¹Busa, sa nabiyaan ninyo ang tanan nga pagkadautan, ug ang tanan nga limbong, ug ang mga pagkasalingkapaw, ug mga kasina ug tanan nga mga paglibak,

¹Having put aside, then, all evil, and all guile, and hypocrisies, and envyings, and all evil speakings,

²Ingon sa mga bata nga bag-ong nangatawo, mangandoy kamo sa mainit gayud sa walay simbug nga gatas nga espirituhanon, aron magatubo kamo sa kaluwasan pinaagi niini;

²as new-born babes the word`s pure milk desire ye, that in it ye may grow,

³Kong natilawan ninyo nga ang Ginoo malomo,

³if so be ye did taste that the Lord [is] gracious,

⁴Nga kaniya manuol kamo, sa batong buhi, nga, sa pagkamatuod, gisalikway sa mga tawo, apan sa Dios pinili, hamili;

⁴to whom coming — a living stone — by men, indeed, having been disapproved of, but with God choice, precious,

⁵Kamo usab, ingon nga mga batong buhi, ginatukod kamo nga usa ka balay nga espirituhanon, usa ka pagkasacerdote nga balaan, aron magahalad kamo sa mga halad nga espirituhanon, nga nahamut-an sa Dios pinaagi kang Jesucristo.

⁵and ye yourselves, as living stones, are built up, a spiritual house, a holy priesthood, to offer up spiritual sacrifices acceptable to God through Jesus Christ.

⁶Kay nahamutang sa Sulat: Ania karon, igabutang ko sa Sion ang usa ka pangulo nga bato sa pamag-ang, pinili, hamili; ug ang motoo kaniya, dili maulawan.

⁶Wherefore, also, it is contained in the Writing: `Lo, I lay in Zion a chief corner-stone, choice, precious, and he who is believing on him may not be put to shame;`

⁷Busa alang kaninyo nga nagatoo mao ang pagkahamili, apan sa mga dilimatinohoon: Ang bato nga gisalikway sa mga magtutukod, kini nahimong ulo sa pamag-ang;

⁷to you, then, who are believing [is] the preciousness; and to the unbelieving, a stone that the builders disapproved of, this one did become for the head of a corner,

⁸Ug, bato sa pagkapangdol, ug bato sa kangil-ad, kay sila nahipangdol tungod sa pulong, sanglit dilimasinugtanon sila, ug diha niana usab sila gitudlo.

⁸and a stone of stumbling and a rock of offence — who are stumbling at the word, being unbelieving, — to which also they were set;

⁹Apan kamo ang kaliwatan nga pinili, harianong pagkasacerdote, nasud nga balaan, katawohan nga nakaugalingon sa Dios, aron igamantala ninyo ang mga pagkahalangdon niya nga nagtawag kaninyo gikan sa mga kangitngit ngadto sa iyang katingalahan nga kahayag:

⁹and ye [are] a choice race, a royal priesthood, a holy nation, a people acquired, that the excellences ye may shew forth of Him who out of darkness did call you to His wondrous light;

¹⁰Kamo, nga sa miaging panahon, dili katawohan, apan karon katawohan sa Dios: Kamo, nga wala mahiagum sa kalooy, apan karon nahiagum na sa kalooy.

¹⁰who [were] once not a people, and [are] now the people of God; who had not found kindness, and now have found kindness.

¹¹Mga hinigugma, nagapakilooy ako kaninyo ingon nga mga dumuloong ug lumalangyaw, nga maglikay kamo sa mga kailibgon nga lawasnon, nga nagapakiggubat batok sa kalag;

¹¹Beloved, I call upon [you], as strangers and sojourners, to keep from the fleshly desires, that war against the soul,

¹²Nga pagbatonan ninyo ang usa ka maayo nga paggawi sa taliwala sa mga Gentil; nga, bisan kamo ginalibak nila nga daw kamo mamumuhat sa kadautan, sa makita nila ang inyong mga maayong buhat, pagahimayaon nila ang Dios sa adlaw sa pagdu-aw.

¹²having your behaviour among the nations right, that in that which they speak against you as evil-doers, of the good works having beheld, they may glorify God in a day of inspection.

¹³Managpasakup kamo sa tanang pagbulot-an sa tawo, tungod sa ngalan sa Ginoo; kong sa hari ingon nga mao ang labaw;

¹³Be subject, then, to every human creation, because of the Lord, whether to a king, as the highest,

¹⁴Kun sa mga gobernador, ingon nga sinugo nila alang sa pagpanimalus sa mga mamumuhat sa kadautan, ug sa pagdayeg niadtong mga nagabuhat ug maayo.

¹⁴whether to governors, as to those sent through him, for punishment, indeed, of evil-doers, and a praise of those doing good;

¹⁵Kay kini mao ang kabubut-on sa Dios, nga pinaagi sa pagbuhat ug maayo, pahilumon ninyo ang pagkaburong sa mga tawong buang;

¹⁵because, so is the will of God, doing good, to put to silence the ignorance of the foolish men;

¹⁶Ingon nga mga may kagawasan, ug wala magagamit sa inyong kagawasan nga maoy takuban sa kadautan, kondili ingon nga mga ulipon sa Dios.

¹⁶as free, and not having the freedom as the cloak of the evil, but as servants of God;

¹⁷Tahuron ninyo ang tanang mga tawo. Higugmaon ninyo ang pagminag-soonay; kahadlokan ninyo ang Dios. Tahuron ninyo ang hari.

¹⁷to all give ye honour; the brotherhood love ye; God fear ye; the king honour ye.

¹⁸Mga sulogoon, managpasakup kamo sa bug-os nga kahadlok sa inyong mga agalon; dili lamang sa mga maayo ug mapuangoron, kondili usab sa mga masuk-anon.

¹⁸The domestics! be subjecting yourselves in all fear to the masters, not only to the good and gentle, but also to the cross;

¹⁹Kay kini kahamut-an, kong tungod sa kaisipan sa arubangan sa Dios, ang tawo nagaantus ug mga kasakit, nga ginasakit kaniya sa walay katarungan.

¹⁹for this [is] gracious, if because of conscience toward God any one doth endure sorrows, suffering unrighteously;

²⁰Kay unsang himayaa kini, kong, sa nakasala kamo, ug gisagpa tungod niini, inyong pagaantuson sa mapailubon gayud? Apan kong maayo ang inyong gibuhat ug gisakit kamo tungod niana, pagaantuson ninyo kini sa mapailubon, kini kahimut-an sa Dios.

²⁰for what renown [is it], if sinning and being buffeted, ye do endure [it]? but if, doing good and suffering [for it], ye do endure, this [is] gracious with God,

²¹Kay niini, mga gitawag kamo; kay si Cristo nag-antus usab alang kaninyo nga nagbilin kaninyo nga sulondan, aron pagsundon ninyo ang iyang mga lakang;

²¹for to this ye were called, because Christ also did suffer for you, leaving to you an example, that ye may follow his steps,

²²Nga wala makabuhat ug sala, ni nakaplagan ang limbong sa iyang baba;

²²who did not commit sin, nor was guile found in his mouth,

²³Nga, sa gipasipalahan siya, wala siya mobalus sa pagpasipala; sa nagaantus siya, wala siya maghulga; kondili siya nagtugyan sa iyang kaugalingon kaniya nga nagahukom sa matarung gayud;

²³who being reviled — was not reviling again, suffering — was not threatening, and was committing himself to Him who is judging righteously,

²⁴Nga siya sa iyang kaugalingon mao ang nagdala sa atong mga sala sa iyang lawas ibabaw sa kahoy, aron kita, nga sa nangamatay ngadto sa sala, mabuhi kita ngadto sa pagkamatarung; tungod sa mga samad niya nangaayo kamo.

²⁴who our sins himself did bear in his body, upon the tree, that to the sins having died, to the righteousness we may live; by whose stripes ye were healed,

²⁵Kay kamo sama sa mga carnero nga nanghisalaag, apan karon nanagbalik kamo sa Magbalantay ug Magtatan-aw sa inyong mga kalag.

²⁵for ye were as sheep going astray, but ye turned back now to the shepherd and overseer of your souls.