¹هللويا. احمدوا الرب لانه صالح لان الى الابد رحمته‎.

¹ خداوند را شکر کنید! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست؛ و محبّت پایدار او جاودانه است.

²‎من يتكلم بجبروت الرب من يخبر بكل تسابيحه‎.

² چه کسی می‌تواند کارهای عظیمی را که او انجام داده است، بیان کند؟ چه کسی می‌تواند شکر او را آن‌طور که شایسته است، بجا آورد؟

³‎طوبى للحافظين الحق وللصانع البر في كل حين‎.

³ خوشا به حال کسانی‌که احکام او را بجا می‌آورند و همیشه آنچه را که درست است انجام می‌دهند.

⁴‎اذكرني يا رب برضا شعبك. تعهدني بخلاصك‎.

⁴ خداوندا، وقتی قوم خود را یاری می‌کنی، مرا هم به یادآور. وقتی آنها را نجات می‌دهی، مرا هم نجات بده

⁵‎لأرى خير مختاريك. لأفرح بفرح أمتك. لأفتخر مع ميراثك

⁵ تا سعادت قوم خود را ببینم و در شادمانی امّت تو شریک گردم و در افتخاری که به قوم خود می‌بخشی، سهیم باشم.

⁶اخطأنا مع آبائنا اسأنا واذنبنا‎.

⁶ ما هم مانند اجداد خود گناهکار هستیم، ما نیز خطا کرده و شرارت ورزیده‌ایم.

⁷‎آباؤنا في مصر لم يفهموا عجائبك لم يذكروا كثرة مراحمك فتمردوا عند البحر عند بحر سوف‎.

⁷ اجداد ما در مصر، کارهای عجیب تو را درک نکردند، آنها مهر و محبّت پایدار تو را فراموش کردند و در ساحل دریای سرخ علیه قادر متعال شورش کردند.

⁸‎فخلصهم من اجل اسمه ليعرف بجبروته

⁸ امّا او همان‌طور که وعده داده بود، آنها را رهایی داد تا قدرت عظیم خود را نشان دهد.

⁹وانتهر بحر سوف فيبس وسيرهم في اللجج كالبرية‎.

⁹ او به دریای سرخ فرمان داد و دریا خشک شد؛ و قوم خود را از میان دریا از روی خشکی گذرانید.

¹⁰‎وخلّصهم من يد المبغض وفداهم من يد العدو‎.

¹⁰ آنها را از دست آنانی که از ایشان نفرت داشتند، رهانید و از چنگ دشمنانشان نجات داد.

¹¹‎وغطت المياه مضايقيهم واحد منهم لم يبق

¹¹ امّا آب، تمام دشمنان آنها را غرق کرد به طوری که حتی یکی از آنان هم باقی نماند.

¹²فآمنوا بكلامه. غنوا بتسبيحه‎.

¹² در آن وقت آنها به وعدهٔ او ایمان آوردند و برای او سرود شکرگزاری خواندند.

¹³‎اسرعوا فنسوا اعماله. لم ينتظروا مشورته‎.

¹³ امّا آنها بزودی همهٔ کارهای او را فراموش کردند و منتظر مشورت و نصایح او نشدند.

¹⁴‎بل اشتهوا شهوة في البرية وجربوا الله في القفر‎.

¹⁴ بلکه با خواهش‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا آزمودند.

¹⁵‎فاعطاهم سؤلهم وارسل هزالا في انفسهم‎.

¹⁵ پس او آنچه را که خواسته بودند، به ایشان عطا کرد، امّا مرض کشنده‌ای در بین آنها فرستاد.

¹⁶‎وحسدوا موسى في المحلّة وهرون قدوس الرب‎.

¹⁶ در بیابان به موسی و به هارون، خدمتگزار مقدّس خداوند حسادت ورزیدند.

¹⁷‎فتحت الارض وابتلعت داثان وطبقت على جماعة ابيرام‎.

¹⁷ پس زمین دهان باز کرد و داتان و ابیرام و همراهانش را در خود فروبرد.

¹⁸‎واشتعلت نار في جماعتهم. اللهيب احرق الاشرار

¹⁸ آتش بر پیروانشان بارید و همهٔ آن مردم شریر را سوزانید.

¹⁹صنعوا عجلا في حوريب وسجدوا لتمثال مسبوك‎.

¹⁹ آنها در دامنهٔ کوه سینا گوساله‌ای از طلا ساختند و آن بت را پرستش کردند.

²⁰‎وابدلوا مجدهم بمثال ثور آكل عشب‎.

²⁰ مجسمهٔ یک گاوِ علفخوار را، بر خدای با عظمت و پُرجلال ترجیح دادند.

²¹‎نسوا الله مخلصهم الصانع عظائم في مصر

²¹ آنها خدایی را که با کارهای عجیب خود آنان را از مصر آزاد کرده بود، فراموش کردند،

²²وعجائب في ارض حام ومخاوف على بحر سوف‎.

²² کارهای عجیبی را که در زمین مصر انجام داد و یا آنچه را که در دریای سرخ کرد.

²³‎فقال باهلاكهم لولا موسى مختاره وقف في الثغر قدامه ليصرف غضبه عن اتلافهم‎.

²³ وقتی خدا فرمود که می‌خواهد آن مردم را از بین ببرد، خادم برگزیدهٔ او موسی، در مقابل خدا به شفاعت ایستاد تا خشم او را برگرداند تا آنان را از بین نبرد.

²⁴‎ورذلوا الارض الشهية. لم يؤمنوا بكلمته‎.

²⁴ آنها نخواستند که به آن سرزمین نیکو وارد شوند و به وعدهٔ خداوند اعتماد ننمودند.

²⁵‎بل تمرمروا في خيامهم. لم يسمعوا لصوت الرب‎.

²⁵ در چادر‌های خود نشستند و شکایت کردند و به دستورات خداوند گوش ندادند.

²⁶‎فرفع يده عليهم ليسقطهم في البرية

²⁶ پس خداوند به طور بسیار جدّی قسم خورد که همه را در آن بیابان از بین ببرد

²⁷وليسقط نسلهم بين الامم وليبددهم في الاراضي‎.

²⁷ و نسل ایشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده کند تا در سرگردانی بمیرند.

²⁸‎وتعلقوا ببعل فغور واكلوا ذبائح الموتى‎.

²⁸ در فغور، بت بعل را پرستیدند و از قربانی‌هایی که به بُتهای بی‌جان تقدیم شده بود، خوردند.

²⁹‎واغاظوه باعمالهم فاقتحمهم الوبأ‎.

²⁹ با رفتار خود، خداوند را به خشم آوردند و به‌خاطر آن به بلا دچار شدند.

³⁰‎فوقف فينحاس ودان فامتنع الوبأ‎.

³⁰ پس فینحاس، برخاسته و مجرمین را مجازات نمود و وبا از بین رفت.

³¹‎فحسب له ذلك برا الى دور فدور الى الابد

³¹ این کار نیک فینحاس در پیشگاه خدا مقبول گردید و تا به ابد از آن یاد خواهد شد.

³²واسخطوه على ماء مريبة حتى تأذى موسى بسببهم‎.

³² در کنار چشمهٔ مریبه، خشم خداوند را برانگیختند، به طوری که به‌خاطر آن، موسی دچار زحمت گردید.

³³‎لانهم امرّوا روحه حتى فرط بشفتيه‎.

³³ چون آن‌چنان او را به ستوه آورده بودند که سخنان ناسزا گفت.

³⁴‎لم يستأصلوا الامم الذين قال لهم الرب عنهم

³⁴ آن قومهایی را که خداوند دستور داده بود از بین ببرند نکشتند،

³⁵بل اختلطوا بالامم وتعلموا اعمالهم

³⁵ بلکه با آنها ازدواج کردند و از رفتار بت‌پرستانهٔ آنها پیروی نمودند.

³⁶وعبدوا اصنامهم فصارت لهم شركا‎.

³⁶ بُتهای آنها را پرستش کردند و در نتیجه اسباب سقوط خود را فراهم کردند.

³⁷‎وذبحوا بنيهم وبناتهم للاوثان

³⁷ پسران و دختران خود را برای بُتهای کنعان قربانی نمودند.

³⁸واهرقوا دما زكيا دم بنيهم وبناتهم الذين ذبحوهم لاصنام كنعان وتدنست الارض بالدماء

³⁸ خون پسران و دختران بی‌گناه خود را به‌خاطر بُتهای کنعان ریختند و آن سرزمین را با خون آلوده کردند.

³⁹وتنجسوا باعمالهم وزنوا بافعالهم‎.

³⁹ به این ترتیب به‌خاطر رفتار بد خود، ناپاک گشتند و به خداوند خیانت ورزیدند.

⁴⁰‎فحمي غضب الرب على شعبه وكره ميراثه‎.

⁴⁰ آنگاه خداوند بر قوم خود خشم نموده از آنها متنفّر گردید.

⁴¹‎واسلمهم ليد الامم وتسلط عليهم مبغضوهم‎.

⁴¹ پس آنها را به دست اقوامی که از آنها متنفّر بودند، سپرد و آنها بر ایشان حکمرانی نمودند.

⁴²‎وضغطهم اعداؤهم فذلوا تحت يدهم

⁴² دشمنانشان بر آنها ظلم نموده، آنها را خوار و ذلیل کردند.

⁴³مرات كثيرة انقذهم. اما هم فعصوه بمشورتهم وانحطوا باثمهم

⁴³ خداوند بارها قوم خود را نجات داد، ولی هر بار آنها مجدداً به ضد خدا شورش نمودند، بیشتر در گناه فرو رفتند.

⁴⁴فنظر الى ضيقهم اذ سمع صراخهم‏

⁴⁴ با وجود این، هرگاه از روی درماندگی به حضور خداوند زاری کردند، خداوند زاری آنها را شنید.

⁴⁵وذكر لهم عهده وندم حسب كثرة رحمته‎.

⁴⁵ پیمانی را که با آنها بسته بود، به یاد آورد و به‌خاطر محبّت پایدارش، بر آنها رحمت فرموده، از گناهانشان چشم پوشید

⁴⁶‎واعطاهم نعمة قدام كل الذين سبوهم‎.

⁴⁶ و دل مردمانی را که بر آنها ظلم می‌کردند، به رحم آورد.

⁴⁷‎خلّصنا ايها الرب الهنا واجمعنا من بين الامم لنحمد اسم قدسك ونتفاخر بتسبيحك‎.

⁴⁷ ای خداوند خدای ما، ما را نجات بده، ما را از میان ممالک بیگانه به سرزمین خودمان بازگردان، تا از تو شکرگزار باشیم و نام پاک تو را ستایش کنیم. خداوند، خدای اسرائیل را سپاس باد؛ از ازل تا ابدالآباد! همهٔ مردم بگویند: «آمین!» خداوند را سپاس باد!

⁴⁸‎مبارك الرب اله اسرائيل من الازل والى الابد. ويقول كل الشعب آمين. هللويا

⁴⁸ خداوند، خدای اسرائیل را سپاس باد؛ از ازل تا ابدالآباد! همهٔ مردم بگویند: «آمین!» خداوند را سپاس باد!