¹My son, keep my words, And lay up my commandments with thee.

¹Anak ko ingatan mo ang aking mga salita, at impukin mo sa iyo ang aking mga utos.

²Keep my commandments and live; And my law as the apple of thine eye.

²Ingatan mo ang aking mga utos at mabuhay ka; at ang aking kautusan na parang itim ng iyong mata.

³Bind them upon thy fingers; Write them upon the tablet of thy heart.

³Itali mo sa iyong mga daliri; ikintal mo sa iyong puso.

⁴Say unto wisdom, Thou art my sister; And call understanding [thy] kinswoman:

⁴Sabihin mo sa karunungan, Ikaw ay aking kapatid na babae; at tawagin mong iyong kamaganak na babae ang unawa:

⁵That they may keep thee from the strange woman, From the foreigner that flattereth with her words.

⁵Upang kanilang maingatan ka sa babaing masama; sa babaing di kilala na nagtatabil ng kaniyang mga salita.

⁶For at the window of my house I looked forth through my lattice;

⁶Sapagka't sa dungawan ng aking bahay tumitingin ako sa aking solihia;

⁷And I beheld among the simple ones, I discerned among the youths, A young man void of understanding,

⁷At ako'y tumingin sa mga musmos, ako'y nagmasid sa mga may kabataan, sa may kabataang walang bait,

⁸Passing through the street near her corner; And he went the way to her house,

⁸Na dumaraan sa lansangan na malapit sa kaniyang sulok, at siya'y yumaon sa daan na patungo sa kaniyang bahay;

⁹In the twilight, in the evening of the day, In the middle of the night and in the darkness.

⁹Sa pagtatakip silim, sa kinagabihan ng araw, sa kalahatian ng gabi, at sa kadiliman.

¹⁰And, behold, there met him a woman With the attire of a harlot, and wily of heart.

¹⁰At, narito, doo'y nasalubong niya ang isang babae na nakagayak ng tila isang patutot, at tuso sa puso.

¹¹She is clamorous and wilful; Her feet abide not in her house:

¹¹Siya'y madaldal at matigas ang ulo; ang kaniyang mga paa ay hindi nagsisitahan sa kaniyang bahay:

¹²Now she is in the streets, now in the broad places, And lieth in wait at every corner.

¹²Ngayo'y nasa mga lansangan siya, mamaya'y nasa mga luwal na dako siya, at nagaabang sa bawa't sulok,

¹³So she caught him, and kissed him, [And] with an impudent face she said unto him:

¹³Sa gayo'y hinahawakan niya siya at hinahagkan siya, at may mukhang walang hiya na nagsasabi siya sa kaniya:

¹⁴Sacrifices of peace-offerings are with me; This day have I paid my vows.

¹⁴Mga hain na mga handog tungkol sa kapayapaan ay sa akin; sa araw na ito ay tinupad ko ang aking mga panata.

¹⁵Therefore came I forth to meet thee, Diligently to seek thy face, and I have found thee.

¹⁵Kaya't lumabas ako upang salubungin ka, hinanap kong masikap ang iyong mukha, at nasumpungan kita.

¹⁶I have spread my couch with carpets of tapestry, With striped cloths of the yarn of Egypt.

¹⁶Aking inilatag ang aking higaan na may mga coltsong may burda, na yari sa guhitguhit na kayong lana sa Egipto.

¹⁷I have perfumed my bed With myrrh, aloes, and cinnamon.

¹⁷At aking pinabanguhan ang aking higaan ng mira, mga oleo, at sinamomo.

¹⁸Come, let us take our fill of love until the morning; Let us solace ourselves with loves.

¹⁸Parito ka, tayo'y magpakasiya sa pagsisintahan hanggang sa kinaumagahan; magpakasaya tayo sa mga pagsisintahan.

¹⁹For the man is not at home; He is gone a long journey:

¹⁹Sapagka't ang lalake ay wala sa bahay, siya'y naglakbay sa malayo:

²⁰He hath taken a bag of money with him; He will come home at the full moon.

²⁰Siya'y nagdala ng supot ng salapi; siya'y uuwi sa bahay sa kabilugan ng buwan.

²¹With her much fair speech she causeth him to yield; With the flattering of her lips she forceth him along.

²¹Kaniyang pinasusuko siya ng karamihan ng kaniyang mga matamis na salita, hinihila niya siya ng katabilan ng kaniyang mga labi.

²²He goeth after her straightway, As an ox goeth to the slaughter, Or as [one in] fetters to the correction of the fool;

²²Pagdaka ay sumusunod siya sa kaniya, gaya ng toro na naparoroon sa patayan, O gaya ng sa mga tanikala sa sawayan sa mangmang;

²³Till an arrow strike through his liver; As a bird hasteth to the snare, And knoweth not that it is for his life.

²³Hanggang sa lagpasan ng isang palaso ang kaniyang atay; gaya ng ibong nagmamadali sa bitag, at hindi nakakaalam na yao'y sa kaniyang buhay.

²⁴Now therefore, [my] sons, hearken unto me, And attend to the words of my mouth.

²⁴Ngayon nga, mga anak ko, dinggin ninyo ako, at makinig kayo ng mga salita ng aking bibig.

²⁵Let not thy heart decline to her ways; Go not astray in her paths.

²⁵Huwag humilig ang iyong puso sa kaniyang mga lakad, huwag kang lumiko sa kaniyang mga landas.

²⁶For she hath cast down many wounded: Yea, all her slain are a mighty host.

²⁶Sapagka't kaniyang inihiga ang maraming may sugat: Oo, lahat niyang pinatay ay isang makapangyarihang hukbo.

²⁷Her house is the way to Sheol, Going down to the chambers of death.

²⁷Ang kaniyang bahay ay daang patungo sa Sheol. Pababa sa mga silid ng kamatayan.