¹Ang akong espiritu maluya na, nahurot na ang akong mga adlaw, Ang lubnganan andam na alang kanako.

¹My spirit hath been destroyed, My days extinguished — graves [are] for me.

²Sa pagkamatuod adunay nga yubitan uban kanako, Ug ang akong mata nagasud-ong sa ilang mga hagit.

²If not — mockeries [are] with me. And in their provocations mine eye lodgeth.

³Ibutang karon ang pagsalig, ug pangakohon mo ako uban kanimo; Kinsa karon ang buot makigsangka kanako?

³Place, I pray Thee, my pledge with Thee; Who is he that striketh hand with me?

⁴Kay gitagoan mo ang ilang mga kasingkasing gikan sa salabutan: Busa ikaw dili motuboy kanila sa itaas.

⁴For their heart Thou hast hidden From understanding, Therefore Thou dost not exalt them.

⁵Ang tawo nga nagadumili sa iyang mga higala mahitungod sa ilang bahin, Bisan ang mga mata sa iyang mga anak mangalubog.

⁵For a portion he sheweth friendship, And the eyes of his sons are consumed.

⁶Apan ako gihimo niya nga pagya sa mga tawo; Ug ilang ginalud-an ang akong nawong.

⁶And he set me up for a proverb of the peoples, And a wonder before them I am.

⁷Ang akong mata usab malubog tungod sa kasubo, Ug ang akong mga panumduman ang tanan ingon sa usa ka landong.

⁷And dim from sorrow is mine eye, And my members as a shadow all of them.

⁸Ang mga tawong matarung nahitingala niini, Ug ang walay sala moasdang batok sa mga walay Dios.

⁸Astonished are the upright at this, And the innocent against the profane Stirreth himself up.

⁹Apan ang mga matarung magapadayon sa iyang ginalaktan, Ug ang mahinlo ug mga kamot magatubo sa kalig-on.

⁹And the righteous layeth hold [on] his way, And the clean of hands addeth strength, And — dumb are they all.

¹⁰Apan mahitungod kaninyong tanan, dumuol kamo karon pag-usab; Kay wala pa ing mausa ka maalam nga akong hingkit-an.

¹⁰Return, and come in, I pray you, And I find not among you a wise man.

¹¹Ang akong mga adlaw nangagi na, ang akong mga tuyo nangakawang, Bisan ang mga hunahuna sa akong kasingkasing.

¹¹My days have passed by, My devices have been broken off, The possessions of my heart!

¹²Ang gabii ilang gihimong adlaw; Ang kahayag, matud pa nila , haduol sa kangitngitan.

¹²Night for day they appoint, Light [is] near because of darkness.

¹³Kong sa Sheol ako magapangita ingon nga akong pinuy-anan; Kong sa kangitngitan anaa ko ibuklad ang akong higdaanan;

¹³If I wait — Sheol [is] my house, In darkness I have spread out my couch.

¹⁴Kong sa kadunotan ako nagaingon: Ikaw maoy akong amahan; Sa sulod: Ikaw ang akong inahan, ug ang akong igsoong babaye;

¹⁴To corruption I have called: — `Thou [art] my father.` `My mother` and `my sister` — to the worm.

¹⁵Nan, hain man ang akong kalauman? Ug mahitungod sa akong paglaum, kinsa ang makakita niana?

¹⁵And where [is] now my hope? Yea, my hope, who doth behold it?

¹⁶Kini mopadulong ngadto sa mga trangka sa Sheol, Kay didto lamang sa abug adunay pahulay.

¹⁶[To] the parts of Sheol ye go down, If together on the dust we may rest.