Breton: Gospels

Darby's Translation

Luke

24

1Deiz kentañ ar sizhun, e teujont mintin mat d'ar bez, o tegas ganto al louzoù a c'hwez-vat o devoa fichet; [hag ur re bennak o heulie].
1But on the morrow of the sabbath, very early indeed in the morning, they came to the tomb, bringing the aromatic spices which they had prepared.
2Hag e kavjont e oa bet ruilhet ar maen a-zirak ar bez.
2And they found the stone rolled away from the sepulchre.
3O vezañ aet ennañ, ne gavjont ket korf an Aotrou Jezuz.
3And when they had entered they found not the body of the Lord Jesus.
4Evel na ouient petra da soñjal war gement-se, setu, daou zen en em ziskouezas dezho, gwisket gant dilhad lugernus.
4And it came to pass as they were in perplexity about it, that behold, two men suddenly stood by them in shining raiment.
5Evel ma oant spontet, ha ma plegent o fenn war-zu an douar, e lavarjont dezho: Perak e klaskit e-touez ar re varv an hini a zo bev?
5And as they were filled with fear and bowed their faces to the ground, they said to them, Why seek ye the living one among the dead?
6N'emañ ket amañ, adsavet eo a varv. Ho pet soñj penaos en devoa komzet ouzhoc'h, pa oa c'hoazh e Galilea,
6He is not here, but is risen: remember how he spoke to you, being yet in Galilee,
7o lavarout: Ret eo da Vab an den bezañ lakaet etre daouarn ar bec'herien, ha bezañ kroazstaget, hag adsevel a varv an trede deiz.
7saying, The Son of man must be delivered up into the hands of sinners, and be crucified, and rise the third day.
8Hag e teuas soñj dezho eus e gomzoù.
8And they remembered his words;
9O vezañ distroet eus ar bez, e tisklêrjont an holl draoù-se d'an unnek, ha d'an holl re all.
9and, returning from the sepulchre, related all these things to the eleven and to all the rest.
10Mari a Vagdala, Janed, Mari mamm Jakez hag ar re all a oa ganto, a oa ar re a lavaras an traoù-mañ d'an ebestel.
10Now it was Mary of Magdala, and Johanna, and Mary the [mother] of James, and the others with them, who told these things to the apostles.
11Met e kemerent ar pezh a lavarent dezho evel ur sorc'henn.
11And their words appeared in their eyes as an idle tale, and they disbelieved them.
12Koulskoude, Pêr a savas hag a redas d'ar bez; o vezañ pleget, ne welas nemet al lienennoù war an douar; mont a reas kuit, souezhet ennañ e-unan eus ar pezh a oa c'hoarvezet.
12But Peter, rising up, ran to the sepulchre, and stooping down he sees the linen clothes lying there alone, and went away home, wondering at what had happened.
13An deiz-se memes, daou anezho a yae d'ur vourc'h anvet Emmaüz, war hed tri-ugent stadenn diouzh Jeruzalem;
13And behold, two of them were going on the same day to a village distant sixty stadia from Jerusalem, called Emmaus;
14int a gomze etrezo diwar-benn ar pezh a oa c'hoarvezet.
14and they conversed with one another about all these things which had taken place.
15Evel ma komzent, ha ma poellataent, Jezuz e-unan, o vezañ tostaet, en em lakaas da vale ganto.
15And it came to pass as they conversed and reasoned, that Jesus himself drawing nigh, went with them;
16Met o daoulagad a oa dalc'het, en hevelep doare ma n'anavezjont ket anezhañ.
16but their eyes were holden so as not to know him.
17Eñ a lavaras dezho: Petra eo ar c'homzoù-se a lavarit etrezoc'h, en ur vont en hent, ha perak oc'h ken trist?
17And he said to them, What discourses are these which pass between you as ye walk, and are downcast?
18Unan anezho, anvet Kleopaz, a respontas dezhañ: Te eo an diavaeziad hepken, e Jeruzalem, ha ne oar ket an traoù c'hoarvezet enni en deizioù-mañ?
18And one [of them], named Cleopas, answering said to him, Thou sojournest alone in Jerusalem, and dost not know what has taken place in it in these days?
19Eñ a lavaras dezho: Ha petra? Int a respontas dezhañ: Ar pezh a zo erruet gant Jezuz a Nazared, ur profed bras, galloudek en oberoù hag e komzoù dirak Doue ha dirak an holl bobl,
19And he said to them, What things? And they said to him, The things concerning Jesus the Nazaraean, who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people;
20ha penaos ar veleien vras ha mistri hor bro o deus e varnet d'ar marv, hag e staget ouzh ar groaz.
20and how the chief priests and our rulers delivered him up to [the] judgment of death and crucified him.
21Ni a espere e oa hennezh an hini a saveteje Israel, ha koulskoude, setu an trede deiz ma'z eo c'hoarvezet an traoù-se.
21But *we* had hoped that *he* was [the one] who is about to redeem Israel. But then, besides all these things, it is now, to-day, the third day since these things took place.
22Gwir eo penaos gwragez bennak, eus hon touez, o deus hor gwall souezhet; rak o vezañ bet aet d'ar bez a-raok an deiz,
22And withal, certain women from amongst us astonished us, having been very early at the sepulchre,
23n'o deus ket kavet e gorf, hag ez int deuet o lavarout penaos aeled a zo en em ziskouezet dezho, ha lavaret e oa bev.
23and, not having found his body, came, saying that they also had seen a vision of angels, who say that he is living.
24Hiniennoù ac'hanomp a zo aet d'ar bez, hag o deus kavet an traoù evel m'o deus ar gwragez lavaret dezho, met eñ, n'o deus ket e welet.
24And some of those with us went to the sepulchre, and found it so, as the women also had said, but him they saw not.
25Neuze e lavaras dezho: O tud hep skiant ha tud a galon gorrek da grediñ kement en deus lavaret ar brofeded!
25And *he* said to them, O senseless and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!
26Ha ne oa ket ret d'ar C'hrist gouzañv an traoù-se, ha mont en e c'hloar?
26Ought not the Christ to have suffered these things and to enter into his glory?
27Neuze e tisplegas dezho an holl Skriturioù a gomze outañ adalek Moizez betek an holl brofeded.
27And having begun from Moses and from all the prophets, he interpreted to them in all the scriptures the things concerning himself.
28Evel-se e tostaent ouzh ar vourc'h e-lec'h ma'z aent, met Jezuz a rae van da vont pelloc'h.
28And they drew near to the village where they were going, and *he* made as though he would go farther.
29Int a reas dezhañ chom ganto, o lavarout dezhañ: Chom ganeomp, rak an noz a zeu hag an deiz a zo war e ziskenn. Antreal a reas evit chom ganto.
29And they constrained him, saying, Stay with us, for it is toward evening and the day is declining. And he entered in to stay with them.
30Evel ma oa ouzh taol ganto, e kemeras bara hag e trugarekaas; hag o vezañ e dorret, e roas anezhañ dezho.
30And it came to pass as he was at table with them, having taken the bread, he blessed, and having broken it, gave it to them.
31Neuze o daoulagad a zigoras hag ec'h anavezjont anezhañ; met eñ a dec'has a-zirak o daoulagad.
31And their eyes were opened, and they recognised him. And he disappeared from them.
32Neuze e lavarjont an eil d'egile: Hor c'halon ha ne domme ket ennomp, pa gomze ouzhimp en hent, ha pa zisklêrie deomp ar Skriturioù?
32And they said to one another, Was not our heart burning in us as he spoke to us on the way, [and] as he opened the scriptures to us?
33O sevel en eur-se memes, e tistrojont da Jeruzalem, hag e kavjont an unnek hag ar re a oa ganto dastumet asambles,
33And rising up the same hour, they returned to Jerusalem. And they found the eleven, and those with them, gathered together,
34o lavarout: An Aotrou e gwirionez a zo adsavet a varv, hag eo en em ziskouezet da Simon.
34saying, The Lord is indeed risen and has appeared to Simon.
35D'o zro, e lavarjont ivez ar pezh a oa erruet ganto en hent, ha penaos o devoa e anavezet p'en devoa torret ar bara.
35And they related what [had happened] on the way, and how he was made known to them in the breaking of bread.
36Evel ma komzent evel-se, Jezuz e-unan en em ziskouezas en o c'hreiz, hag a lavaras dezho: Ar peoc'h ra vo ganeoc'h!
36And as they were saying these things, he himself stood in their midst, and says to them, Peace [be] unto you.
37Met int, spontet ha spouronet, a grede gwelout ur spered.
37But they, being confounded and being frightened, supposed they beheld a spirit.
38Eñ a lavaras dezho: Perak oc'h trubuilhet, ha perak e sav kement a soñjoù en ho kalonoù?
38And he said to them, Why are ye troubled? and why are thoughts rising in your hearts?
39Sellit ouzh va daouarn hag ouzh va zreid, rak me va-unan eo. Stokit ennon, ha sellit ouzhin; rak ur spered n'en deus na kig na eskern evel ma welit em eus.
39behold my hands and my feet, that it is *I* myself. Handle me and see, for a spirit has not flesh and bones as ye see me having.
40O lavarout kement-se, e tiskouezas dezho e zaouarn hag e dreid.
40And having said this he shewed them his hands and his feet.
41Met evel, en o levenez, ne gredent ket c'hoazh, ha ma oant souezhet, e lavaras dezho: Bez' hoc'h eus un dra bennak da zebriñ?
41But while they yet did not believe for joy, and were wondering, he said to them, Have ye anything here to eat?
42Hag e rojont dezhañ un tamm pesk rostet hag un derenn vel.
42And they gave him part of a broiled fish and of a honeycomb;
43O vezañ o kemeret, e tebras dirazo.
43and he took it and ate before them.
44Neuze e lavaras dezho: Setu ar pezh a lavaren deoc'h pa oan c'hoazh ganeoc'h, e oa ret ma vije peurc'hraet kement a zo bet skrivet diwar va fenn e lezenn Moizez, er Brofeded hag er Salmoù.
44And he said to them, These [are] the words which I spoke to you while I was yet with you, that all that is written concerning me in the law of Moses and prophets and psalms must be fulfilled.
45Neuze e tigoras dezho o spered, evit ma komprenjent ar Skriturioù.
45Then he opened their understanding to understand the scriptures,
46Hag e lavaras dezho: Evel-se eo skrivet, [hag evel-se e oa ret,] e c'houzañvje ar C'hrist, hag e savje a varv d'an trede deiz,
46and said to them, Thus it is written, and thus it behoved the Christ to suffer, and to rise from among the dead the third day;
47ha ma vije prezeget en e anv ar geuzidigezh ha pardon ar pec'hedoù, e-touez an holl bobloù, o vont da gentañ dre Jeruzalem.
47and that repentance and remission of sins should be preached in his name to all the nations beginning at Jerusalem.
48C'hwi eo an testoù eus an traoù-se,
48And *ye* are witnesses of these things.
49ha setu, ez an da gas deoc'h ar pezh en deus va Zad prometet. Evidoc'h-hu, chomit e kêr Jeruzalem, ken na viot gwisket gant ar galloud eus an nec'h.
49And behold, I send the promise of my Father upon you; but do ye remain in the city till ye be clothed with power from on high.
50Neuze e tegasas anezho er-maez betek Betania, hag, o vezañ savet e zaouarn, e vennigas anezho.
50And he led them out as far as Bethany, and having lifted up his hands, he blessed them.
51Hag e c'hoarvezas evel ma vennige anezho, e pellaas diouto, hag e voe savet en neñv.
51And it came to pass as he was blessing them, he was separated from them and was carried up into heaven.
52Int, o vezañ e azeulet, a zistroas da Jeruzalem gant levenez vras.
52And *they*, having done him homage, returned to Jerusalem with great joy,
53Hag e oant dalc'hmat en templ, o veuliñ hag o vennigañ Doue. [Amen.]
53and were continually in the temple praising and blessing God.