¹(По слав. 126). Соломонова песен на възкачванията. Ако Господ не съгради дома, Напразно се трудят зидарите; Ако Господ не опази града, Напразно бди стражарят.

¹Gawas nga si Jehova ang magatukod sa balay, Kawang lamang ang kahago niadtoong mga nagatukod niini: Gawas nga si Jehova ang magabantay sa ciudad, Kawang lamang ang pagtukaw sa tawo-nga-magbalantay.

²Безполезно е за вас да ставате рано, да лягате толкоз късно, И да ядете хляба на труда, [Тъй като и] в сън [Господ] дава на Възлюбения Си.

²Kawang lamang ang inyong pagbangon sayo sa kabuntagon, Aron magalangan sa pagpahulay, Sa pagkaon sa tinapay sa kabudlay; Kay niini siya nagahatag sa iyang mga hinigugma sa katulogon.

³Ето, наследство от Господа са чадата, И награда [от него е] плодът на утробата.

³Ania karon, ang mga kabataan mao ang panulondon ni Jehova; Ug ang bunga sa tagoangkan maoy iyang balus.

⁴Както са стрелите в ръката на силния, Така са чадата на младостта.

⁴Ingon sa mga udyong nga anaa sa kamot sa tawong gamhanan, Mao usab ang kabataan sa pagkabatan-on.

⁵Блазе на оня човек, Който е напълнил тула си с тях! [Такива] няма да се посрамят, Когато говорят с неприятелите си в [градската] порта.

⁵Malipayon ang tawo nga ang iyang baslayan napuno sa mga udyong : Dili sila mabutang sa kaulawan, Sa mosulti na sila sa ilang mga kaaway diha sa ganghaan