1احمدوا الرب لانه صالح لان الى الابد رحمته.
1
خداوند را سپاس بگویید، زیرا که نیكوست
و محبّت او پایدار و ابدی است.
2ليقل مفديو الرب الذين فداهم من يد العدو
2
آنانی که به وسیلهٔ خداوند نجات یافتهاند بگویند،
که خداوند آنان را از دست دشمنانشان رهایی داده است
3ومن البلدان جمعهم من المشرق ومن المغرب من الشمال ومن البحر.
3
و آنان را از شرق و غرب، از شمال و جنوب،
از سرزمینهای بیگانه بازگردانیده است.
4تاهوا في البرية في قفر بلا طريق. لم يجدوا مدينة سكن.
4
بعضیها در بیابان آواره و سرگردان بودند
و شهری نداشتند تا در آن سکونت نمایند.
5جياع عطاش ايضا اعيت انفسهم فيهم.
5
گرسنه و تشنه بودند
و جانشان به لبشان رسیده بود.
6فصرخوا الى الرب في ضيقهم فانقذهم من شدائدهم.
6
در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند،
و او آنها را از پریشانی نجات داد.
7وهداهم طريقا مستقيما ليذهبوا الى مدينة سكن.
7
سپس آنها را از راهی مستقیم به شهری هدایت کرد
که بتوانند در آن ساکن گردند.
8فليحمدوا الرب على رحمته وعجائبه لبني آدم
8
آنها باید از خداوند بهخاطر محبّت پایدار
و کارهای فوقالعادهای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند.
9لانه اشبع نفسا مشتهية وملأ نفسا جائعة خبزا
9
او تشنگان را سیراب میکند
و گرسنگان را با خوراکهای نیکو سیر میگرداند.
10الجلوس في الظلمة وظلال الموت موثقين بالذل والحديد.
10
برخی در تاریکی و ظلمت،
در زندان، در غُل و زنجیر به سر میبرند.
11لانهم عصوا كلام الله واهانوا مشورة العلي
11
زیرا از کلام خدا سرپیچی کردند
و احکام خدای قادر متعال را بجا نیاوردند.
12فاذل قلوبهم بتعب. عثروا ولا معين.
12
زیر بار کار و زحمت، پشت آنها خم شده، از پای افتاده بودند
و کسی به کمكشان نرسید.
13ثم صرخوا الى الرب في ضيقهم فخلصهم من شدائدهم.
13
در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند
و او آنها را از پریشانی نجات داد.
14اخرجهم من الظلمة وظلال الموت وقطع قيودهم.
14
آنان را از تاریکی و ظلمت بیرون آورد
و از غُل و زنجیر اسارت آزاد کرد.
15فليحمدوا الرب على رحمته وعجائبه لبني آدم.
15
آنها باید از خداوند بهخاطر محبّت پایدار
و کارهای فوقالعادهای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند.
16لانه كسر مصاريع نحاس وقطع عوارض حديد
16
زیرا او دروازههای برنزی
و میلههای آهنین را درهم شکسته است.
17والجهال من طريق معصيتهم ومن آثامهم يذلون.
17
بعضی بهخاطر روش گناهآلود خود رنج میکشیدند
و به سبب شرارتهای خویش در عذاب بودند.
18كرهت انفسهم كل طعام واقتربوا الى ابواب الموت.
18
اشتهای خود را از دست داده
و پایشان به لب گور رسیده بود.
19فصرخوا الى الرب في ضيقهم فخلّصهم من شدائدهم.
19
در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند
و او آنها را از پریشانی نجات داد.
20ارسل كلمته فشفاهم ونجاهم من تهلكاتهم.
20
او با کلامش آنها را شفا داده
از مرگ رهانید.
21فليحمدوا الرب على رحمته وعجائبه لبني آدم
21
پس آنها باید خداوند را بهخاطر محبّت پایدارش
و کارهای فوقالعادهای که برای انسان انجام داده شکر کنند.
22وليذبحوا له ذبائح الحمد وليعدوا اعماله بترنم
22
برایش قربانی تشکّر تقدیم کنند
و با سرودهای شاد، کارهای او را بیان نمایند!
23النازلون الى البحر في السفن العاملون عملا في المياه الكثيرة
23
بعضی با کشتی به دریا رفته،
به تجارت مشغول شدند.
24هم رأوا اعمال الرب وعجائبه في العمق.
24
آنها کارهای خداوند و کارهای عجیب او را
در عمق دریاها مشاهده کردند.
25امر فاهاج ريحا عاصفة فرفعت امواجه.
25
به فرمان او بادی شدید برخاست
و امواج دریا را متلاطم ساخت.
26يصعدون الى السموات يهبطون الى الاعماق. ذابت انفسهم بالشقاء.
26
کشتیها گاهی به هوا پرتاب میشدند
و گاهی به اعماق آب فرو میرفتند
و سرنشینان آنها از ترس، نیمهجان شده بودند.
27يتمايلون ويترنحون مثل السكران وكل حكمتهم ابتلعت.
27
مانند مستان تلوتلو میخوردند
و عقل خود را از دست داده بودند.
28فيصرخون الى الرب في ضيقهم ومن شدائدهم يخلصهم.
28
در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند
و او آنها را از پریشانی نجات داد.
29يهدئ العاصفة فتسكن وتسكت امواجها.
29
توفان را آرام کرد
و امواج دریا ساکت شد.
30فيفرحون لانهم هدأوا فيهديهم الى المرفإ الذي يريدونه.
30
آنها از آرامی خوشحال شدند
و خداوند آنها را به بندر مقصود رسانید.
31فليحمدوا الرب على رحمته وعجائبه لبني آدم.
31
آنها باید خداوند را بهخاطر محبّت پایدار
و کارهای فوقالعادهای که برای انسان انجام داده، شکر کنند.
32وليرفعوه في مجمع الشعب وليسبحوه في مجلس المشايخ
32
عظمت و جلال او را در میان مردم بیان کنند
و او را در حضور رهبران ستایش نمایند.
33يجعل الانهار قفارا ومجاري المياه معطشة
33
خداوند رودخانهها را به بیابان تبدیل میکند
و چشمههای آب را خشک میسازد.
34والارض المثمرة سبخة من شر الساكنين فيها.
34
زمینهای حاصلخیز را بهخاطر ساکنان شریر آن
به شورهزار مبدّل مینماید.
35يجعل القفر غدير مياه وارضا يبسا ينابيع مياه.
35
بیابانها را به برکههای آب،
و زمینهای خشک را به چشمهسار تبدیل میکند.
36ويسكن هناك الجياع فيهيئون مدينة سكن.
36
مردمان گرسنه را در آنجا ساکن میسازد
تا برای خود شهری بسازند.
37ويزرعون حقولا ويغرسون كروما فتصنع ثمر غلة.
37
در آنجا به زراعت میپردازند و تاکستان غرس میکنند
و حاصل آن را برمیچینند.
38ويباركهم فيكثرون جدا ولا يقلل بهائمهم.
38
قوم خود را برکت داد و فرزندان آنان را بسیار ساخت
و نگذاشت که گلّهها و رمههای ایشان کم شوند.
39ثم يقلون وينحنون من ضغط الشر والحزن.
39
چون قوم خدا، توسط ظلم و ستم دشمنان
شکست میخوردند و به آنها توهین میشد،
40يسكب هوانا على رؤساء ويضلهم في تيه بلا طريق.
40
خداوند رهبران ظالم را خوار و ذلیل
و در ویرانهها آواره ساخت.
41ويعلي المسكين من الذل ويجعل القبائل مثل قطعان الغنم.
41
امّا نیازمندان را از رنج رهانید
و تعداد خانوادههایشان را مانند گلّهها زیاد کرد.
42يرى ذلك المستقيمون فيفرحون وكل اثم يسد فاه.
42
مردمان نیك، اینها را میبینند و خوشحال میشوند،
امّا شریران خاموش میگردند.
خردمندان به اینها دقّت کنند
و محبّت پایدار خداوند را به یاد داشته باشند.
43من كان حكيما يحفظ هذا ويتعقل مراحم الرب
43
خردمندان به اینها دقّت کنند
و محبّت پایدار خداوند را به یاد داشته باشند.