¹Busa kining totolo ka tawo minghunong sa pagtubag kang Job, kay matarung man siya sa iyang kaugalingong mga mata.

¹And these three men cease from answering Job, for he [is] righteous in his own eyes,

²Unya misilaub ang kasuko ni Eliu, ang anak nga lalake ni Barachel nga Bucitahanon, sa banay ni Ram: batok kang Job misilaub ang iyang kasuko, kay nagpakamatarung man siya sa iyang kaugalingon labaw sa Dios.

²and burn doth the anger of Elihu son of Barachel the Buzite, of the family of Ram; against Job hath his anger burned, because of his justifying himself more than God;

³Ingon man usab misilaub ang iyang kasuko batok sa totolo niya ka higala, kay sila wala makakita ug tubag, ug hinoon gihukman nila si Job.

³and against his three friends hath his anger burned, because that they have not found an answer, and condemn Job.

⁴Karon si Eliu naghulat aron sa pagsulti kang Job, kay sila labing tigulang kay kaniya.

⁴And Elihu hath waited earnestly beside Job with words, for they are older than he in days.

⁵Sa pagtan-aw ni Eliu nga walay tubag gikan sa mga baba niining totolo ka tawo, ang iyang kasuko misilaub.

⁵And Elihu seeth that there is no answer in the mouth of the three men, and his anger burneth.

⁶Ug si Eliu anak nga lalake ni Barachel nga Bucitahanon mitubag ug miingon: Ako batan-on, ug kamo mga tigulang kaayo; Tungod niini ako nagpugong ug wala mangahas sa pagpahayag kaninyo sa akong hunahuna.

⁶And Elihu son of Barachel the Buzite answereth and saith: — Young I [am] in days, and ye [are] age Therefore I have feared, And am afraid of shewing you my opinion.

⁷Ako miingon: Ang mga adlaw maoy mosaysay, Ug ang gidaghanon sa mga tubig motudlo sa kaalam.

⁷I said: Days do speak, And multitude of years teach wisdom.

⁸Apan anaay usa ka espiritu diha sa tawo, Ug ang gininhawa sa Makagagahum nagahatag kanila ug salabutan.

⁸Surely a spirit is in man, And the breath of the Mighty One Doth cause them to understand.

⁹Ang mga kadagkuan dili mao ang maalam, Dili usab ang mga tigulang maoy makasabut sa justicia.

⁹The multitude are not wise, Nor do the aged understand judgment.

¹⁰Busa nag-ingon ako: Patalinghugi ako ninyo; Ako usab mopahayag kaninyo sa akong hunahuna.

¹⁰Therefore I have said: Hearken to me, I do shew my opinion — even I.

¹¹Ania karon, ako nagpaabut sa inyong mga pulong, Ako nagpatalinghug sa inyong mga pangatarungan, Samtang nga kamo nagpangita kong unsa ang arang ikasaysay.

¹¹Lo, I have waited for your words, I give ear unto your reasons, Till ye search out sayings.

¹²Oo, ako nagtambag kaninyo, Ug, ania karon, walay usa nga nakalukmay kang Job, Kun wala kaninyo ing nakatubag sa iyang mga pulong.

¹²And unto you I attend, And lo, there is no reasoner for Job, [Or] answerer of his sayings among you.

¹³Bantayi ninyo aron kamo dili magaingon: Nakaplagan namo ang kaalam; Ang Dios mao ang makakaplag kaniya, dili ang tawo:

¹³Lest ye say, We have found wisdom, God doth thrust him away, not man.

¹⁴Kay wala niya ipatumong batok kanako ang iyang mga pulong; Dili usab ako motubag kaniya nianang inyong mga pakigpulong.

¹⁴And he hath not set in array words for me, And with your sayings I do not answer him.

¹⁵Sila nanghitingala, wala na sila manubag: Sila walay usa ka pulong nga ikasulti.

¹⁵(They have broken down, They have not answered again, They removed from themselves words.

¹⁶Ug magapaabut ba ako tungod kay sila dili manulti, Tungod kay sila nanagtindog, ug dili na manubag?

¹⁶And I have waited, but they do not speak, For they have stood still, They have not answered any more.)

¹⁷Ako usab motubag sa akong bahin, Ako usab mopahayag sa akong hunahuna.

¹⁷I answer, even I — my share, I shew my opinion — even I.

¹⁸Kay ako puno sa mga igsusulti; Ang espiritu nga ania kanako nagpugos kanako.

¹⁸For I have been full of words, Distressed me hath the spirit of my breast,

¹⁹Ania karon, ang akong dughan ingon sa vino nga walay hulongawan; Ingon sa bag-ong panit nga sulodlan sa vino nga hapit na mobuto.

¹⁹Lo, my breast [is] as wine not opened, Like new bottles it is broken up.

²⁰Ako mosulti, aron ako makaginhawa; Buksan ko ang akong mga ngabil ug motubag.

²⁰I speak, and there is refreshment to me, I open my lips and answer.

²¹Ipakilooy ko kaninyo, nga wala untay tawo nga akong palabihon kay kang bisan kinsa; Ni mohatag ako ug mga ngalang maulo-ulohon.

²¹Let me not, I pray you, accept the face of any, Nor unto man give flattering titles,

²²Kay ako dili maantigong mohatag ug mga ngalang maulo-ulohon; Tingali hinoon ang akong magbubuhat magkuha kanako sa madali.

²²For I have not known to give flattering titles, In a little doth my Maker take me away.