1واما الآن فقد ضحك علي اصاغري اياما الذين كنت استنكف من ان اجعل آبائهم مع كلاب غنمي.
1ועתה שחקו עלי צעירים ממני לימים אשר מאסתי אבותם לשית עם כלבי צאני׃
2قوة ايديهم ايضا ما هي لي. فيهم عجزت الشيخوخة.
2גם כח ידיהם למה לי עלימו אבד כלח׃
3في العوز والمحل مهزولون عارقون اليابسة التي هي منذ امس خراب وخربة.
3בחסר ובכפן גלמוד הערקים ציה אמש שואה ומשאה׃
4الذين يقطفون الملاح عند الشيح واصول الرّتم خبزهم.
4הקטפים מלוח עלי שיח ושרש רתמים לחמם׃
5من الوسط يطردون. يصيحون عليهم كما على لص.
5מן גו יגרשו יריעו עלימו כגנב׃
6للسكن في اودية مرعبة وثقب التراب والصخور.
6בערוץ נחלים לשכן חרי עפר וכפים׃
7بين الشيح ينهقون. تحت العوسج ينكبّون.
7בין שיחים ינהקו תחת חרול יספחו׃
8ابناء الحماقة بل ابناء اناس بلا اسم سيطوا من الارض
8בני נבל גם בני בלי שם נכאו מן הארץ׃
9اما الآن فصرت اغنيتهم واصبحت لهم مثلا.
9ועתה נגינתם הייתי ואהי להם למלה׃
10يكرهونني. يبتعدون عني وامام وجهي لم يمسكوا عن البسق.
10תעבוני רחקו מני ומפני לא חשכו רק׃
11لانه اطلق العنان وقهرني فنزعوا الزمام قدامي.
11כי יתרו פתח ויענני ורסן מפני שלחו׃
12عن اليمين الفروخ يقومون يزيحون رجلي ويعدّون عليّ طرقهم للبوار.
12על ימין פרחח יקומו רגלי שלחו ויסלו עלי ארחות אידם׃
13افسدوا سبلي. اعانوا على سقوطي. لا مساعد عليهم.
13נתסו נתיבתי להותי יעילו לא עזר למו׃
14ياتون كصدع عريض. تحت الهدّة يتدحرجون.
14כפרץ רחב יאתיו תחת שאה התגלגלו׃
15انقلبت عليّ اهوال. طردت كالريح نعمتي فعبرت كالسحاب سعادتي
15ההפך עלי בלהות תרדף כרוח נדבתי וכעב עברה ישעתי׃
16فالآن انهالت نفسي عليّ واخذتني ايام المذلّة.
16ועתה עלי תשתפך נפשי יאחזוני ימי עני׃
17الليل ينخر عظامي فيّ وعارقيّ لا تهجع.
17לילה עצמי נקר מעלי וערקי לא ישכבון׃
18بكثرة الشدة تنكّر لبسي. مثل جيب قميصي حزمتني.
18ברב כח יתחפש לבושי כפי כתנתי יאזרני׃
19قد طرحني في الوحل فاشبهت التراب والرماد.
19הרני לחמר ואתמשל כעפר ואפר׃
20اليك اصرخ فما تستجيب لي. اقوم فما تنتبه اليّ.
20אשוע אליך ולא תענני עמדתי ותתבנן בי׃
21تحولت الى جاف من نحوي. بقدرة يدك تضطهدني.
21תהפך לאכזר לי בעצם ידך תשטמני׃
22حملتني اركبتني الريح وذوبتني تشوها.
22תשאני אל רוח תרכיבני ותמגגני תשוה׃
23لاني اعلم انك الى الموت تعيدني والى بيت ميعاد كل حيّ.
23כי ידעתי מות תשיבני ובית מועד לכל חי׃
24ولكن في الخراب ألا يمد يدا. في البليّة ألا يستغيث عليها
24אך לא בעי ישלח יד אם בפידו להן שוע׃
25ألم ابك لمن عسر يومه. ألم تكتئب نفسي على المسكين.
25אם לא בכיתי לקשה יום עגמה נפשי לאביון׃
26حينما ترجيت الخير جاء الشر. وانتظرت النور فجاء الدجى.
26כי טוב קויתי ויבא רע ואיחלה לאור ויבא אפל׃
27امعائي تغلي ولا تكف. تقدمتني ايام المذلة.
27מעי רתחו ולא דמו קדמני ימי עני׃
28اسوددت لكن بلا شمس. قمت في الجماعة اصرخ.
28קדר הלכתי בלא חמה קמתי בקהל אשוע׃
29صرت اخا للذئاب وصاحبا لرئال النعام.
29אח הייתי לתנים ורע לבנות יענה׃
30حرش جلدي عليّ وعظامي احترّت من الحرارة فيّ.
30עורי שחר מעלי ועצמי חרה מני חרב׃
31صار عودي للنوح ومزماري لصوت الباكين
31ויהי לאבל כנרי ועגבי לקול בכים׃