¹Karon mahatungod sa mga butang nga gisulat ninyo kanako, maayo sa lalake ang dili pagtandog ug babaye.

¹And concerning the things of which ye wrote to me: good [it is] for a man not to touch a woman,

²Apan tungod sa mga pagpakighilawas, pasagdi nga ang tagsa ka lalake magbaton sa iyang kaugalingong asawa, ug ang tagsa ka babaye nga magbaton sa iyang kaugalingong bana.

²and because of the whoredom let each man have his own wife, and let each woman have her proper husband;

³Ihatag sa bana ngadto sa iyang asawa ang angay, ug ingon man usab ang asawa ngadto sa bana.

³to the wife let the husband the due benevolence render, and in like manner also the wife to the husband;

⁴Ang asawa walay kagamhanan sa iyang kaugalingong lawas, kondili ang bana; ug ingon man usab ang bana walay kagamhanan sa iyang kaugalingong lawas, kondili ang asawa.

⁴the wife over her own body hath not authority, but the husband; and, in like manner also, the husband over his own body hath not authority, but the wife.

⁵Dili kamo magpinugnganay ang usa ug usa, gawas sa inyong ginakasabutan nga panahon, aron nga managhimo kamo sa pag-ampo, ug manag-ipon kamo pag-usab, aron dili kamo matintal ni Satanas tungod sa inyong pagkadilimapinugnganon.

⁵Defraud not one another, except by consent for a time, that ye may be free for fasting and prayer, and again may come together, that the Adversary may not tempt you because of your incontinence;

⁶Apan kini gisulti ko ingon nga tinugot, dili ingon nga sugo.

⁶and this I say by way of concurrence — not of command,

⁷Ngani buot ko unta nga ang tanang mga tawo manig-ingon kanako. Apan ang tagsatagsa may kaugalingong hatag nga gikan sa Dios: ang usa niini nga paagi, ug ang usa niana nga paagi.

⁷for I wish all men to be even as I myself [am]; but each his own gift hath of God, one indeed thus, and one thus.

⁸Apan nagaingon ako sa mga diliminyo, ug sa mga balo nga babaye, maayo kanila kong managpadayon sila nga bisan singon kanako.

⁸And I say to the unmarried and to the widows: it is good for them if they may remain even as I [am];

⁹Apan kong sila dili makapugong; managminyo sila; kay labing maayo nga maminyo kay sa masunog.

⁹and if they have not continence — let them marry, for it is better to marry than to burn;

¹⁰Apan ako nagasugo sa mga nangaminyo na, dili ako, kondili ang Ginoo: Nga ang asawa dili magbulag gikan sa iyang bana,

¹⁰and to the married I announce — not I, but the Lord — let not a wife separate from a husband:

¹¹(Apan kong ang asawa makigbulag, magpadayon siya sa dili pagminyo; kun makig-uli hinoon siya sa iyang bana), ug nga ang bana dili magbulag sa iyang asawa.

¹¹but and if she may separate, let her remain unmarried, or to the husband let her be reconciled, and let not a husband send away a wife.

¹²Apan mahitungod sa uban nagaingon ako, dili ang Ginoo: Kong adunay igsoon nga may asawa nga dili matinohoon, ug miuyon siya nga makigloon kaniya, dili niya pagbiyaan siya.

¹²And to the rest I speak — not the Lord — if any brother hath a wife unbelieving, and she is pleased to dwell with him, let him not send her away;

¹³Ug ang asawa nga may bana nga dili matinohoon, ug siya malipayon nga makigloon kaniya, dili niya pagbiyaan ang iyang bana.

¹³and a woman who hath a husband unbelieving, and he is pleased to dwell with her, let her not send him away;

¹⁴Kay ang bana nga dili matinohoon, ginabalaan diha sa asawa; ug ang asawa nga dili matinohoon, ginabalaan diha sa igsoon nga lalake: kay sa lain nga paagi, ang inyong mga bata mga dili putli, apan karon mga balaan sila.

¹⁴for the unbelieving husband hath been sanctified in the wife, and the unbelieving wife hath been sanctified in the husband; otherwise your children are unclean, but now they are holy.

¹⁵Ngani kong ang dili matinohoon mobulag, pabulaga siya; kay ang igsoon nga lalake kun babaye, wala sa ilalum sa pagkaulipon niini nga kahimtang; hinonoa, gitawag kita sa Dios diha sa pakigdait.

¹⁵And, if the unbelieving doth separate himself — let him separate himself: the brother or the sister is not under servitude in such [cases], and in peace hath God called us;

¹⁶Kay unsaon mo pagkasayud, O asawa, kong maluwas mo ba ang imong bana? Kun unsaon mo pagkasayud, O bana, kong maluwas mo ba ang imong asawa?

¹⁶for what, hast thou known, O wife, whether the husband thou shalt save? or what, hast thou known, O husband, whether the wife thou shalt save?

¹⁷Magagawi lamang gayud ang tagsatagsa ingon sa gibahinbahin sa Ginoo ug ingon sa pagtawag kaniya sa Dios. Ug mao kini ang gisugo ko sa tanang mga iglesia.

¹⁷if not, as God did distribute to each, as the Lord hath called each — so let him walk; and thus in all the assemblies do I direct:

¹⁸May tawo ba nga gitawag nga gicircuncidahan? Pasagdi siya nga cinircuncidahan. Gitawag ba ang uban nga dili cinircuncidahan? Dili siya pagcircuncidahan.

¹⁸being circumcised — was any one called? let him not become uncircumcised; in uncircumcision was any one called? let him not be circumcised;

¹⁹Ang circuncicion walay bili; ug ang dilicinircuncidahan walay bili, kondili ang pagbantay sa mga sugo sa Dios.

¹⁹the circumcision is nothing, and the uncircumcision is nothing — but a keeping of the commands of God.

²⁰(Pasagdi ang tagsatagsa ka tawo nga magpabilin diha sa pagtawag diin siya natawag).

²⁰Each in the calling in which he was called — in this let him remain;

²¹Gitawag ka ba ingon nga ulipon? Ayaw pagtagad niana; apan kong arang ka makagawas, pahimusli kana hinoon.

²¹a servant — wast thou called? be not anxious; but if also thou art able to become free — use [it] rather;

²²Kay ang tinawag diha sa Ginoo sanglit usa ka ulipon, mao ang ginawas sa Ginoo; maingon usab niini, ang gitawag nga ginawas, mao ang ulipon ni Cristo.

²²for he who [is] in the Lord — having been called a servant — is the Lord`s freedman: in like manner also he the freeman, having been called, is servant of Christ:

²³Sa usa ka bili gipalit kamo; dili kamo managpaulipon sa mga tawo.

²³with a price ye were bought, become not servants of men;

²⁴Mga igsoon, pasagdi ang tagsatagsa ka tawo; diin siya natawag, didto magpabilin uban sa Dios.

²⁴each, in that in which he was called, brethren, in this let him remain with God.

²⁵Karon mahatungod sa mga ulay ako walay nadawat nga sugo sa Ginoo; apan nagahatag ako sa akong paghukom, ingon sa usa nga nakadawat ug kalooy sa Ginoo sa pagka-angay-saligan.

²⁵And concerning the virgins, a command of the Lord I have not; and I give judgment as having obtained kindness from the Lord to be faithful:

²⁶Busa, gihunahuna ko nga kini maayo tungod sa kalisdanan nga ania kanato karon, nga maayo alang sa lalake nga magpabilin siya nga ingon sa gihapon.

²⁶I suppose, therefore, this to be good because of the present necessity, that [it is] good for a man that the matter be thus: —

²⁷Ginapus ka ba sa asawa? Dili ka magtinguha nga makabadbad. Nakabadbad ka ba sa asawa? Dili ka mangita ug asawa.

²⁷Hast thou been bound to a wife? seek not to be loosed; hast thou been loosed from a wife? seek not a wife.

²⁸Apan kong magminyo ka, wala ka man usab makasala; ug kong ang ulay magminyo wala siya makasala. Ngani kana sila may kagul-anan diha sa unod; ug buot ko nga makagawas unta kamo.

²⁸But and if thou mayest marry, thou didst not sin; and if the virgin may marry, she did not sin; and such shall have tribulation in the flesh: and I spare you.

²⁹Apan kini ginaingon ko, mga igsoon, ang panahon ginapahamubo; nga sa paalabuton ang mga may asawa, manig-ingon sila sa walay asawa;

²⁹And this I say, brethren, the time henceforth is having been shortened — that both those having wives may be as not having;

³⁰Ug kadtong mga nagapanghilak, ingon nga wala sila maghilak; ug kadto nga mga nagakalipay, ingon nga wala sila magkalipay; ug kadto nga mga nagapamalit, ingon nga wala silay nabatonan;

³⁰and those weeping, as not weeping; and those rejoicing, as not rejoicing; and those buying, as not possessing;

³¹Ug kadto nga mga nagapahimulos sa kalibutan, ingon nga wala magpahimulos niini sa hilabihan; kay ang urog niining kalibutan moagi lamang.

³¹and those using this world, as not using [it] up; for passing away is the fashion of this world.

³²Apan, buot ko unta nga kamo makagawas sa mga pag-atiman. Ang dili minyo magahago alang sa mga butang nga iya sa Ginoo, kong unsaon niya ang pagpahimuot sa Ginoo.

³²And I wish you to be without anxiety; the unmarried is anxious for the things of the Lord, how he shall please the Lord;

³³Apan ang minyo magahago alang sa mga butang sa kalibutan, kong unsaon niya ang pagpahimuot sa iyang asawa,

³³and the married is anxious for the things of the world, how he shall please the wife.

³⁴Ug siya nabahin. Maingon man usab ang babaye nga dili minyo ug ang ulay magahago alang sa mga butang sa Ginoo; aron maputli siya diha sa lawas ug diha sa espiritu; apan ang minyo, nagahago alang sa mga butang sa kalibutan kong unsaon niya sa pagpahimuot sa iyang bana.

³⁴The wife and the virgin have been distinguished: the unmarried is anxious for the things of the Lord, that she may be holy both in body and in spirit, and the married is anxious for the things of the world, how she shall please the husband.

³⁵Ug kini ginaingon ko alang sa inyong kapuslanan nga kaugalingon; dili sa pagbutang kaninyo ug lit-ag, kondili alang niana nga kaligdong, ug aron kamo mag-alagad sa Ginoo sa walay kaulangan.

³⁵And this for your own profit I say: not that I may cast a noose upon you, but for the seemliness and devotedness to the Lord, undistractedly,

³⁶Kong may tawo nga nagahunahuna nga nagabuhat siya sa dili angay alang sa iyang anak nga ulay, kong kini molabay na sa bulak sa iyang panuigon, ug kong gikinahanglan, pasagdi nga magabuhat siya sa buot niyang pagabuhaton: dili siya makasala: pasagdi nga iyang minyoon sila.

³⁶and if any one doth think [it] to be unseemly to his virgin, if she may be beyond the bloom of age, and it ought so to be, what he willeth let him do; he doth not sin — let him marry.

³⁷Apan kadtong nagamalig-on sa iyang kasingkasing, nga walay kinahanglan, kondili nga may kagahum siya mahitungod sa iyang kabubut-on nga kaugalingon, ug gitangdoan niya kini sa iyang kasingkasing, ang pagbantay sa kaputli sa iyang kaugalingong anak nga ulay, nagabuhat siya ug maayo.

³⁷And he who hath stood stedfast in the heart — not having necessity — and hath authority over his own will, and this he hath determined in his heart — to keep his own virgin — doth well;

³⁸Busa, sa ingon niana, siya nga nagapaminyo sa iyang kaugalingong anak nga ulay, nagabuhat ug maayo; ug ang wala magapaminyo kaniya, nagabuhat ug labi pang maayo.

³⁸so that both he who is giving in marriage doth well, and he who is not giving in marriage doth better.

³⁹Ang asawa ginapus sulod sa panahon nga buhi pa ang iyang bana; apan kong ang bana patay na, siya may kagawasan sa pagpamana sa iyang nauyonan, nga diha lamang sa Ginoo.

³⁹A wife hath been bound by law as long time as her husband may live, and if her husband may sleep, she is free to be married to whom she will — only in the Lord;

⁴⁰Apan labi pang bulahan siya kong siya mopabilin nga balo, ingon sa akong pagsabut; ug nagahunahuna ako, nga ania usab kanako ang Espiritu sa Dios.

⁴⁰and she is happier if she may so remain — according to my judgment; and I think I also have the Spirit of God.