¹Oh come, let us sing unto Jehovah; Let us make a joyful noise to the rock of our salvation.

¹Umari kamo, manag-awit kita alang kang Jehova; Himoon nato ang usa ka malipayong hugyaw alang sa bato sa atong kaluwasan.

²Let us come before his presence with thanksgiving; Let us make a joyful noise unto him with psalms.

²Mangadto kita sa atubangan sa iyang presencia uban ang pagpasalamat; Himoon ta ang usa ka malipayong hugyaw alang kaniya uban ang mga alawiton sa mga salmo.

³For Jehovah is a great God, And a great King above all gods.

³Kay si Jehova mao ang Dios nga daku, Ug Hari nga daku ibabaw sa tanang mga dios.

⁴In his hand are the deep places of the earth; The heights of the mountains are his also.

⁴Sa iyang kamot anaa ang mga kahiladman sa yuta; Ang mga kahitas-an sa kabukiran iya man usab.

⁵The sea is his, and he made it; And his hands formed the dry land.

⁵Iya usab ang dagat, ug siya ang nagbuhat niini; Ug sa iyang kamot giumol niya ang yuta nga mamala.

⁶Oh come, let us worship and bow down; Let us kneel before Jehovah our Maker:

⁶Umari kamo, simbahon nato ug yukboan ta siya ; Managluhod kita sa atubangan ni Jehova nga atong Magbubuhat:

⁷For he is our God, And we are the people of his pasture, and the sheep of his hand. To-day, oh that ye would hear his voice!

⁷Kay siya mao ang atong Dios, Ug kita mao ang katawohan sa iyang sibsibanan, ug mga carnero sa iyang kamot. Niining adlawa, Oh magpatalinghug lamang unta kamo sa iyang tingog!

⁸Harden not your heart, as at Meribah, As in the day of Massah in the wilderness;

⁸Ayaw pagahia ang inyong kasing-kasing, ingon didto sa Meriba, Ingon sa adlaw sa pagtintal didto sa kamingawan;

⁹When your fathers tempted me, Proved me, and saw my work.

⁹Sa diha nga nanagtintal kanako ang inyong mga amahan. Nakasulay sila kanako, ug nakita nila ang akong buhat.

¹⁰Forty years long was I grieved with [that] generation, And said, It is a people that do err in their heart, And they have not known my ways:

¹⁰Kap-atan ka tuig nga naguol ako niadtong kaliwatana, Ug miingon: Mao kini ang katawohan nga nangasayup sa ilang kasingkasing, Ug sila wala mahibalo sa akong mga dalan:

¹¹Wherefore I sware in my wrath, That they should not enter into my rest.

¹¹Busa sa akong kaligutgut nanumpa ako, Nga sila dili makasulod sa akong kapahulayan.