¹يا ابني اصغ الى حكمتي. امل اذنك الى فهمي

¹Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,

²لحفظ التدابير ولتحفظ شفتاك معرفة.

²me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.

³لان شفتي المرأة الاجنبية تقطران عسلا وحنكها انعم من الزيت.

³Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;

⁴لكن عاقبتها مرة كالافسنتين حادة كسيف ذي حدين.

⁴por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.

⁵قدماها تنحدران الى الموت. خطواتها تتمسك بالهاوية.

⁵Këmbët e saj zbresin drejt vdekjes, hapat e saj çojnë drejtpërdrejt në Sheol.

⁶لئلا تتأمل طريق الحياة تمايلت خطواتها ولا تشعر

⁶Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.

⁷والآن ايها البنون اسمعوا لي ولا ترتدوا عن كلمات فمي.

⁷Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.

⁸ابعد طريقك عنها ولا تقرب الى باب بيتها.

⁸Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,

⁹لئلا تعطي زهرك لآخرين وسنينك للقاسي.

⁹për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.

¹⁰لئلا تشبع الاجانب من قوتك وتكون اتعابك في بيت غريب.

¹⁰Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,

¹¹فتنوح في اواخرك عند فناء لحمك وجسمك

¹¹dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,

¹²فتقول كيف اني ابغضت الادب ورذل قلبي التوبيخ

¹²dhe të thuash: "Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?

¹³ولم اسمع لصوت مرشدي ولم امل اذني الى معلميّ.

¹³Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.

¹⁴لولا قليل لكنت في كل شر في وسط الزمرة والجماعة

¹⁴U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit".

¹⁵اشرب مياها من جبك ومياها جارية من بئرك.

¹⁵Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.

¹⁶لا تفض ينابيعك الى الخارج سواقي مياه في الشوارع.

¹⁶A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?

¹⁷لتكن لك وحدك وليس لاجانب معك.

¹⁷Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.

¹⁸ليكن ينبوعك مباركا وافرح بامرأة شبابك

¹⁸Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.

¹⁹الظبية المحبوبة والوعلة الزهية. ليروك ثدياها في كل وقت وبمحبتها اسكر دائما.

¹⁹Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.

²⁰فلم تفتن يا ابني باجنبية وتحتضن غريبة.

²⁰Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?

²¹لان طرق الانسان امام عيني الرب وهو يزن كل سبله.

²¹Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.

²²الشرير تأخذه آثامه وبحبال خطيته يمسك.

²²I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.

²³انه يموت من عدم الادب وبفرط حمقه يتهور

²³Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.