¹اذ كان كثيرون قد اخذوا بتاليف قصة في الامور المتيقنة عندنا

¹Nademaal velen ter hand genomen hebben, om in orde te stellen een verhaal van de dingen, die onder ons volkomen zekerheid hebben;

²كما سلمها الينا الذين كانوا منذ البدء معاينين وخداما للكلمة

²Gelijk ons overgeleverd hebben, die van den beginne zelven aanschouwers en dienaars des Woords geweest zijn;

³رأيت انا ايضا اذ قد تتبعت كل شيء من الاول بتدقيق ان اكتب على التوالي اليك ايها العزيز ثاوفيلس

³Zo heeft het ook mij goed gedacht, hebbende alles van voren aan naarstiglijk onderzocht, vervolgens aan u te schrijven, voortreffelijke Theofilus!

⁴لتعرف صحة الكلام الذي علّمت به

⁴Opdat gij moogt kennen de zekerheid der dingen, waarvan gij onderwezen zijt.

⁵كان في ايام هيرودس ملك اليهودية كاهن اسمه زكريا من فرقة ابيا وامرأته من بنات هرون واسمها اليصابات.

⁵In de dagen van Herodes, den koning van Judea, was een zeker priester, met name Zacharias, van de dagorde van Abia; en zijn vrouw was uit de dochteren van Aaron, en haar naam Elizabet.

⁶وكانا كلاهما بارين امام الله سالكين في جميع وصايا الرب واحكامه بلا لوم.

⁶En zij waren beiden rechtvaardig voor God, wandelende in al de geboden en rechten des Heeren, onberispelijk.

⁷ولم يكن لهما ولد اذ كانت اليصابات عاقرا وكانا كلاهما متقدمين في أيامهما

⁷En zij hadden geen kind, omdat Elizabet onvruchtbaar was, en zij beiden verre op hun dagen gekomen waren.

⁸فبينما هو يكهن في نوبة فرقته امام الله

⁸En het geschiedde, dat, als hij het priesterambt bediende voor God, in de beurt zijner dagorde.

⁹حسب عادة الكهنوت اصابته القرعة ان يدخل الى هيكل الرب ويبخر.

⁹Naar de gewoonte der priesterlijke bediening, hem te lote was gevallen, dat hij zoude ingaan in den tempel des Heeren om te reukofferen.

¹⁰وكان كل جمهور الشعب يصلّون خارجا وقت البخور.

¹⁰En al de menigte des volks was buiten, biddende, ten ure des reukoffers.

¹¹فظهر له ملاك الرب واقفا عن يمين مذبح البخور.

¹¹En van hem werd gezien een engel des Heeren, staande ter rechter zijde van het altaar des reukoffers.

¹²فلما رآه زكريا اضطرب ووقع عليه خوف.

¹²En Zacharias, hem ziende, werd ontroerd, en vreze is op hem gevallen.

¹³فقال له الملاك لا تخف يا زكريا لان طلبتك قد سمعت وامرأتك اليصابات ستلد لك ابنا وتسميه يوحنا.

¹³Maar de engel zeide tot hem: Vrees niet, Zacharias! want uw gebed is verhoord, en uw vrouw Elizabet zal u een zoon baren, en gij zult zijn naam heten Johannes.

¹⁴ويكون لك فرح وابتهاج وكثيرون سيفرحون بولادته.

¹⁴En u zal blijdschap en verheuging zijn, en velen zullen zich over zijn geboorte verblijden.

¹⁵لانه يكون عظيما امام الرب وخمرا ومسكرا لا يشرب. ومن بطن امه يمتلئ من الروح القدس.

¹⁵Want hij zal groot zijn voor den Heere; noch wijn, noch sterken drank zal hij drinken, en hij zal met den Heiligen Geest vervuld worden, ook van zijner moeders lijf aan.

¹⁶ويرد كثيرين من بني اسرائيل الى الرب الههم.

¹⁶En hij zal velen der kinderen Israels bekeren tot den Heere, hun God.

¹⁷ويتقدم امامه بروح ايليا وقوته ليرد قلوب الآباء الى الابناء والعصاة الى فكر الابرار لكي يهيئ للرب شعبا مستعدا.

¹⁷En hij zal voor Hem heengaan, in den geest en de kracht van Elias, om te bekeren de harten der vaderen tot de kinderen, en de ongehoorzamen tot de voorzichtigheid der rechtvaardigen, om den Heere te bereiden een toegerust volk.

¹⁸فقال زكريا للملاك كيف اعلم هذا لاني انا شيخ وامرأتي متقدمة في ايامها.

¹⁸En Zacharias zeide tot den engel: Waarbij zal ik dat weten? Want ik ben oud, en mijn vrouw is verre op haar dagen gekomen.

¹⁹فاجاب الملاك وقال له انا جبرائيل الواقف قدام الله وأرسلت لاكلمك وابشرك بهذا.

¹⁹En de engel antwoordde en zeide tot hem: Ik ben Gabriel, die voor God sta, en ben uitgezonden, om tot u te spreken, en u deze dingen te verkondigen.

²⁰وها انت تكون صامتا ولا تقدر ان تتكلم الى اليوم الذي يكون فيه هذا لانك لم تصدق كلامي الذي سيتم في وقته.

²⁰En zie, gij zult zwijgen, en niet kunnen spreken, tot op den dag, dat deze dingen geschied zullen zijn; om dies wil, dat gij mijn woorden niet geloofd hebt, welke vervuld zullen worden op hun tijd.

²¹وكان الشعب منتظرين زكريا ومتعجبين من ابطائه في الهيكل.

²¹En het volk was wachtende op Zacharias, en zij waren verwonderd, dat hij zo lang vertoefde in den tempel.

²²فلما خرج لم يستطع ان يكلمهم ففهموا انه قد رأى رؤيا في الهيكل. فكان يومئ اليهم وبقي صامتا

²²En als hij uitkwam, kon hij tot hen niet spreken; en zij bekenden, dat hij een gezicht in den tempel gezien had. En hij wenkte hun toe, en bleef stom.

²³ولما كملت ايام خدمته مضى الى بيته.

²³En het geschiedde, als de dagen zijner bediening vervuld waren, dat hij naar zijn huis ging.

²⁴وبعد تلك الايام حبلت اليصابات امرأته واخفت نفسها خمسة اشهر قائلة

²⁴En na die dagen werd Elizabet, zijn vrouw, bevrucht; en zij verborg zich vijf maanden, zeggende:

²⁵هكذا قد فعل بي الرب في الايام التي فيها نظر اليّ لينزع عاري بين الناس

²⁵Alzo heeft mij de Heere gedaan, in de dagen, in welke Hij mij aangezien heeft, om mijn versmaadheid onder de mensen weg te nemen.

²⁶وفي الشهر السادس أرسل جبرائيل الملاك من الله الى مدينة من الجليل اسمها ناصرة

²⁶En in de zesde maand werd de engel Gabriel van God gezonden naar een stad in Galilea, genaamd Nazareth;

²⁷الى عذراء مخطوبة لرجل من بيت داود اسمه يوسف. واسم العذراء مريم.

²⁷Tot een maagd, die ondertrouwd was met een man, wiens naam was Jozef, uit den huize Davids; en de naam der maagd was Maria.

²⁸فدخل اليها الملاك وقال سلام لك ايتها المنعم عليها. الرب معك مباركة انت في النساء.

²⁸En de engel tot haar ingekomen zijnde, zeide: Wees gegroet, gij begenadigde; de Heere is met u; gij zijt gezegend onder de vrouwen.

²⁹فلما رأته اضطربت من كلامه وفكرت ما عسى ان تكون هذه التحية.

²⁹En als zij hem zag, werd zij zeer ontroerd over dit zijn woord, en overlegde, hoedanig deze groetenis mocht zijn.

³⁰فقال لها الملاك لا تخافي يا مريم لانك قد وجدت نعمة عند الله.

³⁰En de engel zeide tot haar: Vrees niet, Maria, want gij hebt genade bij God gevonden.

³¹وها انت ستحبلين وتلدين ابنا وتسمينه يسوع.

³¹En zie, gij zult bevrucht worden, en een Zoon baren, en zult Zijn naam heten JEZUS.

³²هذا يكون عظيما وابن العلي يدعى ويعطيه الرب الاله كرسي داود ابيه.

³²Deze zal groot zijn, en de Zoon des Allerhoogsten genaamd worden; en God, de Heere, zal Hem den troon van Zijn vader David geven.

³³ويملك على بيت يعقوب الى الابد ولا يكون لملكه نهاية

³³En Hij zal over het huis Jakobs Koning zijn in der eeuwigheid, en Zijns Koninkrijks zal geen einde zijn.

³⁴فقالت مريم للملاك كيف يكون هذا وانا لست اعرف رجلا.

³⁴En Maria zeide tot den engel: Hoe zal dat wezen, dewijl ik geen man bekenne?

³⁵فاجاب الملاك وقال لها. الروح القدس يحل عليك وقوة العلي تظللك فلذلك ايضا القدوس المولود منك يدعى ابن الله.

³⁵En de engel, antwoordende, zeide tot haar: De Heilige Geest zal over u komen, en de kracht des Allerhoogsten zal u overschaduwen; daarom ook, dat Heilige, Dat uit u geboren zal worden, zal Gods Zoon genaamd worden.

³⁶وهوذا اليصابات نسيبتك هي ايضا حبلى بابن في شيخوختها وهذا هو الشهر السادس لتلك المدعوة عاقرا.

³⁶En zie, Elizabet, uw nicht, is ook zelve bevrucht, met een zoon, in haar ouderdom; en deze maand is haar, die onvruchtbaar genaamd was, de zesde.

³⁷لانه ليس شيء غير ممكن لدى الله.

³⁷Want geen ding zal bij God onmogelijk zijn.

³⁸فقالت مريم هوذا انا أمة الرب. ليكن لي كقولك. فمضى من عندها الملاك

³⁸En Maria zeide: Zie, de dienstmaagd des Heeren; mij geschiede naar uw woord. En de engel ging weg van haar.

³⁹فقامت مريم في تلك الايام وذهبت بسرعة الى الجبال الى مدينة يهوذا.

³⁹En Maria, opgestaan zijnde in diezelfde dagen, reisde met haast naar het gebergte, in een stad van Juda;

⁴⁰ودخلت بيت زكريا وسلمت على اليصابات.

⁴⁰En kwam in het huis van Zacharias, en groette Elizabet.

⁴¹فلما سمعت اليصابات سلام مريم ارتكض الجنين في بطنها. وامتلأت اليصابات من الروح القدس.

⁴¹En het geschiedde, als Elizabet de groetenis van Maria hoorde, zo sprong het kindeken op in haar buik; en Elizabet werd vervuld met den Heiligen Geest;

⁴²وصرخت بصوت عظيم وقالت مباركة انت في النساء ومباركة هي ثمرة بطنك.

⁴²En riep uit met een grote stem, en zeide: Gezegend zijt gij onder de vrouwen, en gezegend is de vrucht uws buiks!

⁴³فمن اين لي هذا ان تأتي ام ربي اليّ.

⁴³En van waar komt mij dit, dat de moeder mijns Heeren tot mij komt?

⁴⁴فهوذا حين صار صوت سلامك في اذنيّ ارتكض الجنين بابتهاج في بطني.

⁴⁴Want zie, als de stem uwer groetenis in mijn oren geschiedde, zo sprong het kindeken van vreugde op in mijn buik.

⁴⁵فطوبى للتي آمنت ان يتم ما قيل لها من قبل الرب

⁴⁵En zalig is zij, die geloofd heeft; want de dingen, die haar van den Heere gezegd zijn, zullen volbracht worden.

⁴⁶فقالت مريم تعظم نفسي الرب

⁴⁶En Maria zeide: Mijn ziel maakt groot den Heere;

⁴⁷وتبتهج روحي بالله مخلّصي.

⁴⁷En mijn geest verheugt zich in God, mijn Zaligmaker;

⁴⁸لانه نظر الى اتضاع امته. فهوذا منذ الآن جميع الاجيال تطوبني.

⁴⁸Omdat Hij de nederheid Zijner dienstmaagd heeft aangezien; want zie, van nu aan zullen mij zalig spreken al de geslachten.

⁴⁹لان القدير صنع بي عظائم واسمه قدوس.

⁴⁹Want grote dingen heeft aan mij gedaan Hij, Die machtig is, en heilig is Zijn Naam.

⁵⁰ورحمته الى جيل الاجيال للذين يتقونه.

⁵⁰En Zijn barmhartigheid is van geslacht tot geslacht over degenen, die Hem vrezen.

⁵¹صنع قوة بذراعه. شتّت المستكبرين بفكر قلوبهم.

⁵¹Hij heeft een krachtig werk gedaan door Zijn arm; Hij heeft verstrooid de hoogmoedigen in de gedachten hunner harten.

⁵²أنزل الاعزاء عن الكراسي ورفع المتضعين.

⁵²Hij heeft machtigen van de tronen afgetrokken, en nederigen heeft Hij verhoogd.

⁵³اشبع الجياع خيرات وصرف الاغنياء فارغين.

⁵³Hongerigen heeft Hij met goederen vervuld; en rijken heeft Hij ledig weggezonden.

⁵⁴عضد اسرائيل فتاه ليذكر رحمة.

⁵⁴Hij heeft Israel, Zijn knecht, opgenomen, opdat Hij gedachtig ware der barmhartigheid.

⁵⁵كما كلم آباءنا. لابراهيم ونسله الى الابد.

⁵⁵(Gelijk Hij gesproken heeft tot onze vaderen, namelijk tot Abraham, en zijn zaad) in eeuwigheid.

⁵⁶فمكثت مريم عندها نحو ثلاثة اشهر ثم رجعت الى بيتها

⁵⁶En Maria bleef bij haar omtrent drie maanden, en keerde weder tot haar huis.

⁵⁷واما اليصابات فتم زمانها لتلد فولدت ابنا.

⁵⁷En de tijd van Elizabet werd vervuld, dat zij baren zoude, en zij baarde een zoon.

⁵⁸وسمع جيرانها واقرباؤها ان الرب عظّم رحمته لها ففرحوا معها.

⁵⁸En die daar rondom woonden, en haar magen hoorden, dat de Heere Zijn barmhartigheid grotelijks aan haar bewezen had, en waren met haar verblijd.

⁵⁹وفي اليوم الثامن جاءوا ليختنوا الصبي وسموه باسم ابيه زكريا.

⁵⁹En het geschiedde, dat zij op den achtsten dag kwamen, om het kindeken te besnijden, en noemden het Zacharias, naar den naam zijns vaders.

⁶⁰فاجابت امه وقالت لا بل يسمى يوحنا.

⁶⁰En zijn moeder antwoordde en zeide: Niet alzo, maar hij zal Johannes heten.

⁶¹فقالوا لها ليس احد في عشيرتك تسمى بهذا الاسم.

⁶¹En zij zeiden tot haar: Er is niemand in uw maagschap, die met dien naam genaamd wordt.

⁶²ثم اومأوا الى ابيه ماذا يريد ان يسمى.

⁶²En zij wenkten zijn vader, hoe hij wilde, dat hij genaamd zou worden.

⁶³فطلب لوحا وكتب قائلا اسمه يوحنا. فتعجب الجميع.

⁶³En als hij een schrijftafeltje geeist had, schreef hij, zeggende: Johannes is zijn naam. En zij verwonderden zich allen.

⁶⁴وفي الحال انفتح فمه ولسانه وتكلم وبارك الله.

⁶⁴En terstond werd zijn mond geopend, en zijn tong losgemaakt; en hij sprak, God lovende.

⁶⁵فوقع خوف على كل جيرانهم. وتحدّث بهذه الأمور جميعها في كل جبال اليهودية.

⁶⁵En er kwam vrees over allen, die rondom hen woonden; en in het gehele gebergte van Judea werd veel gesproken van al deze dingen.

⁶⁶فاودعها جميع السامعين في قلوبهم قائلين اترى ماذا يكون هذا الصبي. وكانت يد الرب معه

⁶⁶En allen, die het hoorden, namen het ter harte, zeggende: Wat zal toch dit kindeken wezen? En de hand des Heeren was met hem.

⁶⁷وامتلأ زكريا ابوه من الروح القدس وتنبأ قائلا

⁶⁷En Zacharias, zijn vader, werd vervuld met den Heiligen Geest, en profeteerde, zeggende:

⁶⁸مبارك الرب اله اسرائيل لانه افتقد وصنع فداء لشعبه.

⁶⁸Geloofd zij de Heere, de God Israels, want Hij heeft bezocht, en verlossing te weeg gebracht Zijn volke;

⁶⁹واقام لنا قرن خلاص في بيت داود فتاه.

⁶⁹En heeft een hoorn der zaligheid ons opgericht, in het huis van David, Zijn knecht;

⁷⁰كما تكلم بفم انبيائه القديسين الذين هم منذ الدهر.

⁷⁰Gelijk Hij gesproken heeft door den mond Zijner heilige profeten, die van het begin der wereld geweest zijn;

⁷¹خلاص من اعدائنا ومن ايدي جميع مبغضينا.

⁷¹Namelijk een verlossing van onze vijanden, en van de hand al dergenen, die ons haten;

⁷²ليصنع رحمة مع آبائنا ويذكر عهده المقدس.

⁷²Opdat Hij barmhartigheid deed aan onze vaderen, en gedachtig ware aan Zijn heilig verbond;

⁷³القسم الذي حلف لابراهيم ابينا

⁷³En aan den eed, dien Hij Abraham, onzen vader, gezworen heeft, om ons te geven,

⁷⁴ان يعطينا اننا بلا خوف منقذين من ايدي اعدائنا نعبده

⁷⁴Dat wij, verlost zijnde uit de hand onzer vijanden, Hem dienen zouden zonder vreze.

⁷⁵بقداسة وبر قدامه جميع ايام حياتنا.

⁷⁵In heiligheid en gerechtigheid voor Hem, al de dagen onzes levens.

⁷⁶وانت ايها الصبي نبي العلي تدعى لانك تتقدم امام وجه الرب لتعدّ طرقه.

⁷⁶En gij, kindeken, zult een profeet des Allerhoogsten genaamd worden; want gij zult voor het aangezicht des Heeren heengaan, om Zijn wegen te bereiden;

⁷⁷لتعطي شعبه معرفة الخلاص بمغفرة خطاياهم

⁷⁷Om Zijn volk kennis der zaligheid te geven, in vergeving hunner zonden.

⁷⁸باحشاء رحمة الهنا التي بها افتقدنا المشرق من العلاء.

⁷⁸Door de innerlijke bewegingen der barmhartigheid onzes Gods, met welke ons bezocht heeft de Opgang uit de hoogte;

⁷⁹ليضيء على الجالسين في الظلمة وظلال الموت لكي يهدي اقدامنا في طريق السلام.

⁷⁹Om te verschijnen dengenen, die gezeten zijn in duisternis en schaduw des doods; om onze voeten te richten op den weg des vredes.

⁸⁰اما الصبي فكان ينمو ويتقوى بالروح وكان في البراري الى يوم ظهوره لاسرائيل

⁸⁰En het kindeken wies op, en werd gesterkt in den geest, en was in de woestijnen, tot den dag zijner vertoning aan Israel.