1Jezuz o komz, a lavaras a-nevez dezho dre barabolennoù:
1And Jesus answering spoke to them again in parables, saying,
2Rouantelezh an neñvoù a zo heñvel ouzh ur roue hag a reas ur goan-eured evit e vab.
2The kingdom of the heavens has become like a king who made a wedding feast for his son,
3Kas a reas e vevelien da c'hervel ar re a oa bet pedet d'an eured; met ne felle ket dezho dont.
3and sent his bondmen to call the persons invited to the wedding feast, and they would not come.
4Kas a reas adarre mevelien all, en ur lavarout: Lavarit d'ar re a zo bet pedet: Setu, va lein am eus fichet, lazhet em eus va ejened ha va loened lard, pep tra a zo prest, deuit d'an eured.
4Again he sent other bondmen, saying, Say to the persons invited, Behold, I have prepared my dinner; my oxen and my fatted beasts are killed, and all things ready; come to the wedding feast.
5Met ne rejont van ebet ouzh kement-se, hag ez ejont, unan d'e bark, unan all d'e genwerzh,
5But they made light of it, and went, one to his own land, and another to his commerce.
6ha re all a grogas en e vevelien, o gwallgasas hag o lazhas.
6And the rest, laying hold of his bondmen, ill-treated and slew [them].
7Ar roue a yeas droug ennañ, hag o vezañ kaset e soudarded, e lakaas da vervel al lazherien-se, hag e tevas o c'hêr.
7And [when] the king [heard of it he] was wroth, and having sent his forces, destroyed those murderers and burned their city.
8Neuze e lavaras d'e vevelien: An eured a zo prest, met ar re a oa bet pedet dezhi ne oant ket din anezhi.
8Then he says to his bondmen, The wedding feast is ready, but those invited were not worthy;
9It eta er c'hroazhentoù, ha galvit d'an eured an holl re a gavot.
9go therefore into the thoroughfares of the highways, and as many as ye shall find invite to the wedding feast.
10E vevelien, o vezañ aet dre an hentoù, a zastumas kement a gavjont, mat ha fall, ha sal an eured a voe leuniet gant tud ouzh taol.
10And those bondmen went out into the highways, and brought together all as many as they found, both evil and good; and the wedding feast was furnished with guests.
11Ar roue, o vezañ deuet evit gwelout ar re a oa ouzh taol, a welas eno un den n'en devoa ket gwisket un dilhad eured.
11And the king, having gone in to see the guests, beheld there a man not clothed with a wedding garment.
12Lavarout a reas dezhañ: Va mignon, penaos out deuet amañ hep kaout un dilhad eured? Eñ a chomas mut.
12And he says to him, [My] friend, how camest thou in here not having on a wedding garment? But he was speechless.
13Neuze ar roue a lavaras d'ar vevelien: Ereit e zaouarn hag e dreid, ha taolit eñ en deñvalijenn a-ziavaez, e-lec'h ma vo goueladegoù ha grigoñsadegoù-dent.
13Then said the king to the servants, Bind him feet and hands, and take him away, and cast him out into the outer darkness: there shall be the weeping and the gnashing of teeth.
14Rak kalz a zo galvet, met nebeut a zo dibabet.
14For many are called ones, but few chosen ones.
15Neuze ar farizianed a yeas d'en em guzuliañ war an doare d'e dapout en e gomzoù.
15Then went the Pharisees and held a council how they might ensnare him in speaking.
16Kas a rejont d'e gavout o diskibien gant an herodianed, da lavarout dezhañ: Mestr, gouzout a reomp penaos out gwirion ha penaos e kelennez hent Doue hervez ar wirionez, hep ober van eus den ebet, rak ne sellez ket ouzh diavaez an dud.
16And they send out to him their disciples with the Herodians, saying, Teacher, we know that thou art true and teachest the way of God in truth, and carest not for any one, for thou regardest not men's person;
17Lavar deomp eta petra a soñjez: Ha dleet eo paeañ ar gwir da Gezar, pe n'eo ket?
17tell us therefore what thou thinkest: Is it lawful to give tribute to Caesar, or not?
18Met Jezuz, oc'h anavezout o fallentez, a lavaras dezho: Perak e temptit ac'hanon, pilpouzed?
18But Jesus, knowing their wickedness, said, Why tempt ye me, hypocrites?
19Diskouezit din ar moneiz ma vez paeet ar gwir gantañ. Hag e rojont dezhañ un diner.
19Shew me the money of the tribute. And they presented to him a denarius.
20Goulenn a reas outo: Eus piv eo ar skeud hag ar skrid-mañ?
20And he says to them, Whose [is] this image and superscription?
21Int a lavaras dezhañ: Eus Kezar. Neuze e lavaras dezho: Roit eta da Gezar ar pezh a zo da Gezar, ha da Zoue ar pezh a zo da Zoue.
21They say to him, Caesar's. Then he says to them, Pay then what is Caesar's to Caesar, and what is God's to God.
22Souezhet eus ar pezh a glevjont, e lezjont anezhañ hag ez ejont kuit.
22And when they heard [him], they wondered, and left him, and went away.
23An hevelep devezh, ar sadukeiz, hag a lavar n'eus ket a adsavidigezh a varv, a zeuas da gavout Jezuz, hag a reas outañ ar goulenn-mañ:
23On that day came to him Sadducees, who say there is no resurrection; and they demanded of him,
24Mestr, Moizez en deus lavaret: Mar marv unan bennak hep bugale, e vreur a zimezo d'e intañvez, evit sevel lignez d'e vreur.
24saying, Teacher, Moses said, If any one die, not having children, his brother shall marry his wife and shall raise up seed to his brother.
25Bez' e oa en hon touez seizh breur. An hini kentañ a zimezas hag a varvas; hag evel n'en devoa ket a vugale, e lezas e wreg d'e vreur.
25Now there were with us seven brethren; and the first having married died, and not having seed, left his wife to his brother.
26En hevelep doare e c'hoarvezas gant an eil, an trede, betek ar seizhvet.
26In like manner also the second and the third, unto the seven.
27Ha d'an diwezhañ-holl, ar wreg a varvas ivez.
27And last of all the woman also died.
28Da behini ar seizh-se e vo gwreg, en adsavidigezh a varv? Rak eo bet dezho holl.
28In the resurrection therefore of which of the seven shall she be wife, for all had her?
29Jezuz, a respontas dezho: En dallentez oc'h, dre n'anavezit ket ar Skriturioù, na galloud Doue.
29And Jesus answering said to them, Ye err, not knowing the scriptures nor the power of God.
30Rak en adsavidigezh a varv, ar wazed n'o devo ket a wragez, nag ar gwragez a ezhec'h, met bez' e vint evel aeled Doue en neñv.
30For in the resurrection they neither marry nor are given in marriage, but are as angels of God in heaven.
31Met diwar-benn an adsavidigezh a varv, ha n'hoc'h eus ket lennet ar pezh en deus Doue lavaret deoc'h:
31But concerning the resurrection of the dead, have ye not read what was spoken to you by God, saying,
32Me eo Doue Abraham, Doue Izaak, ha Doue Jakob? Doue n'eo ket Doue ar re varv, met Doue ar re vev.
32*I* am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob? God is not God of [the] dead, but of [the] living.
33Ar bobl a selaoue, hag a voe souezhet gant kelennadurezh Jezuz.
33And when the crowds heard [it] they were astonished at his doctrine.
34Ar farizianed, o vezañ klevet penaos en devoa lakaet da devel ar sadukeiz, en em zastumas,
34But the Pharisees, having heard that he had put the Sadducees to silence, were gathered together.
35hag unan anezho, doktor eus al lezenn, a reas ar goulenn-mañ outañ, evit e demptañ:
35And one of them, a lawyer, demanded, tempting him, and saying,
36Mestr, pehini eo ar brasañ gourc'hemenn eus al lezenn?
36Teacher, which is the great commandment in the law?
37Jezuz a respontas dezhañ: Karout a ri an Aotrou da Zoue, eus da holl galon, eus da holl ene, hag eus da holl soñj.
37And he said to him, Thou shalt love [the] Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy understanding.
38Hennezh eo ar c'hentañ hag ar brasañ eus ar gourc'hemennoù.
38This is [the] great and first commandment.
39Ha setu an eil a zo heñvel outañ: Karout a ri da nesañ eveldout da-unan.
39And [the] second is like it, Thou shalt love thy neighbour as thyself.
40Eus an daou c'hourc'hemenn-se, e talc'h an holl lezenn hag ar brofeded.
40On these two commandments the whole law and the prophets hang.
41Evel ma oa ar farizianed en em zastumet, Jezuz a reas ur goulenn outo,
41And the Pharisees being gathered together, Jesus demanded of them,
42o lavarout: Petra a soñjit eus ar C'hrist? Da biv eo mab? Int a lavaras dezhañ: Da Zavid.
42saying, What think ye concerning the Christ? whose son is he? They say to him, David's.
43Jezuz a lavaras dezho: Penaos eta e c'halv David anezhañ, dre ar Spered, e Aotrou, pa lavar:
43He says to them, How then does David in Spirit call him Lord, saying,
44An Aotrou en deus lavaret da'm Aotrou: Azez a-zehou din, betek ma em bo graet eus da enebourien ur skabell dindan da dreid.
44The Lord said to my Lord, Sit on my right hand until I put thine enemies under thy feet?
45Mar galv eta David e-unan anezhañ Aotrou, penaos eo-eñ e vab?
45If therefore David call him Lord, how is he his son?
46Ha den ne c'hellas respont ur ger dezhañ. Adalek an deiz-se, hini ne gredas mui ober goulenn ebet outañ.
46And no one was able to answer him a word, nor did any one dare from that day to question him any more.