¹Bless Jehovah, O my soul. O Jehovah my God, thou art very great; Thou art clothed with honor and majesty:

¹Dayegon mo si Jehova, Oh kalag ko. Oh Jehova nga Dios ko, daku ka sa hilabihan; Ikaw nabistihan sa kadungganan ug sa pagkahalangdon:

²Who coverest thyself with light as with a garment; Who stretchest out the heavens like a curtain;

²Nga nagatabon sa imong kaugalingon sa kahayag ingon nga bisti; Nga nagabuklad sa kalangitan ingon sa usa ka tabil;

³Who layeth the beams of his chambers in the waters; Who maketh the clouds his chariot; Who walketh upon the wings of the wind;

³Nga nagapahaluna sa mga sagbayan sa iyang mga lawak diha sa katubigan; Nga nagahimo sa mga panganod nga iyang carro; Nga nagalakaw sa ibabaw sa mga pako sa hangin;

⁴Who maketh winds his messengers; Flames of fire his ministers;

⁴Nga nagahimo sa kahanginan ingon nga mga sinugo; Mga siga sa kalayo maoy iyang mga alagad;

⁵Who laid the foundations of the earth, That it should not be moved for ever.

⁵Nga mao ang nagpahaluna sa mga patukoranan sa yuta, Aron kini dili na gayud matarug sa walay katapusan.

⁶Thou coveredst it with the deep as with a vesture; The waters stood above the mountains.

⁶Gitabonan mo siya sa kahiladman ingon nga usa ka bisti; Sa ibabaw sa kabukiran anaa ang katubigan.

⁷At thy rebuke they fled; At the voice of thy thunder they hasted away

⁷Sa imong pagbadlong nangalagiw sila; Sa tingog sa imong dalugdog managdali sila

⁸(The mountains rose, the valleys sank down) Unto the place which thou hadst founded for them.

⁸(Minggimaw ang kabukiran, nangahugno ang mga walog) Ngadto sa dapit nga gitukod mo alang kanila.

⁹Thou hast set a bound that they may not pass over; That they turn not again to cover the earth.

⁹Gibutangan mo sila ug utlanan aron sila dili makalabang; Aron dili sila managbalik sa pagtabon sa yuta.

¹⁰He sendeth forth springs into the valleys; They run among the mountains;

¹⁰Siya nagapadala sa mga tuboran ngadto sa mga walog; Nga nanagpahot-pahot sa taliwala sa kabukiran;

¹¹They give drink to every beast of the field; The wild asses quench their thirst.

¹¹Nanagpainum sila sa tagsatagsa ka mananap sa kapatagan; Niini ang mga asno nga ihalas nanagtagbaw sa ilang kauhaw.

¹²By them the birds of the heavens have their habitation; They sing among the branches.

¹²Pinaagi kanila ang mga langgam sa kalangitan nanaghimo sa ilang puloy-anan; Sa taliwala sa mga sanga nanag-awit sila.

¹³He watereth the mountains from his chambers: The earth is filled with the fruit of thy works.

¹³Siya nagabubo sa kabukiran gikan sa iyang mga lawak: Sa bunga sa imong mga buhat napuno ang yuta.

¹⁴He causeth the grass to grow for the cattle, And herb for the service of man; That he may bring forth food out of the earth,

¹⁴Siya nagapatubo sa balili alang sa kahayupan, Ug sa bunglayon alang sa paghago sa tawo; Aron siya makahimo sa pagkuha ug makaon gikan sa yuta,

¹⁵And wine that maketh glad the heart of man, [And] oil to make his face to shine, And bread that strengtheneth man's heart.

¹⁵Ug sa vino nga makalipay sa kasingkasing sa tawo, Ug lana nga makapasinaw sa nawong, Ug sa tinapay nga makapalig-on sa kasingkasing sa tawo.

¹⁶The trees of Jehovah are filled [with moisture], The cedars of Lebanon, which he hath planted;

¹⁶Ginapuno sa yamog ang kakahoyan ni Jehova, Ang mga cedro sa Libano nga iyang gitanum;

¹⁷Where the birds make their nests: As for the stork, the fir-trees are her house.

¹⁷Diin didto nanagsalag ang kalanggaman: Ang hatag-as nga mga kahoyng haya mao ang balay sa langgam nga tabon.

¹⁸The high mountains are for the wild goats; The rocks are a refuge for the conies.

¹⁸Ang hatag-as nga kabukiran maoy alang sa mga kanding nga ihalas; Ang mga pangpang nga lungib maoy dalangpanan sa mga conejo.

¹⁹He appointed the moon for seasons: The sun knoweth his going down.

¹⁹Gibuhat niya ang bulan alang sa mga panahon: Ang adlaw nahibalo sa iyang pagsalop.

²⁰Thou makest darkness, and it is night, Wherein all the beasts of the forest creep forth.

²⁰Ginabuhat mo ang kangitngit, ug nahimo ang kagabhion, Diin nanagkamang ang tanang mga mananap sa lasang.

²¹The young lions roar after their prey, And seek their food from God.

²¹Ang mga gagmay nga leon nanagngulob sa ilang tulokbonon, Ug nangita sa ilang makaon gikan sa Dios.

²²The sun ariseth, they get them away, And lay them down in their dens.

²²Nagasubang ang adlaw, kini ginatigum nila, Ug gipahamutang nila kini sa ilang mga lungib.

²³Man goeth forth unto his work And to his labor until the evening.

²³Mogula ang tawo padulong ngadto sa iyang buhat Ug sa iyang bulohaton sa uma hangtud sa kahaponon.

²⁴O Jehovah, how manifold are thy works! In wisdom hast thou made them all: The earth is full of thy riches.

²⁴Oh Jehova, pagkadaghan sa imong mga buhat! Sa kaalam gibuhat mo silang tanan: Ang yuta napuno sa imong mga bahandi.

²⁵Yonder is the sea, great and wide, Wherein are things creeping innumerable, Both small and great beasts.

²⁵Sa unahan mao ang dagat, daku ug halapad, Diin atua ang mga dili maisip nga mga butang nanagkamang, Mga mananap nga magagmay ug dagku.

²⁶There go the ships; There is leviathan, whom thou hast formed to play therein.

²⁶Didto nagapanaw ang mga sakayan; Didto anaa ang leviathan nga gibuhat mo aron magdula niana.

²⁷These wait all for thee, That thou mayest give them their food in due season.

²⁷Ngatanan kini nanaghulat kanimo, Aron pagahatagan mo sila ug makaon sa ilang panahon.

²⁸Thou givest unto them, they gather; Thou openest thy hand, they are satisfied with good.

²⁸Ginahatagan mo sila, nanagpanginum sila; Ginabuklad mo ang imong kamot, sila nangatagbaw sa kaayohan.

²⁹Thou hidest thy face, they are troubled; Thou takest away their breath, they die, And return to their dust.

²⁹Ginatagoan mo ang imong nawong, sila nangagubot; Nagakuha ka sa ilang gininhawa, nangamatay sila, Ug namalik sa ilang mga abug.

³⁰Thou sendest forth thy Spirit, they are created; And thou renewest the face of the ground.

³⁰Imong gipadala kanila ang imong Espiritu, gihimo sila; Ug imong ginabag-o ang nawong sa yuta.

³¹Let the glory of Jehovah endure for ever; Let Jehovah rejoice in his works:

³¹Palungtara ang himaya ni Jehova sa walay katapusan; Papaglipaya si Jehova sa iyang mga buhat:

³²Who looketh on the earth, and it trembleth; He toucheth the mountains, and they smoke.

³²Nga nagatan-aw ibabaw sa yuta, ug kini nagakurog; Siya nagatandog sa kabukiran, ug sila ming-aso.

³³I will sing unto Jehovah as long as I live: I will sing praise to my God while I have any being.

³³Kang Jehova magaawit ako samtang nga buhi pa ako: Sa akong Dios magaawit ako ug pagdayeg samtang nga buhi pa ako.

³⁴Let thy meditation be sweet unto him: I will rejoice in Jehovah.

³⁴Pakatam-ison unta ang akong pagpamalandong kaniya: Magakalipay ako kang Jehova.

³⁵Let sinners be consumed out of the earth. And let the wicked be no more. Bless Jehovah, O my soul. Praise ye Jehovah.

³⁵Maut-ut unta ang mga makasasala sa yuta, Ug mahanaw unta ang mga dautan. Dayegon mo si Jehova, Oh kalag ko. Dayegon ninyo si Jehova.