¹قصيدة لآساف‎. ‎اصغ يا شعبي الى شريعتي. اميلوا آذانكم الى كلام فمي‎.

¹ ای قوم من، تعالیم مرا بشنوید و به آنچه به شما می‌گویم، توجّه نمایید.

²‎افتح بمثل فمي. اذيع الغازا منذ القدم‎.

² می‌‌‌‌خواهم با شما با مَثَلها صحبت کنم و شما را از اسرار گذشته،

³‎التي سمعناها وعرفناها وآباؤنا اخبرونا‎.

³ چیزهایی را که از نیاکان خود شنیده و یاد گرفته‌ایم، آگاه نمایم.

⁴‎لا نخفي عن بنيهم الى الجيل الآخر مخبرين بتسابيح الرب وقوته وعجائبه التي صنع‎.

⁴ ما اینها را از فرزندان خود مخفی نمی‌کنیم، بلکه آنها را برای نسلهای آینده بازگو می‌کنیم تا آنها نیز بدانند که، خداوند چه کارهای عجیب و شگفت‌انگیزی انجام داده است.

⁵‎اقام شهادة في يعقوب ووضع شريعة في اسرائيل التي اوصى آباءنا ان يعرّفوا بها ابناءهم

⁵ خدا احکام و قوانینی را به قوم اسرائیل و به فرزندان یعقوب داد. او به نیاکان ما دستور داد که آنها را به فرزندان خود بیاموزند،

⁶لكي يعلم الجيل الآخر. بنون يولدون فيقومون ويخبرون ابناءهم

⁶ تا نسلهای بعدی هم این احکام را یاد بگیرند و به نوبهٔ خود به نسلهای آینده بیاموزند.

⁷فيجعلون على الله اعتمادهم ولا ينسون اعمال الله بل يحفظون وصاياه

⁷ به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که به خداوند توکّل نمایند و آنچه را که او انجام داده است فراموش نخواهند کرد، بلکه پیوسته اوامر او را اطاعت خواهند نمود.

⁸ولا يكونون مثل آبائهم جيلا زائغا وماردا جيلا لم يثبت قلبه ولم تكن روحه امينة لله

⁸ آنها مانند اجداد خود، مردمی سرکش و فتنه‌انگیز نخواهند بود، زیرا آنها کسانی بودند که به خدا وفادار نبودند و در ایمانشان استوار نماندند.

⁹بنو افرايم النازعون في القوس الرامون انقلبوا في يوم الحرب‎.

⁹ طایفهٔ افرایم با وجودی که با تیر و کمان مسلّح بودند، در روز جنگ فرار کردند.

¹⁰‎لم يحفظوا عهد الله وابوا السلوك في شريعته

¹⁰ آنها به پیمان خود با خدا وفا نکردند و احکام او را بجا نیاوردند.

¹¹ونسوا افعاله وعجائبه التي اراهم‎.

¹¹ آنها معجزات و کارهای خدا را فراموش کردند.

¹²‎قدام آبائهم صنع اعجوبة في ارض مصر بلاد صوعن‎.

¹² كارهایی را که خدا در برابر چشمان نیاکانشان در سرزمین مصر و دیار صوعن انجام داد.

¹³‎شق البحر فعبّرهم ونصب المياه كندّ‎.

¹³ خدا دریا را شکافت و آبها را مانند دیوار نگه ‌داشت و آنها را از میان آن گذرانید.

¹⁴‎وهداهم بالسحاب نهارا والليل كله بنور نار‎.

¹⁴ هنگام روز آنها را به وسیلهٔ ابر، و تمام شب با نور آتش هدایت می‌کرد.

¹⁵‎شق صخورا في البرية وسقاهم كانه من لجج عظيمة‎.

¹⁵ در بیابان، صخره‌ها را شکافت و از اعماق زمین، به آنها آب فراوان داد.

¹⁶‎اخرج مجاري من صخرة واجرى مياها كالانهار‎.

¹⁶ او از صخره، چشمه به وجود آورد و آب را مانند رودخانه جاری ساخت.

¹⁷‎ثم عادوا ايضا ليخطئوا اليه لعصيان العلي في الارض الناشفة‎.

¹⁷ ولی ایشان باز نسبت به خدای متعال، گناه ورزیدند و در بیابان از او سرپیچی کردند.

¹⁸‎وجربوا الله في قلوبهم بسؤالهم طعاما لشهوتهم‎.

¹⁸ در دلهای خود، خدا را امتحان کردند و از او غذایی مطابق میل خودشان خواستند.

¹⁹‎فوقعوا في الله. قالوا هل يقدر الله ان يرتب مائدة في البرية‎.

¹⁹ علیه خدا حرف می‌زدند و می‌گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیّه کند؟

²⁰‎هوذا ضرب الصخرة فجرت المياه وفاضت الاودية. هل يقدر ايضا ان يعطي خبزا ويهيئ لحما لشعبه‎.

²⁰ درست است که او توانست صخره را بزند و رود جاری شود، آیا می‌تواند برای ما نان و گوشت نیز فراهم کند؟»

²¹‎لذلك سمع الرب فغضب واشتعلت نار في يعقوب وسخط ايضا صعد على اسرائيل‎.

²¹ وقتی خداوند شکایت آنها را شنید، بسیار خشمگین شد و آتش غضب او بر بنی‌اسرائیل شعله‌ور گردید،

²²‎لانهم لم يؤمنوا بالله ولم يتكلوا على خلاصه‎.

²² زیرا آنها به خدا ایمان نداشتند و باور نمی‌کردند که او آنها را نجات خواهد داد.

²³‎فامر السحاب من فوق وفتح مصاريع السموات

²³ ولی خداوند به آسمان فرمان داد و درهای آسمان گشوده شدند

²⁴وامطر عليهم منّا للأكل وبر السماء اعطاهم‎.

²⁴ و غلّهٔ آسمانی یعنی مَنّا را بر ایشان بارانید تا بخورند.

²⁵‎اكل الانسان خبز الملائكة. ارسل عليهم زادا للشبع‎.

²⁵ بنابراین آنها غذای فرشتگان را خوردند و خدا آذوقهٔ فراوان به آنان عطا فرمود.

²⁶‎اهاج شرقية في السماء وساق بقوته جنوبية

²⁶ به باد شرقی امر فرمود که بوزد و با قدرت خود، باد جنوبی را به وزش آورد.

²⁷وامطر عليهم لحما مثل التراب وكرمل البحر طيورا ذوات اجنحة‎.

²⁷ گوشت را مانند باران و پرندگان را مانند ریگ کنار دریا از آسمان

²⁸‎واسقطها في وسط محلتهم حوالي مساكنهم‎.

²⁸ در بین اردو‌ها و اطراف اقامتگاه آنها فروریخت.

²⁹‎فأكلوا وشبعوا جدا واتاهم بشهوتهم‎.

²⁹ پس همگی خوردند و سیر شدند و خدا، آنچه را که می‌خواستند به آنها داد.

³⁰‎لم يزوغوا عن شهوتهم طعامهم بعد في افواههم

³⁰ درحالی که لقمه در دهان ایشان بود و هنوز مشتاق خوردن بودند،

³¹فصعد عليهم غضب الله وقتل من اسمنهم. وصرع مختاري اسرائيل‎.

³¹ آتش خشم خداوند بر آنها شعله‌ور گردید و نیرومندترین و بهترین جوانانشان را هلاک کرد.

³²‎في هذا كله اخطأوا بعد ولم يؤمنوا بعجائبه

³² با وجود همهٔ اینها، آنها دست از گناه نکشیدند و با آن که آن‌همه معجزات را دیدند، اعتماد نکردند.

³³فافنى ايامهم بالباطل وسنيهم بالرعب‎.

³³ بنابراین خداوند عمرشان را کوتاه، و روزگارشان را با ترس و لرز همراه نمود.

³⁴‎اذ قتلهم طلبوه ورجعوا وبكروا الى الله

³⁴ هرگاه تعدادی از آنها را می‌کشت، بقیّه به سوی او بازگشت می‌نمودند و از صمیم دل توبه می‌کردند.

³⁵وذكروا ان الله صخرتهم والله العلي وليّهم‎.

³⁵ آنها به یاد می‌آوردند که خدا پشت و پناه آنهاست و پروردگار متعال، رهانندهٔ ایشان است.

³⁶‎فخادعوه بافواههم وكذبوا عليه بالسنتهم‎.

³⁶ امّا حرفهای آنها همه دروغ بود و از روی راستی و صفا حرف نمی‌زدند.

³⁷‎اما قلوبهم فلم تثبت معه ولم يكونوا امناء في عهده

³⁷ دلهایشان با خدا راست نبود و به پیمان خود با خدا وفا نکردند.

³⁸اما هو فرؤوف يغفر الاثم ولا يهلك وكثيرا ما رد غضبه ولم يشعل كل سخطه‎.

³⁸ امّا خدا با رحمت خود گناهانشان را بخشید و آنها را نابود نکرد. او بارها خشمگین شد امّا خشم خود را فرو نشانید.

³⁹‎ذكر انهم بشر ريح تذهب ولا تعود‎.

³⁹ او به یاد آورد که آنها انسان فانی هستند و مانند بادی هستند که فقط لحظه‌ای می‌وزد و دیگر بر نمی‌گردد.

⁴⁰‎كم عصوه في البرية واحزنوه في القفر‎.

⁴⁰ آنها بارها در بیابان در مقابل او سرکشی کردند و او را رنجاندند.

⁴¹‎رجعوا وجربوا الله وعنّوا قدوس اسرائيل‎.

⁴¹ آنها بارها او را آزمایش کردند و خدای مقدّس اسرائیل را آزردند.

⁴²‎لم يذكروا يده يوم فداهم من العدو

⁴² قدرت عظیم او را فراموش کردند، و روزی که او آنها را از دست دشمنانشان آزاد کرد، به یاد نیاوردند،

⁴³حيث جعل في مصر آياته وعجائبه في بلاد صوعن

⁴³ زمانی که او قدرت عظیم خود را با معجزات و عجایب، بر منطقهٔ صوعن در سرزمین مصر آشکار کرد.

⁴⁴اذ حول خلجانهم الى دم ومجاريهم لكي لا يشربوا‎.

⁴⁴ آب رود‏ها را به خون تبدیل کرد، طوری که مصریان آب برای خوردن نداشتند.

⁴⁵‎ارسل عليهم بعوضا فاكلهم وضفادع فافسدتهم‎.

⁴⁵ و انواع پشه‌ها را فرستاد تا آنها را بگزند و قورباغه‏‌هایی که آنها را هلاک می‌کردند.

⁴⁶‎اسلم للجردم غلتهم وتعبهم للجراد‎.

⁴⁶ کِشت و زراعتشان را و محصول زحماتشان را خوراک ملخها ساخت.

⁴⁷‎اهلك بالبرد كرومهم وجميزهم بالصقيع‎.

⁴⁷ تاکستانهای ایشان را به وسیلهٔ تگرگ و درختان انجیرشان را با سرما از بین برد.

⁴⁸‎ودفع الى البرد بهائمهم ومواشيهم للبروق‎.

⁴⁸ رمه‏‌ها و گلّه‏‌هایشان را با تگرگ و رعد و برق نابود کرد.

⁴⁹‎ارسل عليهم حمو غضبه سخطا ورجزا وضيقا جيش ملائكة اشرار‏‎.

⁴⁹ او خشم هولناک و غضب خود را مانند فرشتگان مرگ فرستاد. تا ایشان را به اضطرابی عظیم گرفتار سازد.

⁵⁰‎مهد سبيلا لغضبه. لم يمنع من الموت انفسهم بل دفع حياتهم للوبإ

⁵⁰ او از خشم خود دست نکشید، بلکه بلایی فرستاد و آنان را هلاک نمود.

⁵¹وضرب كل بكر في مصر. اوائل القدرة في خيام حام‎.

⁵¹ تمام پسران نخستزادهٔ مصریان را هلاک کرد.

⁵²‎وساق مثل الغنم شعبه وقادهم مثل قطيع في البرية‎.

⁵² آنگاه قوم خود را مانند یک شبان راهنمایی کرد و آنان را در بیابان هدایت نمود.

⁵³‎وهداهم آمنين فلم يجزعوا. اما اعداؤهم فغمرهم البحر‎.

⁵³ او آنان را در امنیّت رهبری کرد و آنها هیچ ترسی نداشتند. امّا دریا، دشمنان ایشان را غرق نمود.

⁵⁴‎وادخلهم في تخوم قدسه هذا الجبل الذي اقتنته يمينه‎.

⁵⁴ او آنها را به سرزمین مقدّس خود، بر کوهی که خود آن را تسخیر نموده بود، آورد.

⁵⁵‎وطرد الامم من قدامهم وقسمهم بالحبل ميراثا واسكن في خيامهم اسباط اسرائيل

⁵⁵ ساکنان آنجا را در مقابل چشمان آنان بیرون راند و سرزمینشان را بین طایفه‌های اسرائیل تقسیم کرد و به عنوان مِلکیّت به آنها بخشید.

⁵⁶فجربوا وعصوا الله العلي وشهاداته لم يحفظوا

⁵⁶ امّا آنها بار دیگر طغیان کردند و خدای متعال را امتحان نمودند و دستورات او را اطاعت نکردند.

⁵⁷بل ارتدّوا وغدروا مثل آبائهم. انحرفوا كقوس مخطئة‎.

⁵⁷ مانند نیاکان خود به راه کج رفتند، و همچون کمان کج غیر قابل اعتماد شدند.

⁵⁸‎اغاظوه بمرتفعاتهم واغاروه بتماثيلهم‎.

⁵⁸ با ساختن پرستشگاهها و پرستش بُتها و خدایان غیر، آتش خشم او را برافروختند.

⁵⁹‎سمع الله فغضب ورذل اسرائيل جدا

⁵⁹ چون خدا آن وضع را دید به خشم آمد و قوم اسرائیل را از حضور خود راند.

⁶⁰ورفض مسكن شيلو الخيمة التي نصبها بين الناس‎.

⁶⁰ خیمهٔ شیلوه را -‌که جای سکونت او با آدمیان بود- ترک کرد.

⁶¹‎وسلم للسبي عزه وجلاله ليد العدو‎.

⁶¹ به دشمنان فرصت داد تا صندوق پیمان را که نشانهٔ قدرت و جلال او بود، به یغما ببرند.

⁶²‎ودفع الى السيف شعبه وغضب على ميراثه‎.

⁶² او از قوم خود خشمگین شد و آنان را به شمشیر دشمنانشان سپرد.

⁶³‎مختاروه اكلتهم النار وعذاراه لم يحمدن‎.

⁶³ جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دختران جوان بی‌شوهر ماندند.

⁶⁴‎كهنته سقطوا بالسيف وارامله لم يبكين

⁶⁴ کاهنانشان با شمشیر به قتل رسیدند و بیوه‌های ایشان اجازهٔ ماتم و عزاداری نداشتند.

⁶⁵فاستيقظ الرب كنائم كجبار معّيط من الخمر‎.

⁶⁵ سرانجام، خداوند مانند کسی‌که از خواب بیدار شود و مانند پهلوانی سرخوش از شراب، برخاست.

⁶⁶‎فضرب اعداءه الى الوراء. جعلهم عارا ابديا‎.

⁶⁶ دشمنان خود را به عقب راند و برای همیشه خجل و رسوا ساخت.

⁶⁷‎ورفض خيمة يوسف ولم يختر سبط افرايم‎.

⁶⁷ خانوادهٔ یوسف را رد کرد و طایفهٔ افرایم را نپذیرفت،

⁶⁸‎بل اختار سبط يهوذا جبل صهيون الذي احبه‎.

⁶⁸ بلکه طایفهٔ یهودا را، و کوه صهیون را که دوست می‌داشت، برگزید.

⁶⁹‎وبنى مثل مرتفعات مقدسه كالارض التي اسسها الى الابد‎.

⁶⁹ در آنجا معبد بزرگ خود را که چون آسمان و زمین استوار و پایدار است، برپا نمود.

⁷⁰‎واختار داود عبده واخذه من حظائر الغنم‎.

⁷⁰ بندهٔ خود داوود را برگزید، او را از چراگاه گوسفندان بیرون آورد،

⁷¹‎من خلف المرضعات أتى به ليرعى يعقوب شعبه واسرائيل ميراثه‎.

⁷¹ جایی که گوسفندان پدرش را شبانی می‌کرد، تا شبان قوم او، یعنی بنی‌اسرائیل باشد. داوود نیز از صمیم دل و با کاردانی، پیشوایی آنها را به عهده گرفت.

⁷²‎فرعاهم حسب كمال قلبه وبمهارة يديه هداهم

⁷² داوود نیز از صمیم دل و با کاردانی، پیشوایی آنها را به عهده گرفت.