1Сине мой, внимавай в мъдростта ми. Приклони ухото си към разума ми,
1Anak ko, pagmatngon sa akong kaalam; Ikiling ang imong igdulungog sa akong salabutan:
2За да опазиш разсъдливост, И устните ти да пазят знание.
2Aron ikaw magabantay sa pagkabuotan, Ug aron ang imong mga ngabil magatipig ug kinaadman.
3Защото от устните на чуждата жена капе мед, И устата й са по-меки от дървено масло;
3Kay ang mga ngabil sa usa ka dumuloong babaye nagpatolo ug dugos, Ug ang iyang baba labi pang mahinlo kay sa lana:
4Но сетнините й са горчиви като пелин, Остри като изострен от двете страни меч.
4Apan sa katapusan siya mapait ingon sa panyawan, Mahait ingon sa usa ka espada nga duhay sulab.
5Нозете й слизат в смърт, Стъпките й стигат до ада,
5Ang iyang mga tiil nagakanaug ngadto sa kamatayon; Ang iyang mga lakang gitunob ibabaw sa Sheol;
6Тъй че тя никога не намира пътя на живота; Нейните пътеки са непостоянни, и тя не знае на къде водят.
6Busa siya dili makakaplag sa patag nga alagianan sa kinabuhi: Ang iyang mga dalan mabalhinon, ug siya wala mahibalo niini .
7Прочее, чада, слушайте мене, И не отстъпвайте от думите на устата ми.
7Busa karon, mga anak ko , patalinghug kamo kanako, Ug ayaw pagbiya gikan sa mga pulong sa akong baba.
8Отдалечи пътя си от нея. И не се приближавай до вратата на къщата й,
8Ipahilayo ang imong dalan gikan kaniya, Ug ayaw pagpahaduol sa pultahan sa iyang balay;
9Да не би да дадеш жизнеността си на други. И годините си на немилостивите; -
9Tingali unya ikaw magahatag sa imong kadungganan ngadto sa lain, Ug ang imong mga tuig ngadto sa madaugdaugon;
10Да не би да се наситят чужди от имота ти, И трудовете ти [да отидат] в чужд дом;
10Tingali unya ang mga dumuloong mapuno sa imong kusog, Ug ang imong mga pagpangabudlay anha sa balay sa usa ka lumalangyaw,
11А ти да охкаш в сетнините си, Когато месата ти и тялото ти се изнурят,
11Ug ikaw mag-agulo sa imong kaulahian, Sa diha nga mangaut-ut ang imong unod ug ang imong lawas,
12И да казваш: Как [можах да] намразя поуката, И сърцето ми да презре изобличението,
12Ug magaingon: Giunsa ko ang pagdumot sa pahamangno, Ug ang akong kasingkasing nagtamay sa pagbadlong;
13И аз да не послушам гласа на учителите си, Нито да приклоня ухото си към наставниците си!
13Ni gituman ko ang tingog sa akong mga magtutudlo, Ni nagkiling ako sa akong igdulungog kanila nga nagpahamangno kanako!
14Малко остана да изпадна във всяко зло Всред събранието и множеството.
14Ako haduol kaayo sa tanang kadautan Sa kinataliwad-an sa pagkatigum ug sa katilingban.
15Пий вода от своята си щерна, И оная, която извира от твоя кладенец.
15Imna ang mga tubig gikan sa kaugalingon mong sudlanan, Ug ang mga tubig nga nagaagay gikan sa kaugalingon mong atabay.
16Вън ли да се изливат изворите ти, И водни потоци по улиците?
16Patibulaagon mo ba ang imong mga tubod sa halayong dapit, Ug ang mga taburan sa tubig diha sa kadalanan?
17Нека бъдат само на тебе, А не и на чужди заедно с тебе.
17Himoa sila nga imo lamang, Ug dili alang sa mga dumuloong uban kanimo.
18Да бъде благословен твоят извор, И весели се с жената на младостта си.
18Papanalangini ang imong tuburan; Ug pagmalipayon diha sa asawa sa imong pagkabatan-on.
19[Тя да ти бъде като] любезна кошута и мила сърна; Нейните гърди да те задоволяват във всяко време; И възхищавай се винаги от нейната любов.
19Ingon sa usa ka mahigugmaong lagsaw nga dumalaga ug sa usa ka makapahimuot nga gasela, Tugoti nga ang iyang mga dughan magatagbaw kanimo sa tanang mga panahon; Ug magpalugos ka sa kanunay sa iyang gugma.
20Понеже, сине мой, защо да се възхищаваш от чужда жена, И да прегръщаш обятията на чужда жена?
20Kay ngano man ikaw, anak ko, nga magpalugos sa usa ka dumuloong babaye, Ug magahalog sa sabakan sa usa ka lumalangyaw?
21Защото пътищата на човека са пред очите на Господа, И Той внимателно измерва всичките му пътеки.
21Kay ang mga dalan sa tawo anaa sa atubangan sa mga mata ni Jehova; Ug gipatag niya ang tanang mga alagianan niya.
22Нечестивият ще бъде хванат от собствените си беззакония, И с въжетата на своя грях ще бъде държан.
22Ang iyang kaugalingong kasal-anan modakop sa dautan, Ug siya magapus sa mga higot sa iyang sala.
23Той ще умре от своето отказване от поука; И от голямото си безумие ще се заблуди.
23Siya mamatay tungod sa pagkakulang sa pahamangno; Ug sa pagkadaku sa iyang pagkabuang siya mahisalaag.