1(По слав. 129). Песен на възкачванията. Из дълбочините викам към Тебе, Господи.
1Gikan sa mga kahiladman, nagtuaw ako kanimo, Oh Jehova.
2Господи, послушай гласа ми; Нека бъдат ушите Ти внимателни на гласа на молбата ми.
2Ginoo, patalinghugi ang akong tingog: Papatalinghugi sa imong mga igdulungog Ang tingog sa akong mga pagpangaliyupo.
3Ако би забелязвал беззаконията, Господи, То кой, Господи, би могъл да устои?
3Kong ikaw, Jehova, magatimaan pa unta sa mga kasal-anan, Oh Ginoo, kinsa ba ang arang makabarug?
4При Тебе, обаче, има прощение За да Ти се боят.
4Apan adunay pagpasaylo diha kanimo, Aron ikaw takus gayud nga kahadlokan.
5Чакам Господа, душата ми чака, И на словото Му уповавам.
5Nagahulat ako kang Jehova, ang akong kalag nagahulat, Ug sa iyang pulong milaum ako.
6Душата ми [очаква] Господа Повече от ония, които [очакват] зората, [Да! повече от] очакващите зората.
6Ang akong kalag nagahulat sa Ginoo Labaw niadtong mga magbalantay nga nanagpaabut sa kabuntagon; Oo, labaw kay sa mga tawong-magbalantay nga nagapaabut sa kabuntagon.
7Нека се надява Израил на Господа; Защото у Господа е милостта, И у Него е пълното изкупление;
7Oh Israel, lumaum ka kang Jehova; Kay kang Jehova anaa ang mahigugmaong-kalolot, Ug kaniya anaa ang madagayaong pagtubos.
8И Той ще изкупи Израиля От всичките му беззакония.
8Ug siya magatubos sa Israel Gikan sa tanan niyang mga kasal-anan.