¹For [an object of] desire he who is separated doth seek, With all wisdom he intermeddleth.

¹Ang humihiwalay ay humahanap ng sarili niyang nasa, at nakikipagtalo laban sa lahat na magaling na karunungan.

²A fool delighteth not in understanding, But — in uncovering his heart.

²Ang mangmang ay walang kaluguran sa paguunawa, kundi maihayag lamang ang kaniyang puso.

³With the coming of the wicked come also hath contempt, And with shame — reproach.

³Pagka ang masama ay dumarating, dumarating din naman ang paghamak, at kasama ng kutya ang pagkaduwahagi.

⁴Deep waters [are] the words of a man`s mouth, The fountain of wisdom [is] a flowing brook.

⁴Ang mga salita ng bibig ng tao ay parang malalim na tubig; ang bukal ng karunungan ay parang umaagos na batis.

⁵Acceptance of the face of the wicked [is] not good, To turn aside the righteous in judgment.

⁵Igalang ang pagkatao ng masama ay hindi mabuti, ni iligaw man ang matuwid sa kahatulan.

⁶The lips of a fool enter into strife, And his mouth for stripes calleth.

⁶Ang mga labi ng mangmang ay nanasok sa pagkakaalit, at tinatawag ng kaniyang bibig ang mga hampas.

⁷The mouth of a fool [is] ruin to him, And his lips [are] the snare of his soul.

⁷Ang bibig ng mangmang ay kaniyang kapahamakan, at ang kaniyang mga labi ay silo ng kaniyang kaluluwa.

⁸The words of a tale-bearer [are] as self-inflicted wounds, And they have gone down [to] the inner parts of the heart.

⁸Ang mga salita ng mga mapaghatid-dumapit ay parang mga masarap na subo, at nagsisibaba sa pinakaloob ng tiyan.

⁹He also that is remiss in his work, A brother he [is] to a destroyer.

⁹Siya mang walang bahala sa kaniyang gawain ay kapatid siya ng maninira.

¹⁰A tower of strength [is] the name of Jehovah, Into it the righteous runneth, and is set on high.

¹⁰Ang pangalan ng Panginoon ay matibay na moog: tinatakbuhan ng matuwid at naliligtas.

¹¹The wealth of the rich [is] the city of his strength, And as a wall set on high in his own imagination.

¹¹Ang yaman ng mayamang tao ay ang kaniyang matibay na bayan, at gaya ng matayog na kuta sa kaniyang sariling isip,

¹²Before destruction the heart of man is high, And before honour [is] humility.

¹²Bago ang pagkapahamak ay pagmamalaki ng puso ng tao, at bago ang karangalan ang pagpapakumbaba.

¹³Whoso is answering a matter before he heareth, Folly it is to him and shame.

¹³Ang sumasagot bago makinig, ay kamangmangan at kahihiyan sa kaniya.

¹⁴The spirit of a man sustaineth his sickness, And a smitten spirit who doth bear?

¹⁴Aalalayan ng diwa ng tao ang kaniyang sakit; nguni't ang bagbag na diwa sinong nakapagdadala?

¹⁵The heart of the intelligent getteth knowledge, And the ear of the wise seeketh knowledge.

¹⁵Ang puso ng mabait ay nagtatamo ng kaalaman; at ang pakinig ng pantas ay humahanap ng kaalaman.

¹⁶The gift of a man maketh room for him, And before the great it leadeth him.

¹⁶Ang kaloob ng tao ay nagbubukas ng daan sa kaniya, at dinadala siya sa harap ng mga dakilang tao.

¹⁷Righteous [is] the first in his own cause, His neighbour cometh and hath searched him.

¹⁷Ang nakikipaglaban ng kaniyang usap na una ay tila ganap; nguni't dumarating ang kaniyang kapuwa at sinisiyasat siya.

¹⁸The lot causeth contentions to cease, And between the mighty it separateth.

¹⁸Ang pagsasapalaran ay nagpapatigil ng mga pagtatalo, at naghihiwalay sa gitna ng mga makapangyarihan.

¹⁹A brother transgressed against is as a strong city, And contentions as the bar of a palace.

¹⁹Ang kapatid na nasaktan sa kalooban ay mahirap mabawi kay sa matibay na bayan: at ang gayong mga pagtatalo ay parang mga halang ng isang kastilyo.

²⁰From the fruit of a man`s mouth is his belly satisfied, [From the] increase of his lips he is satisfied.

²⁰Ang tiyan ng tao ay mabubusog ng bunga ng kaniyang bibig; sa bunga ng kaniyang mga labi ay masisiyahan siya.

²¹Death and life [are] in the power of the tongue, And those loving it eat its fruit.

²¹Kamatayan at buhay ay nasa kapangyarihan ng dila; at ang nagsisiibig sa kaniya ay magsisikain ng kaniyang bunga.

²²[Whoso] hath found a wife hath found good, And bringeth out good-will from Jehovah.

²²Sinomang lalaking nakakasumpong ng asawa ay nakasumpong ng mabuting bagay, at nagtatamo ng lingap ng Panginoon.

²³[With] supplications doth the poor speak, And the rich answereth fierce things.

²³Ang dukha ay gumagamit ng mga pamanhik: nguni't ang mayaman ay sumasagot na may kagilasan.

²⁴A man with friends [is] to show himself friendly, And there is a lover adhering more than a brother!

²⁴Ang nagpaparami ng mga kaibigan ay sa kaniyang sariling kapahamakan: nguni't may kaibigan na mahigit kay sa isang kapatid.