1A wise son [heareth] his father's instruction; But a scoffer heareth not rebuke.
1Dinidinig ng pantas na anak ang turo ng kaniyang ama: nguni't hindi dinidinig ng mangduduwahagi ang saway.
2A man shall eat good by the fruit of his mouth; But the soul of the treacherous [shall eat] violence.
2Ang tao ay kakain ng mabuti ayon sa bunga ng kaniyang bibig: nguni't ang magdaraya ay kakain ng karahasan,
3He that guardeth his mouth keepeth his life; [But] he that openeth wide his lips shall have destruction.
3Siyang nagiingat ng kaniyang bibig, nagiingat ng kaniyang buhay: nguni't siyang nagbubukang maluwang ng kaniyang mga labi ay magkakaroon ng kapahamakan.
4The soul of the sluggard desireth, and hath nothing; But the soul of the diligent shall be made fat.
4Ang tamad ay nagnanasa, at walang anoman: nguni't ang kaluluwa ng masipag ay tataba.
5A righteous man hateth lying; But a wicked man is loathsome, and cometh to shame.
5Ang matuwid ay nagtatanim sa pagsisinungaling: nguni't ang masama ay kasuklamsuklam, at napapahiya.
6Righteousness guardeth him that is upright in the way; But wickedness overthroweth the sinner.
6Bumabantay ang katuwiran sa matuwid na lakad; nguni't inilulugmok ng kasamaan ang makasalanan.
7There is that maketh himself rich, yet hath nothing: There is that maketh himself poor, yet hath great wealth.
7May nagpapakayaman, gayon ma'y walang anoman: may nagpapakadukha, gayon ma'y may malaking kayamanan.
8The ransom of a man's life is his riches; But the poor heareth no threatening.
8Ang katubusan sa buhay ng tao ay siyang kaniyang mga kayamanan: nguni't ang dukha ay hindi nakikinig sa banta.
9The light of the righteous rejoiceth; But the lamp of the wicked shall be put out.
9Ang ilaw ng matuwid ay nagagalak: nguni't ang ilawan ng masama ay papatayin.
10By pride cometh only contention; But with the well-advised is wisdom.
10Sa kapalaluan, ang dumarating ay pagtatalo lamang: nguni't ang karunungan ay nangasa nangaturuang maigi.
11Wealth gotten by vanity shall be diminished; But he that gathereth by labor shall have increase.
11Ang kayamanang tinangkilik sa walang kabuluhan ay huhupa: nguni't siyang nagpipisan sa paggawa ay mararagdagan.
12Hope deferred maketh the heart sick; But when the desire cometh, it is a tree of life.
12Ang pagasa na nagluluwat ay nagpapasakit ng puso: nguni't pagka ang nasa ay dumarating ay punong kahoy ng buhay.
13Whoso despiseth the word bringeth destruction on himself; But he that feareth the commandment shall be rewarded.
13Sinomang humamak sa salita ay nagdadala ng kapahamakan sa sarili: nguni't siyang natatakot sa utos ay gagantihin.
14The law of the wise is a fountain of life, That one may depart from the snares of death.
14Ang kautusan ng pantas ay bukal ng buhay, upang lumayo sa mga silo ng kamatayan.
15Good understanding giveth favor; But the way of the transgressor is hard.
15Ang mabuting kaunawaan ay nagbibigay lingap: nguni't ang lakad ng mananalangsang ay mahirap.
16Every prudent man worketh with knowledge; But a fool flaunteth [his] folly.
16Bawa't mabait na tao ay gumagawang may kaalaman: nguni't ang mangmang ay nagkakalat ng kamangmangan.
17A wicked messenger falleth into evil; But a faithful ambassador is health.
17Ang masamang sugo ay nahuhulog sa kasamaan: nguni't ang tapat na sugo ay kagalingan.
18Poverty and shame [shall be to] him that refuseth correction; But he that regardeth reproof shall be honored.
18Karalitaan at kahihiyan ang tatamuhin ng nagtatakuwil ng saway: nguni't siyang nakikinig ng saway ay magkakapuri.
19The desire accomplished is sweet to the soul; But it is an abomination to fools to depart from evil.
19Ang nasa na natupad ay matamis sa kaluluwa: nguni't kasuklamsuklam sa mga mangmang na humiwalay sa kasamaan.
20Walk with wise men, and thou shalt be wise; But the companion of fools shall smart for it.
20Lumalakad ka na kasama ng mga pantas na tao, at ikaw ay magiging pantas; nguni't ang kasama ng mga mangmang ay mapapariwara.
21Evil pursueth sinners; But the righteous shall be recompensed with good.
21Ang kasamaan ay humahabol sa mga makasalanan; nguni't ang matuwid ay gagantihan ng mabuti.
22A good man leaveth an inheritance to his children's children; And the wealth of the sinner is laid up for the righteous.
22Ang mabuti ay nagiiwan ng mana sa mga anak ng kaniyang mga anak; at ang kayamanan ng makasalanan ay nalalagay na ukol sa matuwid.
23Much food [is in] the tillage of the poor; But there is that is destroyed by reason of injustice.
23Maraming pagkain ang nasa pagsasaka ng dukha: nguni't may napapahamak dahil sa kawalan ng kaganapan.
24He that spareth his rod hateth his son; But he that loveth him chasteneth him betimes.
24Siyang naguurong ng kaniyang pamalo ay napopoot sa kaniyang anak: nguni't siyang umiibig ay nagpaparusang maminsan-minsan.
25The righteous eateth to the satisfying of his soul; But the belly of the wicked shall want.
25Ang matuwid ay kumakain hanggang sa kabusugan ng kaniyang kaluluwa; nguni't ang tiyan ng masama ay mangangailangan.