¹A covenant I made for mine eyes, And what — do I attend to a virgin?

¹Ako'y nakipagtipan sa aking mga mata; paano nga akong titingin sa isang dalaga?

²And what [is] the portion of God from above? And the inheritance of the Mighty from the heights?

²Sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa Dios mula sa itaas, at ang mana sa Makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?

³Is not calamity to the perverse? And strangeness to workers of iniquity?

³Hindi ba kasakunaan sa liko, at kasawiang palad sa mga manggagawa ng kasamaan?

⁴Doth not He see my ways, And all my steps number?

⁴Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, at binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?

⁵If I have walked with vanity, And my foot doth hasten to deceit,

⁵Kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, at ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;

⁶He doth weigh me in righteous balances, And God doth know my integrity.

⁶(Timbangin ako sa matuwid na timbangan, upang mabatid ng Dios ang aking pagtatapat;)

⁷If my step doth turn aside from the way, And after mine eyes hath my heart gone, And to my hands cleaved hath blemish,

⁷Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, at ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, at kung ang anomang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:

⁸Let me sow — and another eat, And my products let be rooted out.

⁸Kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang kanin ng iba; Oo, bunutin ang bunga ng aking bukid.

⁹If my heart hath been enticed by woman, And by the opening of my neighbour I laid wait,

⁹Kung ang aking puso ay napadaya sa babae, at ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:

¹⁰Grind to another let my wife, And over her let others bend.

¹⁰Kung magkagayo'y iba ang ipaggiling ng aking asawa, at iba ang yumuko sa kaniya.

¹¹For it [is] a wicked thing, and a judicial iniquity;

¹¹Sapagka't iya'y isang mabigat na sala; Oo, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom:

¹²For a fire it [is], to destruction it consumeth, And among all mine increase doth take root,

¹²Sapagka't isang apoy na namumugnaw hanggang sa pagkapahamak, at bubunutin ang lahat ng aking bunga.

¹³If I despise the cause of my man-servant, And of my handmaid, In their contending with me,

¹³Kung hinamak ko ang katuwiran ng aking aliping lalake o aliping babae, nang sila'y makipagtalo sa akin:

¹⁴Then what do I do when God ariseth? And when He doth inspect, What do I answer Him?

¹⁴Ano nga ang aking gagawin pagka bumabangon ang Dios? At pagka kaniyang dinadalaw, anong isasagot ko sa kaniya?

¹⁵Did not He that made me in the womb make him? Yea, prepare us in the womb doth One.

¹⁵Hindi ba siyang lumalang sa akin sa bahay-bata ang lumalang sa kaniya; at hindi ba iisa ang humugis sa atin sa bahay-bata?

¹⁶If I withhold from pleasure the poor, And the eyes of the widow do consume,

¹⁶Kung pinagkaitan ko ang dukha sa kanilang nasa, o pinangalumata ko ang mga mata ng babaing bao:

¹⁷And I do eat my morsel by myself, And the orphan hath not eat of it,

¹⁷O kumain akong magisa ng aking subo, at ang ulila ay hindi kumain niyaon;

¹⁸(But from my youth He grew up with me as [with] a father, And from the belly of my mother I am led.)

¹⁸(Hindi, mula sa aking kabataan ay lumaki siyang kasama ko, na gaya ng may isang ama, at aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng aking ina;)

¹⁹If I see [any] perishing without clothing, And there is no covering to the needy,

¹⁹Kung ako'y nakakita ng sinomang nangangailangan ng kasuutan, o ng mapagkailangan ng walang kumot;

²⁰If his loins have not blessed me, And from the fleece of my sheep He doth not warm himself,

²⁰Kung hindi ako pinagpala ng kaniyang mga balakang, at kung siya'y hindi nainitan ng balahibo ng aking mga tupa:

²¹If I have waved at the fatherless my hand, When I see in [him] the gate of my court,

²¹Kung binuhat ko ang aking kamay laban sa ulila, sapagka't nakita ko ang tulong sa akin sa pintuang-bayan:

²²My shoulder from its blade let fall, And mine arm from the bone be broken.

²²Kung nagkagayo'y malaglag ang aking balikat sa abot-agawin, at ang aking kamay ay mabali sa buto.

²³For a dread unto me [is] calamity [from] God, And because of His excellency I am not able.

²³Sapagka't ang kasakunaang mula sa Dios ay kakilabutan sa akin, at dahil sa kaniyang karilagan ay wala akong magawa.

²⁴If I have made gold my confidence, And to the pure gold have said, `My trust,`

²⁴Kung aking pinapaging ginto ang aking pagasa, at sinabi ko sa dalisay na ginto, ikaw ay aking tiwala;

²⁵If I rejoice because great [is] my wealth, And because abundance hath my hand found,

²⁵Kung ako'y nagalak sapagka't ang aking kayamanan ay malaki, at sapagka't ang aking kamay ay nagtamo ng marami;

²⁶If I see the light when it shineth, And the precious moon walking,

²⁶Kung ako'y tumingin sa araw pagka sumisikat, o sa buwan na lumalakad sa kakinangan;

²⁷And my heart is enticed in secret, And my hand doth kiss my mouth,

²⁷At ang aking puso ay napadayang lihim, at hinagkan ng aking bibig ang aking kamay:

²⁸It also [is] a judicial iniquity, For I had lied to God above.

²⁸Ito may isang kasamaang marapat parusahan ng mga hukom: sapagka't itinakuwil ko ang Dios na nasa itaas.

²⁹If I rejoice at the ruin of my hater, And stirred up myself when evil found him,

²⁹Kung ako'y nagalak sa kasakunaan niyaong nagtatanim ng loob sa akin, o nagmataas ako ng datnan siya ng kasamaan;

³⁰Yea, I have not suffered my mouth to sin, To ask with an oath his life.

³⁰(Oo, hindi ko tiniis ang aking bibig sa kasalanan sa paghingi ng kaniyang buhay na may sumpa;)

³¹If not — say ye, O men of my tent, `O that we had of his flesh, we are not satisfied.`

³¹Kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, sinong makakasumpong ng isa na hindi nabusog sa kaniyang pagkain?

³²In the street doth not lodge a stranger, My doors to the traveller I open.

³²Ang taga ibang lupa ay hindi tumigil sa lansangan; kundi aking ibinukas ang aking mga pinto sa manglalakbay,

³³If I have covered as Adam my transgressions, To hide in my bosom mine iniquity,

³³Kung aking tinakpan na gaya ni Adan ang aking mga pagsalangsang, sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;

³⁴Because I fear a great multitude, And the contempt of families doth affright me, Then I am silent, I go not out of the opening.

³⁴Sapagka't aking kinatakutan ang lubhang karamihan, at pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan. Na anopa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan?

³⁵Who giveth to me a hearing? lo, my mark. The Mighty One doth answer me, And a bill hath mine adversary written.

³⁵O mano nawang may duminig sa akin! (Narito ang aking tala, sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat;) At mano nawang magkaroon ako ng sumbong na isinulat ng aking kaaway!

³⁶If not — on my shoulder I take it up, I bind it a crown on myself.

³⁶Tunay na aking papasanin ito sa aking balikat; aking itatali sa akin na gaya ng isang putong.

³⁷The number of my steps I tell Him, As a leader I approach Him.

³⁷Aking ipahahayag sa kaniya ang bilang ng aking mga hakbang, gaya ng isang pangulo na lalapitan ko siya.

³⁸If against me my land doth cry out, And together its furrows weep,

³⁸Kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;

³⁹If its strength I consumed without money, And the life of its possessors, I have caused to breathe out,

³⁹Kung kumain ako ng bunga niyaon na walang bayad, o ipinahamak ko ang buhay ng mga may-ari niyaon:

⁴⁰Instead of wheat let a thorn go forth, And instead of barley a useless weed! The words of Job are finished.

⁴⁰Tubuan ng dawag sa halip ng trigo, at ng mga masamang damo sa halip ng cebada. Ang mga salita ni Job ay natapos.