1(По слав. 108) За първия певец. Давидов псалом. Недей мълча, Боже, хвало моя;
1Ayaw pagpakahilum, Oh Dios, sa akong pagdayeg;
2Защото нечестиви уста и уста коварни се отвориха срещу мене, Говориха против мене с лъжлив език;
2Kay ang baba sa tawong dautan, ug ang baba sa limbongan ilang ginga-nga batok kanako: Nanagsulti sila batok kanako nga may dila nga bakakon.
3Обиколиха ме тъй също с думи на омраза, И воюват против мене без причина.
3Ila akong gilikusan usab sa mga pulong sa pagdumot, Ug nakig-away sila batok kanako sa walay gipasikaran.
4За [отплата на] любовта ми те ми станаха противници; Но аз [все съм] на молитва.
4Tungod sa akong gugma nahimo silang mga kabatok ko. Apan ako nagatugyan sa akong kaugalingon sa pag-ampo.
5И въздадоха ми зло за добро, И омраза за любовта ми.
5Ug tungod sa maayo ako gibaslan nila ug dautan, Ug ang pagdumot gibalus tungod sa akong gugma.
6[Господи], постави нечестив човек над него. И противник {Или: Обвинител.} нека стои отдясно му.
6Ibutang mo sa ibabaw niya ang usa ka tawo nga dautan; Ug patindoga ang usa ka kabatok sa iyang toong kamot.
7Когато се съди, нека излезе виновен. И молитвата му нека стане грях.
7Sa diha nga siya pagahukman na, ipahulog siya nga sad-an; Ug himoa nga ang iyang pag-ampo mahimong sala.
8Дните му нека бъдат малко; Друг нека вземе чина му.
8Pagapahamub-a ang iyang mga adlaw; Ug lain ang pakuhaa sa iyang katungdanan.
9Децата му нека бъдат сираци, И жена му вдовица,
9Himoa nga mangailo ang iyang mga anak, Ug ang iyang asawa nga usa ka balo.
10Децата му нека се скитат винаги и станат просяци, И далеч от развалените си жилища нека просят [хляб].
10Himoa nga ang iyang mga anak managlibud-suroy ug managpakilimos; Ug ipapangita kanila ang ilang tinapay gikan sa ilang biniyaang mga dapit,
11Лихоимецът нека впримчи целия му имот, И чужденци нека разграбят трудовете му.
11Pasagdi nga ang magpapautang magasakmit sa tanan nga anaa kaniya; Ug pasagdi nga ang mga dumuloong magadawat sa tanan niyang kinabudlayan.
12Да няма кой да простре милост към него, Нито кой да пожали сирачетата му.
12Ayaw itugot nga may malooy pa kaniya; Ni may bisan kinsa nga malooy pa sa iyang mga anak nga ilo.
13Внуците му нека бъдат отсечени, В идното поколение нека се изличи името им.
13Ipaputol ang iyang kaliwatan; Sa mosunod nga kaliwatan ipapala ang iyang ngalan.
14Нека се помни пред Господа беззаконието на бащите му, И грехът на майка му нека се не изличи;
14Pahinumdumi kang Jehova ang kasal-anan sa ilang mga amahan; Ug ayaw ipapala ang sala sa iyang inahan.
15Нека бъдат винаги пред Господа За да отсече помена им от земята,
15Pasagdi sila nga anaa sa atubangan ni Jehova sa kanunay, Aron nga iyang pagapalaon gikan sa yuta ang paghandum kanila;
16Защото той си науми да показва милост, Но преследваше немотния и беден човек, И съкрушения в сърце, за да [ги] умъртви.
16Tungod kay wala siya mahinumdum sa pagpakita ug kalooy, Kondili gilutos niya ang tawong kabus ug hangul, Ug ang nadugmokan sa kasing-kasing, aron sa pagpatay kanila .
17Да! той обичаше да проклина, и [проклетията] го стигна; Не му беше драго да благославя, и [благословението] се отдалечи от него.
17Oo, nahagugma siya sa panunglo, ug midangat kini kaniya; Ug wala ikalipay niya ang panalangin, ug kini halayo gikan kaniya.
18Да: той обичаше проклетията като своя дреха; И тя влезе като вода във вътрешностите му, И като масло в костите му.
18Gisul-oban niya usab sa panunglo ang iyang kaugalingon ingon sa iyang bisti, Ug mituhop kini sa iyang sulod nga mga bahin sama sa tubig; Ug sama sa lana ngadto sa iyang kabukogan.
19Нека му стане като дрехата, в която се увива, И като пояса, с който постоянно се опасва.
19Ipahimo kini diha kaniya nga ingon sa bisti nga iyang gitabon sa iyang kaugalingon, Ug ingon sa bakus nga ginabakus kaniya sa kanunay
20Това [нека бъде] въздаянието на противниците ми от Господа, И ония, които говорят зло против душата ми.
20Mao kini ang balus sa akong mga kabatok nga gikan kang Jehova, Ug kanila nga nanagsulti ug dautan batok sa akong kalag.
21А Ти, Иеова Господи, застъпвай се за мене заради името Си; Понеже Твоята милост е блага, избави ме,
21Apan himoon mo kanako, Oh Jehova nga Ginoo, sumala sa imong ngalan: Tungod kay ang imong mahigugmaong-kalolot maayo man, luwason mo ako;
22Защото съм сиромах и немотен, И сърцето ми е наранено дълбоко в мене.
22Kay ako kabus ug hangul, Ug ang akong kasingkasing nasamaran sa sulod nako.
23Преминал съм като уклонила се сянка [по слънчев часовник;] Изхвърлен съм като скакалец.
23Nagapanaw na ako sama sa anino nga nagalingay: Ginabola-bola ako ingon sa dulon.
24Колената ми се клатят от пост; И снагата ми губи тлъстината си.
24Ang akong mga tuhod maluya tungod sa pagpuasa; Ug ang akong unod mikupos tungod sa kakulang sa katambok.
25И аз им станах за укор; Като ме гледат кимат с глава.
25Ako nahimo usab nga talamayon alang kanila: Sa nanagtan-aw sila kanako, nanaglingo-lingo sila sa ulo nila.
26Помогни ми, Господи Боже мой, Избави ме според милостта си,
26Tabangi ako, Oh Jehova, Dios ko; Oh luwasa ako sumala sa imong mahigugmaong-kalolot:
27За да познаят, че това е Твоята ръка, [Че] Ти си сторил това, Господи.
27Aron sila mahibalo nga kini mao ang imong kamot; Nga ikaw, Jehova, ang nagbuhat niini.
28Те нека кълнат, а Ти благославяй; Когато станат те ще се посрамят, а Твоят слуга ще се весели.
28Patungloha sila, apan ikaw magpanalangin: Sa diha nga managpanindog na sila, pagapakaulawan sila, Apan ang imong ulipon magakalipay.
29Нека се облекат противниците ми с позор, И нека се покрият със срама си като с дреха.
29Pabistihi sa kaulawan ang akong mga kabatok, Ug pataboni sila sa ilang kaugalingong kaulaw ingon sa usa ka kupo.
30И аз ще благодаря много на Господа с устата си, Да! между множеството ще Го хваля;
30Magahatag ako ug dagkung mga pasalamat ngadto kang Jehova pinaagi sa akong baba; Oo, pagadayegon ko siya sa taliwala sa panon sa katawohan.
31Защото Той стои отдясно на немотния За да го избавя от ония, които съдят душата му.
31Kay siya motindog diha sa toong kamot sa hangul, Aron sa pagluwas kaniya gikan sa mga nagahukom sa iyang kalag.