1فاجاب اليفاز التيماني وقال
1ויען אליפז התימני ויאמר׃
2ألعل الحكيم يجيب عن معرفة باطلة ويملأ بطنه من ريح شرقية.
2החכם יענה דעת רוח וימלא קדים בטנו׃
3فيحتج بكلام لا يفيد وباحاديث لا ينتفع بها.
3הוכח בדבר לא יסכון ומלים לא יועיל בם׃
4اما انت فتنافي المخافة وتناقض التقوى لدى الله.
4אף אתה תפר יראה ותגרע שיחה לפני אל׃
5لان فمك يذيع اثمك وتختار لسان المحتالين.
5כי יאלף עונך פיך ותבחר לשון ערומים׃
6ان فمك يستذنبك لا انا وشفتاك تشهدان عليك
6ירשיעך פיך ולא אני ושפתיך יענו בך׃
7أصوّرت اول الناس ام أبدئت قبل التلال.
7הראישון אדם תולד ולפני גבעות חוללת׃
8هل تنصّت في مجلس الله او قصرت الحكمة على نفسك.
8הבסוד אלוה תשמע ותגרע אליך חכמה׃
9ماذا تعرفه ولا نعرفه نحن وماذا تفهم وليس هو عندنا.
9מה ידעת ולא נדע תבין ולא עמנו הוא׃
10عندنا الشيخ والاشيب اكبر اياما من ابيك.
10גם שב גם ישיש בנו כביר מאביך ימים׃
11اقليلة عندك تعزيات الله والكلام معك بالرفق
11המעט ממך תנחמות אל ודבר לאט עמך׃
12لماذا ياخذك قلبك ولماذا تختلج عيناك
12מה יקחך לבך ומה ירזמון עיניך׃
13حتى ترد على الله وتخرج من فيك اقوالا.
13כי תשיב אל אל רוחך והצאת מפיך מלין׃
14من هو الانسان حتى يزكو او مولود المرأة حتى يتبرر.
14מה אנוש כי יזכה וכי יצדק ילוד אשה׃
15هوذا قديسوه لا يأتمنهم والسموات غير طاهرة بعينيه.
15הן בקדשו לא יאמין ושמים לא זכו בעיניו׃
16فبالحري مكروه وفاسد الانسان الشارب الاثم كالماء
16אף כי נתעב ונאלח איש שתה כמים עולה׃
17أوحي اليك اسمع لي فاحدث بما رأيته
17אחוך שמע לי וזה חזיתי ואספרה׃
18ما اخبر به حكماء عن آبائهم فلم يكتموه.
18אשר חכמים יגידו ולא כחדו מאבותם׃
19الذين لهم وحدهم أعطيت الارض ولم يعبر بينهم غريب.
19להם לבדם נתנה הארץ ולא עבר זר בתוכם׃
20الشرير هو يتلوى كل ايامه وكل عدد السنين المعدودة للعاتي.
20כל ימי רשע הוא מתחולל ומספר שנים נצפנו לעריץ׃
21صوت رعوب في اذنيه في ساعة سلام ياتيه المخرب.
21קול פחדים באזניו בשלום שודד יבואנו׃
22لا يأمل الرجوع من الظلمة وهو مرتقب للسيف.
22לא יאמין שוב מני חשך וצפו הוא אלי חרב׃
23تائه هو لاجل الخبز حيثما يجده ويعلم ان يوم الظلمة مهيأ بين يديه.
23נדד הוא ללחם איה ידע כי נכון בידו יום חשך׃
24يرهبه الضر والضيق. يتجبران عليه كملك مستعد للوغى.
24יבעתהו צר ומצוקה תתקפהו כמלך עתיד לכידור׃
25لانه مدّ على الله يده وعلى القدير تجبر
25כי נטה אל אל ידו ואל שדי יתגבר׃
26عاديا عليه متصلب العنق باوقاف مجانه معبأة.
26ירוץ אליו בצואר בעבי גבי מגניו׃
27لانه قد كسا وجهه سمنا وربى شحما على كليتيه
27כי כסה פניו בחלבו ויעש פימה עלי כסל׃
28فيسكن مدنا خربة بيوتا غير مسكونة عتيدة ان تصير رجما.
28וישכון ערים נכחדות בתים לא ישבו למו אשר התעתדו לגלים׃
29لا يستغني ولا تثبت ثروته ولا يمتد في الارض مقتناه.
29לא יעשר ולא יקום חילו ולא יטה לארץ מנלם׃
30لا تزول عنه الظلمة. خراعيبه تيبسها السموم وبنفخة فمه يزول.
30לא יסור מני חשך ינקתו תיבש שלהבת ויסור ברוח פיו׃
31لا يتكل على السوء. يضل. لان السوء يكون اجرته.
31אל יאמן בשו נתעה כי שוא תהיה תמורתו׃
32قبل يومه يتوفى وسعفه لا يخضرّ.
32בלא יומו תמלא וכפתו לא רעננה׃
33يساقط كالجفنة حصرمه وينثر كالزيتون زهره.
33יחמס כגפן בסרו וישלך כזית נצתו׃
34لان جماعة الفجار عاقر والنار تأكل خيام الرشوة.
34כי עדת חנף גלמוד ואש אכלה אהלי שחד׃
35حبل شقاوة وولد اثما وبطنه أنشأ غشا
35הרה עמל וילד און ובטנם תכין מרמה׃