¹My son! to my wisdom give attention, To mine understanding incline thine ear,

¹Anak ko, pakinggan mo ang aking karunungan; ikiling mo ang iyong pakinig sa aking unawa:

²To observe thoughtfulness, And knowledge do thy lips keep.

²Upang makapagingat ka ng kabaitan, at upang ang iyong mga labi ay makapagingat ng kaalaman.

³For the lips of a strange woman drop honey, And smoother than oil [is] her mouth,

³Sapagka't ang mga labi ng masamang babae ay tumutulo ng pulot, at ang kaniyang bibig ay madulas kay sa langis:

⁴And her latter end [is] bitter as wormwood, Sharp as a sword [with] mouths.

⁴Nguni't ang kaniyang huling wakas ay mapait kay sa ahenho, matalas na parang tabak na may talim sa magkabila.

⁵Her feet are going down to death, Sheol do her steps take hold of.

⁵Ang kaniyang mga paa ay nagsisibaba sa kamatayan; ang kaniyang mga hakbang ay nagsisihawak sa Sheol;

⁶The path of life — lest thou ponder, Moved have her paths — thou knowest not.

⁶Na anopa't hindi niya nasusumpungan ang kapanatagan ng landas ng buhay; ang kaniyang mga lakad ay hindi panatag, at hindi niya nalalaman.

⁷And now, ye sons, hearken to me, And turn not from sayings of my mouth.

⁷Ngayon nga, mga anak ko, dinggin ninyo ako, at huwag kayong magsihiwalay sa mga salita ng aking bibig.

⁸Keep far from off her thy way, And come not near unto the opening of her house,

⁸Ilayo mo ang iyong lakad sa kaniya, at huwag kang lumapit sa pintuan ng kaniyang bahay:

⁹Lest thou give to others thy honour, And thy years to the fierce,

⁹Baka mo ibigay ang iyong karangalan sa iba, at ang iyong mga taon sa mga mabagsik:

¹⁰Lest strangers be filled [with] thy power, And thy labours in the house of a stranger,

¹⁰Baka ang mga di kilalang babae ay mapuno ng iyong kalakasan; at ang iyong mga pinagpagalan ay mapasa bahay ng kaapid;

¹¹And thou hast howled in thy latter end, In the consumption of thy flesh and thy food,

¹¹At ikaw ay manangis sa iyong huling wakas, pagka ang iyong laman at ang iyong katawan ay natunaw,

¹²And hast said, `How have I hated instruction, And reproof hath my heart despised,

¹²At iyong sabihin, bakit ko kinayamutan ang turo, at hinamak ng aking puso ang saway:

¹³And I have not hearkened to the voice of my directors, And to my teachers have not inclined mine ear.

¹³Ni hindi ko man sinunod ang tinig ng aking mga tagapagturo, O ikiling ko man ang aking pakinig sa kanila na mga nagturo sa akin!

¹⁴As a little thing I have been all evil, In the midst of an assembly and a company.

¹⁴Ako'y malapit sa lahat ng kasamaan sa gitna ng kapisanan at ng kapulungan.

¹⁵Drink waters out of thine own cistern, Even flowing ones out of thine own well.

¹⁵Uminom ka ng tubig sa iyong sariling tipunan ng tubig, at sa nagsisiagos na tubig sa iyong sariling balon.

¹⁶Let thy fountains be scattered abroad, In broad places rivulets of waters.

¹⁶Mananabog ba ang iyong mga bukal sa kaluwangan, at mga agos ng tubig sa mga lansangan?

¹⁷Let them be to thee for thyself, And not to strangers with thee.

¹⁷Maging iyong magisa, at huwag sa di kilala na kasama mo.

¹⁸Let thy fountain be blessed, And rejoice because of the wife of thy youth,

¹⁸Pagpalain ang iyong bukal; at magalak ka sa asawa ng iyong kabataan.

¹⁹A hind of loves, and a roe of grace! Let her loves satisfy thee at all times, In her love magnify thyself continually.

¹⁹Gaya ng maibiging usa at ng masayang usang babae, bigyan kang katiwasayan ng kaniyang dibdib sa buong panahon; at laging malugod ka sa kaniyang pagibig.

²⁰And why dost thou magnify thyself, My son, with a stranger? And embrace the bosom of a strange woman?

²⁰Sapagka't bakit ka malulugod, anak ko, sa ibang babae, at yayakap sa sinapupunan ng di kilala?

²¹For over-against the eyes of Jehovah are the ways of each, And all his paths He is pondering.

²¹Sapagka't ang mga lakad ng tao ay nasa harap ng mga mata ng Panginoon, at kaniyang pinapatag ang lahat niyang mga landas.

²²His own iniquities do capture the wicked, And with the ropes of his sin he is holden.

²²Ang sarili niyang mga kasamaan ay kukuha sa masama. At siya'y matatalian ng mga panali ng kaniyang kasalanan.

²³He dieth without instruction, And in the abundance of his folly magnifieth himself!

²³Siya'y mamamatay sa kakulangan ng turo; at sa kadahilanan ng kaniyang pagkaulol ay maliligaw siya.