¹(По слав. 128). Песен на възкачванията. Много пъти са ме наскърбявали от младостта ми до сега, (Нека рече сега Израил),

¹Sa nakadaghan gisakit ako nila sukad pa sa akong pagkabatanon hangtud karon, Ipasulti sa Israel karon,

²Много пъти са ме наскърбявали от младостта ми до сега, Но не ми надвиха.

²Sa nakadaghan gisakit ako nila sukad pa sa akong pagkabatan-on hangtud karon: Apan sila wala makadaug batok kanako.

³Орачите ораха по гърба ми, Проточиха дълги браздите си.

³Ang mga magdadaro nanagdaro sa ibabaw sa akong boko-boko; Nanaghimo sila ug hatag-as nga mga tudling.

⁴[Но] Господ е праведен; Той разсече въжетата на нечестивите.

⁴Si Jehova matarung man: Iyang gipamugto ang mga gapus sa mga dautan.

⁵Ще се посрамят и ще се обърнат назад Всички, които мразят Сиона.

⁵Pakaulawi sila ug papasibuga sila, Ngatanan sila nga nanagdumot sa Sion.

⁶Ще станат като тревата на къщния покрив, Която изсъхва преди да се оскубе, -

⁶Himoa sila nga ingon sa mga balili diha sa mga atop sa balay, Nga mangalaya sa dili pa sila motubo;

⁷С която жетварят не напълня ръката си, Нито оня, който връзва снопите, обятията си,

⁷Nga niini ang kamot sa mag-aani dili mapuno, Ni mapuno ang sabakan niya nga nagabugkos sa mga binangan sa mga uhay:

⁸Нито казват минувачите: Благословение Господно да бъде на вас! [Та да им отговарят: И ние] ви благославяме в името Господно!

⁸Ni manag-ingon ang nanagpangangi: Ang panalangin ni Jehova anaa unta kaninyo; Managpanalangin kami kaninyo sa ngalan ni Jehova.