister, and mother.`

³⁵Hver, sem gjörir vilja Guðs, sá er bróðir minn, systir og móðir.``