1Тогава Иов в отговор рече:
1¶ Ano ra ko Hopa; i mea ia,
2Слушайте внимателно говоренето ми, И с това ме утешавайте.
2Ata whakarongo mai ki taku kupu, a hei tenei he kupu whakamarie mai ma koutou.
3Потърпете ме, и аз ще говоря; А след като изговоря, присмивайте се.
3Tukua ahau, a ka korero hoki ahau; a ka mutu aku korero, haere tonu ta koutou tawai.
4За човека ли се оплаквам аз? А как да се не утесни духът ми?
4Ahau nei, ki te tangata koia taku amuamu? A he aha ahau te manawanui ai?
5Погледнете на мене и почудете се, И турете ръка на устата си.
5Titiro mai ki ahau, miharo ai; kopania atu te ringa ki te mangai.
6Само да си наумя [тия въпроси] ужасявам се, И трепет обзема снагата ми.
6Mahara kau ahau, ka wehi, mau pu te wehi o oku kikokiko.
7Защо живеят нечестивите, Остаряват, даже стават и много силни.
7¶ He aha te hunga kino i ora ai, i koroheke ai, ae, i marohirohi ai to ratou kaha?
8Чадата им се утвърждават заедно с тях пред лицето им, И внуците им пред очите им.
8Pumau tonu o ratou uri ki to ratou taha ki to ratou aroaro, a ko a ratou whanau kei ta ratou tirohanga atu.
9Домовете им са свободни от страх; И Божията тояга не е върху тях.
9O ratou whare kei runga i te rangimarie, kahore he wehi, kahore hoki a te Atua patu ki a ratou.
10Говедата им се гонят и не напразно; Юницата им се тели, и не помята,
10E kaha ana tana puru ki te ekeeke, kahore hoki e he; ka whanau tana kau, kahore hoki he whakatahe.
11Пущат чадата си като овце; И децата им скачат.
11E tukua mai ana e ratou a ratou kohungahunga ano he kahui hipi, e pekepeke ana a ratou tamariki.
12Пеят при [музиката на] тъпанчето и арфата, И веселят се при звука на свирката.
12He hunga hapai ratou i te timipera, i te hapa, e koa ana ki te tangi o te okana.
13Прекарват дните си в благополучие; И в една минута слизат в гроба.
13O ratou ra pau tonu i runga i te ahuareka, kitea rawatia ake kua heke ki te po.
14Все пак казват Богу: Оттегли се от нас, Защото не искаме да знаем пътищата Ти.
14Koia ratou i mea ai ki te Atua, Mawehe atu i a matou; kahore hoki o matou hiahia kia matau ki ou ara.
15Що е Всемогъщият та да Му служим? И какво се ползуваме като Го призоваваме?
15He aha ra te Runga Rawa e mahi ai matou ki a ia? He aha hoki te rawa ki a matou ki te inoi ki a ia?
16Ето, щастието им не е в тяхна ръка; Далеч да бъде от мене мъдруването на нечестивите!
16Nana, kahore he pai mo ratou i o ratou ringa ake: matara atu i ahau te whakaaro o te hunga kino.
17Колко често изгасва светилникът на нечестивите, И дохожда бедствието им върху тях! [Бог им] разпределя болезни в гнева Си.
17¶ Pehea te maha o nga matenga o te rama a te hunga kino? O nga panga mai ano hoki o to ratou aitua ki a ratou? O te tuwhanga mai a te Atua i nga mamae i a ia e riri ana?
18Те са като плява пред вятъра, И като прах от плява, който вихрушката отвява.
18E rite ai ratou ki te kakau witi i mua i te hau, ki te papapa e kahakina atu ana e te paroro?
19[Думате]: Бог пази наказанието на тяхното беззаконие за чадата им. [По-добре] нека въздаде на сами тях, за да го усещат;
19E mea ana koutou, E rongoatia ana e te Atua tona kino hei mea mo ana tamariki. Mana e utu tera ki a ia tonu, kia mohio ai ia.
20Собствените им очи нека видят гибелта им, И сами те нека пият от гнева на Всемогъщия.
20Tukua kia kite ona ake kanohi i tona hunanga, a tukua ia kia inu i te riri o te Kaha Rawa.
21Защото какво наслаждение от дома си има [нечестивият] след себе си, Когато се преполови числото на месеците му?
21He aha hoki tana manako ki tona whare i muri i a ia? ka poroa hoki ona marama i waenga?
22Ще научи ли някой Бога на знание, Тъй като Той съди високите?
22E whakaako ianei tetahi i te Atua ki te matauranga? Ko te kaiwhakawa hoki ia mo te hunga whakakake.
23Един умира в пълно благополучие, Като е във всичко охолен и спокоен;
23Tenei tangata, mate iho ia, pakari rawa ano hoki ona kaha, ata takoto ana ana mea katoa, kahore hoki he raruraru.
24Ребрата му са покрити с тлъстина, И костите му са напоени с мозък.
24Ki tonu ona u i te waiu, a e makuku ana ona wheua i te hinu.
25А друг умира в душевна горест, Като никога не е ял с весело сърце.
25Mate iho hoki tera tangata, kawa tonu tona wairua, kahore hoki he pai hei kai mana.
26Заедно лежат в пръстта, И червеи ги покриват.
26Ka takoto ngatahi raua ki te puehu, a ko te iro hei hipoki mo raua.
27Ето, зная мислите ви И хитруванията ви за съсипването ми.
27¶ Nana, e mohio ana ahau ki o koutou whakaaro, ki ta koutou ngarahu nanakia ano hoki moku.
28Защото думате: Где е къщата на княза? И где е шатърът, гдето живееха нечестивите?
28E ki ana hoki koutou, Kei hea te whare o te rangatira? Kei hea hoki te teneti i noho ai te hunga kino?
29Не сте ли попитали минаващите през пътя? И не разбирате ли бележитите им [примери], -
29Kahore ianei koutou i ui ki te hunga e haere atu ana i te ara? Kahore ranei koutou i mohio ki a ratou tohu?
30Че нечестивият се пази за ден на погибел, И че в ден на гняв ще бъде закаран?
30Kei te rongoa nei hoki te tangata kono mo te ra o te whakangaro; ka whakaputaina ratou i te ra o te riri.
31Кой ще изяви пред лицето му неговия път? И кой ще му въздаде за онова, което е сторил?
31Ko wai e whakaatu i tona ara ki tona aroaro? Ko wai hoki hei hoatu i te utu mo tana mahi ki a ia?
32Но и той ще бъде донесен в гроба, И ще пази над гробницата [си].
32Heoi ka kawea ia ki te urupa; kei te puranga he wahi mona.
33Буците на долината ще му бъдат леки; И всеки човек ще отиде подир него, Както безбройни са отишли преди него.
33Ka reka ki a ia nga pokuru o te awaawa, ka whai mai ano hoki nga tangata katoa i a ia; e kore nei hoki e taea te tatau te hunga i mua i a ia.
34Как, прочее, ми давате празни утешения, Тъй като в отговорите ви остава [само] лъжа?
34He pehea ra ta koutou whakamarie tinihanga i ahau, e toe na hoki te he i roto i a koutou kupu e whakahoki mai na?