1لداود. مبارك الرب صخرتي الذي يعلم يدي القتال واصابعي الحرب.
1Bekuar qoftë Zoti, kështjella ime, që i mëson duart e mia për luftë dhe gishtërinjtë e mi për betejë.
2رحمتي وملجإي صرحي ومنقذي مجني والذي عليه توكلت المخضع شعبي تحتي.
2Ai është hiri im dhe kështjella ime, streha ime e lartë dhe çliruesi im, mburoja ime në të cilën gjej strehë, ai që ma nënshtron mua popullin tim.
3يا رب اي شيء هو الانسان حتى تعرفه او ابن الانسان حتى تفتكر به.
3O Zot, çfarë është njeriu që ti të kujdesesh për të, ose biri i njeriut që ti ta përfillësh?
4الانسان اشبه نفخة. ايامه مثل ظل عابر
4Njeriu është si një frymë dhe ditët e tij janë si hija që kalon.
5يا رب طأطئ سمواتك وانزل المس الجبال فتدخن.
5Uli qiejtë e tu, o Zot, dhe zbrit, dhe ata do të nxjerrin tym.
6ابرق بروقا وبددهم. ارسل سهامك وازعجهم.
6Hidh rrufetë dhe shpërndaji, lësho shigjetat e tua dhe bëji të ikin.
7ارسل يدك من العلاء. انقذني ونجني من المياه الكثيرة من ايدي الغرباء
7Shtrije dorën tënde nga lart, më shpëto dhe më çliro nga ujërat e mëdha dhe nga dora e të huajve,
8الذين تكلمت افواههم بالباطل ويمينهم يمين كذب.
8goja e të cilëve thotë gënjeshtra dhe dora e djathtë e tyre është një e djathtë mashtrimi.
9يا الله ارنم لك ترنيمة جديدة برباب ذات عشرة اوتار ارنم لك.
9O Perëndi, do të këndoj një kantik të ri, do të këndoj lavdet e tua me një harpë me dhjetë tela.
10المعطي خلاصا للملوك المنقذ داود عبده من السيف السوء
10Ti, që u jep fitoren mbretërve dhe që çliron shërbëtorin tënd David nga shpata e kobshme,
11انقذني ونجني من ايدي الغرباء الذين تكلمت افواههم بالباطل ويمينهم يمين كذب
11më shpëto dhe më çliro nga dora e të huajve, goja e të cilëve thotë gënjeshtra dhe dora e djathtë e tyre është një e djathtë mashtrimi.
12لكي يكون بنونا مثل الغروس النامية في شبيبتها. بناتنا كاعمدة الزوايا منحوتات حسب بناء هيكل.
12Bijtë tanë në rininë e tyre qofshin si një bimë e harlisur, dhe bijat tona qofshin si shtylla qosheje, të gdhendura mirë për të zbukuruar një pallat.
13اهراؤنا ملآنة تفيض من صنف فصنف. اغنامنا تنتج الوفا وربوات في شوارعنا.
13Hambaret tona qofshin plot dhe paçin nga të gjitha të mirat; kopetë tona u shtofshin me mijëra dhe dhjetra mijëra në fushat tona;
14بقرنا محملة. لا اقتحام ولا هجوم ولا شكوى في شوارعنا.
14qetë tanë tërheqshin ngarkesa të rënda dhe mos pastë asnjë sulm të papritur, dalje të papritur as britmë në sheshet tona.
15طوبى للشعب الذي له كهذا. طوبى للشعب الذي الرب الهه
15Lum ai popull që është në gjendje të tillë, lum ai popull që ka për Perëndi Zotin.