1(По слав. 125). Песен на възкачванията. Когато Господ възвръщаше сионовите пленници, Ние бяхме като ония, които сънуват.
1Sa gipabalik na ni Jehova sila nga mingpauli ngadto sa Sion, Nanghisama kami kanila nga nanagdamgo.
2Тогава се изпълниха устата ни със смях И езикът ни с пеене; Тогава казаха между народите: Велики неща извърши за тях Господ.
2Unya ang among mga baba nangapuno sa pagkatawa, Ug ang among mga dila nangapuno sa pag-awit: Unya gipamulong nila sa taliwala sa mga nasud, Si Jehova nagbuhat sa dagkung mga butang alang kanila.
3Господ извърши велики неща за нас, [От които] се изпълниха с радост.
3Si Jehova nagbuhat sa mga dagkung butang alang kanamo, Nga niini napuno kami sa kalipay.
4Върни, Господи, пленниците ни Като потоците в южните [страни].
4Papahaulii ang pagkabinihag namo, Oh Jehova, Ingon sa mga sapa sa Habagatan.
5Ония, които сеят със сълзи, С радост ще пожънат.
5Sila nga nanagpugas ug mga luha magaani sa kalipay.
6Оня, който излиза с плач, Когато носи мярата семе, Той непременно с радост ще се върне Носейки снопите си.
6Siya nga magalakaw ug magahilak, dinala ang binhi nga igpupugas, Sa walay duhaduha mobalik siya nga may kalipay, nga magadala uban sa iyang mga binangan nga humay .