¹Ug si Agripa miingon kang Pablo: Ginatugot kanimo ang pagsulti alang sa imong kaugalingon. Unya si Pablo mituy-od sa iyang kamot, ug namulong sa iyang paglaban:

¹And Agrippa said unto Paul, `It is permitted to thee to speak for thyself;` then Paul having stretched forth the hand, was making a defence:

²Gikalipay ko sa akong kaugalingon, hari nga Agripa, nga makahimo ako sa akong paglaban sa imong atubangan niining adlawa mahitungod sa tanang mga butang nga ginasumbong sa mga Judio batok kanako.

²`Concerning all things of which I am accused by Jews, king Agrippa, I have thought myself happy, being about to make a defence before thee to-day,

³Labi na gayud kay batid ikaw sa tanang mga batasan ug mga gikalalisan sa mga Judio; busa ginapakilooy ko kanimo nga patalinghugan mo ako nga mapailubon.

³especially knowing thee to be acquainted with all things — both customs and questions — among Jews; wherefore, I beseech thee, patiently to hear me.

⁴Ang akong batasan sa kinabuhi sukad sa akong pagkabatan-on hangtud karon, nga sukad sa sinugdan didto sa akong kaugalingon nga nasud ug sa Jerusalem, hingbaloan kini sa tanang mga Judio;

⁴`The manner of my life then, indeed, from youth — which from the beginning was among my nation, in Jerusalem — know do all the Jews,

⁵Nga nahibalo kanako sukad sa sinugdan, kong buot sila magsaksi, nga ako subay sa labing matul-id nga kadapigan sa among tinohoan nagkinabuhi ako nga Fariseo.

⁵knowing me before from the first, (if they may be willing to testify,) that after the most exact sect of our worship, I lived a Pharisee;

⁶Ug karon nagatindog ako dinhi aron pagahukman tungod sa paglaum sa saad nga gibuhat sa Dios sa among mga ginikanan,

⁶and now for the hope of the promise made to the fathers by God, I have stood judged,

⁷Nga sa maong saad ang among napulog duha ka banay nga nagaalagad sa Dios sa dakung kakugi, sa adlaw ug sa gabii, milaum nga makakab-ut; ug mahatungod niining paglaum, gisumbong ako sa mga Judio, Oh, hari!

⁷to which our twelve tribes, intently night and day serving, do hope to come, concerning which hope I am accused, king Agrippa, by the Jews;

⁸Nganong ginahunahuna ninyo nga dili katohoan, kong pagabanhawon sa Dios ang mga minatay?

⁸why is it judged incredible with you, if God doth raise the dead?

⁹Ako, sa pagkamatuod, naghunahuna sa akong kaugalingon, nga kinahanglan ako magabuhat ug daghang mga butang batok sa ngalan ni Jesus nga Nazaretnon.

⁹`I, indeed, therefore, thought with myself, that against the name of Jesus of Nazareth it behoved [me] many things to do,

¹⁰Ug kini gibuhat ko usab sa Jerusalem; ug gibutang ko sa mga bilanggoan ang daghan sa mga balaan, sa nakadawat ako ug pagbulot-an sa mga pangulong sacerdote; ug sa gipamatay sila, gihatag ko ang akong pag-uyon.

¹⁰which also I did in Jerusalem, and many of the saints I in prison did shut up, from the chief priests having received the authority; they also being put to death, I gave my vote against them,

¹¹Ug sa pagsilot kanila sama kadaghan sa tanang mga sinagoga, gipugos ko sila aron magapasipala; ug sa napungot ako pag-ayo batok kanila, gilutos ko sila hangtud sa mga kalungsoran sa laing nasud.

¹¹and in every synagogue, often punishing them, I was constraining [them] to speak evil, being also exceedingly mad against them, I was also persecuting [them] even unto strange cities.

¹²Tungod niana sa nagapanaw ako ngadto sa Damasco, nga may pagbulot-an ug sugo sa mga pangulong sacerdote;

¹²`In which things, also, going on to Damascus — with authority and commission from the chief priests —

¹³Sa udto ang adlaw, Oh hari, nakita ko sa dalan ang usa ka kahayag gikan sa langit, nga labaw pa sa kasilaw sa adlaw, nga nagasidlak sa libut nako ug sa mga ming-uban kanako.

¹³at mid-day, I saw in the way, O king, out of heaven, above the brightness of the sun, shining round about me a light — and those going on with me;

¹⁴Ug sa nangapukan kaming tanan sa yuta, hingdunggan ko ang usa ka tingog nga nagasulti kanako sa pinulongang Hebreohanon: Saulo, Saulo, nganong ginalutos mo ako? Malisud alang kanimo ang pagtindak sa mga espuela.

¹⁴and we all having fallen to the earth, I heard a voice speaking unto me, and saying in the Hebrew dialect, Saul, Saul, why me dost thou persecute? hard for thee against pricks to kick!

¹⁵Ug miingon ako: Kinsa ba ikaw, Ginoo? Ug miingon ang Ginoo: Ako mao si Jesus, nga imong ginalutos.

¹⁵`And I said, Who art thou, Lord? and he said, I am Jesus whom thou dost persecute;

¹⁶Apan bumangon ka ug tumindog; kay tungod niini nagpakita ako kanimo, sa pagtudlo kanimo nga ministro ug saksi sa mga butang nga imong hingkit-an kanako ug sa mga butang usab nga igapakita ko pa kanimo;

¹⁶but rise, and stand upon thy feet, for for this I appeared to thee, to appoint thee an officer and a witness both of the things thou didst see, and of the things [in which] I will appear to thee,

¹⁷Nga magaluwas kanimo gikan sa mga tawo ug sa mga Gentil, kang kinsa ikaw paadtoon ko,

¹⁷delivering thee from the people, and the nations, to whom now I send thee,

¹⁸Sa pagbuka sa ilang mga mata aron managbalik sila gikan sa kangitngitan ngadto sa kahayag, ug gikan sa kagamhanan ni Satanas ngadto sa Dios, aron managpakadawat sila sa pasaylo sa mga sala, ug sa kabilin kanila nga mga gipakabalaan tungod sa pagtoo kanako.

¹⁸to open their eyes, to turn [them] from darkness to light, and [from] the authority of the Adversary unto God, for their receiving forgiveness of sins, and a lot among those having been sanctified, by faith that [is] toward me.

¹⁹Tungod niana, Oh hari nga Agripa, wala ako magmalalison sa langitnon nga panan-awon:

¹⁹`Whereupon, king Agrippa, I was not disobedient to the heavenly vision,

²⁰Kondili nagamantala ako una sa tanan sa mga taga-Damasco, ug sa Jerusalem, ug sa tibook nga ginsakpan sa Judea, ug sa mga Gentil usab, nga managhinulsol unta sila ug managbalik sa Dios, nga managhimo ug mga buhat nga takus sa paghinulsol.

²⁰but to those in Damascus first, and to those in Jerusalem, to all the region also of Judea, and to the nations, I was preaching to reform, and to turn back unto God, doing works worthy of reformation;

²¹Tungod niining hinungdan, ang mga Judio mingdakup kanako sa templo, ug nagpaninguha sa pagpatay kanako.

²¹because of these things the Jews — having caught me in the temple — were endeavouring to kill [me].

²²Busa, sa nakadawat ako sa panabang nga gikan sa Dios, nakapadayon ako hangtud niining adlawa, nga nagahatag ug pagpamatuod sa kagagmayan ug sa kadagkuan usab; ug wala magasulti sa bisan unsa, gawas sa gipahayag sa mga Manalagna ug ni Moises nga manghitabo:

²²`Having obtained, therefore, help from God, till this day, I have stood witnessing both to small and to great, saying nothing besides the things that both the prophets and Moses spake of as about to come,

²³Nga si Cristo kinahanglan mag-antus, ug nga siya, sa sinugdan pinaagi sa pagkabanhaw sa mga minatay, magamantala sa kahayag ngadto sa mga tawo ug sa mga Gentil.

²³that the Christ is to suffer, whether first by a rising from the dead, he is about to proclaim light to the people and to the nations.`

²⁴Ug sa nagasulti siya sa iyang paglaban, si Festo sa dakung tingog miingon: Buang ka, Pablo; ang hilabihan mo nga kaalam nakapabuang kanimo.

²⁴And, he thus making a defence, Festus with a loud voice said, `Thou art mad, Paul; much learning doth turn thee mad;`

²⁵Apan si Pablo miingon: Dili ako buang, labing halangdon nga Festo, kondili nagasulti ako sa mga pulong sa kamatuoran ug sa kabuotan.

²⁵and he saith, `I am not mad, most noble Festus, but of truth and soberness the sayings I speak forth;

²⁶Kay ang hari nahibalo niining mga butanga, kang kansa usab nagasulti ako sa walay pagpanuko; kay nasayud gayud ako nga walay bisan unsa niining mga butanga nga nalilong kaniya; kay kini wala pagbuhata sa kasuokan.

²⁶for the king doth know concerning these things, before whom also I speak boldly, for none of these things, I am persuaded, are hidden from him; for this thing hath not been done in a corner;

²⁷Hari nga Agripa, mitoo ka ba sa mga manalagna? Nanghibalo ako nga ikaw mitoo.

²⁷thou dost believe, king Agrippa, the prophets? I have known that thou dost believe!`

²⁸Ug si Agripa miingon kang Pablo: Uban sa diyutay nga pagpalukmay makabig mo unta ako sa pagka-Cristohanon.

²⁸And Agrippa said unto Paul, `In a little thou dost persuade me to become a Christian!`

²⁹Ug si Pablo miingon: Itugot unta sa Dios, nga sa diyutay kun sa daghan, dili lamang ikaw, kondili usab ang tanan nga nanagpatalinghug kanako niining adlawa mamahimo nga sama kanako, gawas niining mga talikala.

²⁹and Paul said, `I would have wished to God, both in a little, and in much, not only thee, but also all those hearing me to-day, to become such as I also am — except these bonds.`

³⁰Ug sa nakapamulong siya niini, mingtindog ang hari, ug ang gobernador, ug si Bernice, ug ang mga nanaglingkod uban kanila.

³⁰And, he having spoken these things, the king rose up, and the governor, Bernice also, and those sitting with them,

³¹Ug sa pagpamauli nila, nagasulti ang usa ug usa kanila nga nagaingon: Kining tawohana walay bisan unsa nga gibuhat nga takus sa kamatayon, bisan sa mga talikala.

³¹and having withdrawn, they were speaking unto one another, saying — `This man doth nothing worthy of death or of bonds;`

³²Ug si Agripa miingon kang Festo: Kining tawohana mabuhian unta kong wala pa siya makadangup kang Cesar.

³²and Agrippa said to Festus, `This man might have been released if he had not appealed to Caesar.`