1Unya mitubag si Job ug miingon:
1And Job answereth and saith: —
2Nakadungog ako ug daghang mga butang nga ingon niana: Kamong tanan mga makapuol nga mga maglilipay.
2I have heard many such things, Miserable comforters [are] ye all.
3May katapusan ba ang mga pulong nga walay hinungdan? Kun unsay nakapahagit kanimo nga ikaw mitubag man?
3Is there an end to words of wind? Or what doth embolden thee that thou answerest?
4Ako nakahimo usab pagsulti sama kaninyo; Kong ang inyong kalag nahapuli pa sa akong kalag, Ako makahimog bagay sa mga pulong batok kaninyo, Ug kaninyo ang akong ulo makalingolingo?
4I also, like you, might speak, If your soul were in my soul`s stead. I might join against you with words, And nod at you with my head.
5Apan ako buot molig-on kaninyo sa akong baba, Ug ang paglipay sa akong mga ngabil makahupay sa inyong kasakit .
5I might harden you with my mouth, And the moving of my lips might be sparing.
6Bisan ako nagasulti, ang akong kasakit wala mahupay; Bisan akong gipasagdan, unsa may nakapalinaw kanako?
6If I speak, my pain is not restrained, And I cease — what goeth from me?
7Apan karon ako giguol niya: Imong gihimong alaut ang akong tanan nga katilingban.
7Only, now, it hath wearied me; Thou hast desolated all my company,
8Ug gigunitan mo ako, nga maoy usa ka pagpamatuod batok kanako : Ug ang akong kaniwang nagapasundayag batok kanako, Kini nagapamatuod sa akong atubangan.
8And Thou dost loathe me, For a witness it hath been, And rise up against me doth my failure, In my face it testifieth.
9Ako gilaksi niya sa iyang kapungot, ug ginalutos ako; Batok kanako gipakagot niya ang iyang mga ngipon: Ang akong kabatok nagatutuk sa iyang mga mata kanako.
9His anger hath torn, and he hateth me, He hath gnashed at me with his teeth, My adversary sharpeneth his eyes for me.
10Gibanganga nila ang ilang mga baba kanako; Ang akong aping ilang gisagpa uban ang pagbadlong: Sila sa ilang kaugalingon nagtigum batok kanako.
10They have gaped on me with their mouth, In reproach they have smitten my cheeks, Together against me they set themselves.
11Ang Dios nagatugyan kanako ngadto sa mga walay Dios, Ug nagatugyan kanako ngadto sa mga kamot sa mga tawong dautan.
11God shutteth me up unto the perverse, And to the hands of the wicked turneth me over.
12Diha ako sa akong kalipayan, ug iyang gipikas ako; Oo, siya migunit kanako sa akong liog, ug iya akong gilambos; Iya usab akong gihimo nga iyang ilig-on.
12At ease I have been, and he breaketh me, And he hath laid hold on my neck, And he breaketh me in pieces, And he raiseth me to him for a mark.
13Ang iyang mga magpapana naglibut kanako; Ang akong mga amimislon iyang gipikas, ug siya dili mopasaylo; Ang akong apdo iyang gibubo sa ibabaw sa yuta.
13Go round against me do his archers. He splitteth my reins, and spareth not, He poureth out to the earth my gall.
14Iyang gidaut ako sa kasakitan nga nagsunodsunod; Siya midasmag kanako nga ingon sa usa ka higante.
14He breaketh me — breach upon breach, He runneth upon me as a mighty one.
15Gitahi ko ang sako sa akong panit, Ug gibutang ko ang akong sungay sa abug.
15Sackcloth I have sewed on my skin, And have rolled in the dust my horn.
16Ang akong nawong napula na lamang sa hinilak, Ug sa akong mga tabontabon ania ang landong sa kamatayon; q1
16My face is foul with weeping, And on mine eyelids [is] death-shade.
17Bisan wala sa akong mga kamot ang panglupig, Ug mahinlo ang akong pag-ampo.
17Not for violence in my hands, And my prayer [is] pure.
18Oh kalibutan, ayaw pagtaboni ang akong dugo, Ug ayaw paghatagi ug pahulayanan ang akong mga pagbakho.
18O earth, do not thou cover my blood! And let there not be a place for my cry.
19Bisan ngani karon tan-awa, ang akong saksi atua sa langit, Ug ang nagapamatuod kanako atua sa kinahitas-an.
19Also, now, lo, in the heavens [is] my witness, And my testifier in the high places.
20Ang akong mga abyan nagayubit kanako: Apan ang akong mata nagapaagay ug mga luha ngadto sa Dios,
20My interpreter [is] my friend, Unto God hath mine eye dropped:
21Aron siya modapig sa katungod sa tawo uban sa Dios, Ug usa ka anak sa tawo uban sa iyang isigkatawo!
21And he reasoneth for a man with God, And a son of man for his friend.
22Kay sa modangat na ang pipili ka tuig, Ako mopanaw ngadto sa dapit nga akong pagaadtoan sa wala nay pagbalik.
22When a few years do come, Then a path I return not do I go.