¹(По слав. 107). Песен. Давидов псалом. Непоколебимо е сърцето ми, Боже; Ще пея, а още ще славословя, с душата си {Еврейски: Със славата си.}.

¹Ang akong kasingkasing naandam na, Oh Dios; Magaawit ako, oo, magaawit ako ug mga pagdayeg, bisan uban sa akong himaya.

²Събуди се, псалтирю и арфо; Сам аз ще се събудя на ранина.

²Pagmata, salterio ug alpa: Ako sa akong kaugalingon mangadlawon pagmata.

³Ще Те хваля, Господи, между племената; Ще Те славословя между народите.

³Magahatag ako kanimo ug mga pasalamat, Oh Jehova, sa taliwala sa mga katawohan; Ug kanimo magaawit ako sa mga pagdayeg sa taliwala sa mga nasud.

⁴Защото Твоята милост е по-велика от небесата, И Твоята вярност [стига] до облаците.

⁴Kay ang imong mahigugmaong-kalolot daku man ibabaw sa kalangitan; Ug ang imong kamatuoran naga-abut ngadto sa mga langit.

⁵Възнеси се, Боже, над небесата; Славата Ти [нека бъде] по цялата земя.

⁵Pagabayawon ka, Oh Dios, ibabaw sa kalangitan, Ug ang imong himaya ibabaw sa tibook nga yuta.

⁶За да се избавят Твоите възлюбени. Спаси с десницата Си, и послушай ни.

⁶Aron pagaluwason ang imong hinigugma, Luwasa sa imong toong kamot, ug tubaga kami.

⁷Бог говори със светостта Си; [затова], аз ще тържествувам; Ще разделя Сихем, ще размеря долината Сокхот;

⁷Ang Dios nagasulti diha sa iyang pagkabalaan: magakalipay ako; Pagabahinon ko ang Sichem, ug pagasukdon ko ang walog sa Succoth.

⁸Мой е Галаад, мой е Манасия, Ефрем тоже е защита на главата ми, Юда е скиптър мой;

⁸Ang Galaad ako man; ang Manases ako; Ang Ephraim usab mao ang panalipod sa akong ulo; Ang Juda mao ang akong magbubuhat sa balaod.

⁹Моав е умивалникът ми, На Едома ще хвърля обувката си, Ще възкликна над филистимската земя.

⁹Ang Moab mao ang akong dolang nga hunawanan; Sa ibabaw sa Edom igasalibay ko ang akong sapin; Mosinggit ako sa ibabaw sa Filistia.

¹⁰Кой ще ме въведе в укрепения град? Кой ще ме заведе до Едом?

¹⁰Kinsa ba ang modala kanako ngadto sa ciudad nga kinutaan? Kinsa ba ang motultol kanako ngadto sa Idumea?

¹¹Не Ти ли, Боже, Който си ни отхвърлил, И не излизаш [вече], о Боже, с войските ни?

¹¹Wala ba ikaw magasalikway kanamo, Oh Dios? Ug ikaw wala na mouban, Oh Dios, sa among mga panon.

¹²Помогни ни срещу противника, Защото суетна е човешката помощ.

¹²Hatagi kami ug tabang batok sa kaaway; Kay kawang lamang ang tabang sa tawo.

¹³Чрез Бога ще вървим юнашки, Защото Той е, Който ще стъпче противниците ни.

¹³Pinaagi sa Dios makabuhat kami sa pagkamaisugon: Kay siya mao ang moyatak sa among mga kabatok.