1لامام المغنين. لداود. مزمور. تسبيحة. يقوم الله. يتبدد اعداؤه ويهرب مبغضوه من امام وجهه.
1
خدایا، برخیز و دشمنانت را پراکنده ساز.
آنانی که از تو نفرت دارند از درگاه تو بگریزند.
2كما يذرى الدخان تذريهم. كما يذوب الشمع قدام النار يبيد الاشرار قدام الله.
2
مانند دودی که در برابر باد محو میشود، آنان را پراکنده ساز،
همچنانکه موم در برابر آتش، آب میشود،
گناهکاران در پیشگاه خدا هلاک میشوند.
3والصديقون يفرحون يبتهجون امام الله ويطفرون فرحا
3
امّا نیکوکاران خوشحال میشوند
و در حضور خدا سرافراز میگردند و فریاد شادی برمیآورند.
4غنوا للّه رنموا لاسمه. اعدّوا طريقا للراكب في القفار باسمه ياه واهتفوا امامه.
4
برای خدا سرود بخوانید و نام او را بستایید.
برای او که بر ابرها سوار است، با آواز بلند بسرایید.
نام او خداوند است، در پیشگاه وی شادی کنید.
5ابو اليتامى وقاضي الارامل الله في مسكن قدسه.
5
خدا که در بارگاه مقدّس خود میباشد،
پدر یتیمان و دادرس بیوه زنان است.
6الله مسكن المتوحدين في بيت مخرج الاسرى الى فلاح. انما المتمردون يسكنون الرمضاء
6
آوارگان را سر و سامان میدهد
و اسیران را با شادمانی آزاد میکند.
امّا گردنکشان را آوارهٔ بیابان میسازد.
7اللهم عند خروجك امام شعبك عند صعودك في القفر. سلاه.
7
ای خدا، هنگامیکه قوم خود را
در بیابان هدایت میکردی،
8الارض ارتعدت السموات ايضا قطرت امام وجه الله سينا نفسه من وجه الله اله اسرائيل.
8
زمین لرزید، از آسمان باران بارید
و کوه سینا از هیبت حضور تو ای خدای اسرائیل،
به لرزه درآمد.
9مطرا غزيرا نضحت يا الله. ميراثك وهو معي انت اصلحته.
9
ای خدا، تو باران فراوان بر زمین فرستادی
تا آن را شاداب و سرسبز گرداند،
10قطيعك سكن فيه. هيّأت بجودك للمساكين يا الله.
10
قوم تو در آن ساکن گردید و ای خدا،
تو از رحمت خود، حاجات نیازمندان را برآوردی.
11الرب يعطي كلمة. المبشرات بها جند كثير.
11
خداوند فرمان داد
و زنان این مژده را به مردم رساندند:
12ملوك جيوش يهربون يهربون. الملازمة البيت تقسم الغنائم.
12
«پادشاهان و سپاهیان آنها میگریزند!»
زنان در خانههای خود غنایمی را که به دست آوردهاند، تقسیم میکنند.
13اذا اضطجعتم بين الحضائر فاجنحة حمامة مغشاة بفضة وريشها بصفرة الذهب.
13
آنانی که در آغل گوسفندان میخوابیدند، اکنون مانند کبوتری که بالهایش نقرهای
و پرهایش طلایی است، آراسته شدهاند.
14عندما شتت القدير ملوكا فيها اثلجت في صلمون
14
خداوند متعال پادشاهان را مانند دانههای برف
بر کوه صلمون پراکنده ساخت.
15جبل الله جبل باشان. جبل اسنمة جبل باشان.
15
ای کوه با عظمت باشان
و ای قلّههای بلند!
16لماذا ايتها الجبال المسنمة ترصدن الجبل الذي اشتهاه الله لسكنه. بل الرب يسكن فيه الى الابد.
16
ای قلّههای بلند باشان،
چرا با حسرت به کوهی که خدا آن را برای سکونت خود اختیار کرد،
و مسکن ابدی او شد، مینگرید؟
17مركبات الله ربوات الوف مكررة. الرب فيها. سينا في القدس.
17
خداوند با هزاران هزار ارّابه
از کوه سینا به جایگاه مقدّس خود آمد.
18صعدت الى العلاء. سبيت سبيا. قبلت عطايا بين الناس وايضا المتمردين للسكن ايها الرب الاله
18
بعد به عالم بالا صعود فرمود و عدّهای را با خود به اسارت برد.
از آدمیان، حتّی از یاغیان و سرکشان هدایایی دریافت نموده است.
خداوند، خدا در آنجا سکونت خواهد کرد.
19مبارك الرب يوما فيوما. يحمّلنا اله خلاصنا. سلاه.
19
سپاس بر خداوند
که هر روز بارهای ما را متحمّل میشود.
او خدای نجاتدهندهٔ ماست.
20الله لنا اله خلاص وعند الرب السيد للموت مخارج.
20
خدای ما، خدای نجاتدهنده است.
خداوند خدای ما،
ما را از مرگ میرهاند.
21ولكن الله يسحق رؤوس اعدائه الهامة الشعراء للسالك في ذنوبه.
21
خداوند سر دشمنانش را که در گناه به سر میبرند،
خواهد شکست.
22قال الرب من باشان ارجع. ارجع من اعماق البحر
22
خداوند فرمود: «من دشمنانتان را از باشان
و اعماق اقیانوسها برمیگردانم،
23لكي تصبغ رجلك بالدم. ألسن كلابك من الاعداء نصيبهم.
23
تا شما در خون آنها راه بروید
و سگهای شما خون آنان را بخورند.»
24رأوا طرقك يا الله طرق الهي ملكي في القدس.
24
خدایا، ای خدای من و ای پادشاه من،
حرکت پیروزمندانهٔ تو را که به خانهٔ مقدّس خود وارد میشوی، همه دیدند.
25من قدام المغنون ومن وراء ضاربو الاوتار في الوسط فتيات ضاربات الدفوف.
25
سرایندگان در پیش، نوازندگان در پس
و دوشیزگان در وسط دف زنان حرکت میکنند.
26في الجماعات باركوا الله الرب ايها الخارجون من عين اسرائيل.
26
خدا را در حضور جماعت او ستایش کنید.
ای فرزندان یعقوب خدا را ستایش کنید.
27هناك بنيامين الصغير متسلطهم رؤساء يهوذا جلّهم رؤساء زبولون رؤساء نفتالي.
27
اول طایفهٔ بنیامین که کوچکترین طایفههاست
سپس رهبران طایفهٔ یهودا با گروه خود
و بعد رهبران طایفهٔ زبولون و نفتالی حرکت میکنند.
28قد أمر الهك بعزّك. ايّد يا الله هذا الذي فعلته لنا
28
خدایا، قدرتت را آشکار کن،
قدرتی را که به جای ما به کار بردهای.
29من هيكلك فوق اورشليم لك تقدم ملوك هدايا.
29
بهخاطر خانهٔ تو که در اورشلیم است،
پادشاهان جهان هدایا برای تو خواهند آورد.
30انتهر وحش القصب صوار الثيران مع عجول الشعوب المترامين بقطع فضة. شتت الشعوب الذين يسرّون بالقتال.
30
مصر، آن حیوان وحشی نیزار
و اقوام دیگر را که مانند گلّههای گاو و گوساله هستند توبیخ نما؛
تا آن که به فرمان تو تسلیم شوند و نقرههای خود را به تو تقدیم نمایند
و آنانی را که طالب جنگ میباشند، پراکنده گردان.
31يأتي شرفاء من مصر. كوش تسرع بيديها الى الله
31
مصر سفیران خود را خواهد فرستاد؛
و حبشه دست دعا به سوی خدا خواهد برافراشت.
32يا ممالك الارض غنوا لله رنموا للسيد. سلاه.
32
ای کشورهای جهان، برای خدا سرود شکرگزاری بخوانید
و برای خداوند بسرایید.
33للراكب على سماء السموات القديمة. هوذا يعطي صوته صوت قوة.
33
برای او که بر آسمانهای قدیم نشسته است
و از آنجا صدای با هیبت او به گوش میرسد.
34اعطوا عزا للّه. على اسرائيل جلاله وقوّته في الغمام.
34
قدرت خدا را اعلام کنید.
قوم اسرائیل از شکوه و جلال او برخوردار است
و عظمت او در آسمانها دیده میشود.
مهیب است خدا، خدای اسرائیل در جایگاه مقدّس خود؛
او به قوم خود قدرت و نیرو میبخشد.
متبارک باد خدا!
35مخوف انت يا الله من مقادسك. اله اسرائيل هو المعطي قوة وشدة للشعب. مبارك الله
35
مهیب است خدا، خدای اسرائیل در جایگاه مقدّس خود؛
او به قوم خود قدرت و نیرو میبخشد.
متبارک باد خدا!