1على انهار بابل هناك جلسنا. بكينا ايضا عندما تذكرنا صهيون.
1Atje, pranë lumenjve të Babilonisë, rrinim ulur dhe qanim, duke kujtuar Sionin;
2على الصفصاف في وسطها علقنا اعوادنا.
2mbi shelgjet e kësaj toke kishim varur qestet tona.
3لانه هناك سألنا الذين سبونا كلام ترنيمة ومعذبونا سألونا فرحا قائلين رنموا لنا من ترنيمات صهيون
3Atje, ata që na kishin çuar në robëri, na kërkonin fjalët e një kënge, po, ata që na shtypnin kërkonin këngë gëzimi, duke thënë: "Na këndoni një këngë të Sionit".
4كيف نرنم ترنيمة الرب في ارض غريبة.
4Si mund të këndonim këngët e Zotit në një vend të huaj?
5ان نسيتك يا اورشليم تنسى يميني****
5Në rast se të harroj ty, o Jeruzalem, e harroftë dora ime e djathtë çdo shkathtësi;
6ليلتصق لساني بحنكي ان لم اذكرك ان لم افضل اورشليم على اعظم فرحي
6m'u lidhtë gjuha me qiellzën, në rast se nuk të kujtoj ty, në rast se nuk e vë Jeruzalemin përmbi gëzimin tim më të madh.
7اذكر يا رب لبني ادوم يوم اورشليم القائلين هدوا هدوا حتى الى اساسها.
7Mbaji mënd, o Zot, bijtë e Edomit, që ditën e Jeruzalemit thonin: "Shkatërrojini, shkatërrojini që nga themelet".
8يا بنت بابل المخربة طوبى لمن يجازيك جزاءك الذي جازيتنا.
8O bijë e Babilonisë, që duhet të shkatërrohesh, lum ai që do ta lajë të keqen që na ke bërë!
9طوبى لمن يمسك اطفالك ويضرب بهم الصخرة
9Lum ai që merr foshnjët e tua dhe i përplas kundër shkëmbit!