¹Labut pa si Eliu mitubag ug miingon:

¹And Elihu answereth and saith:

²Pamatia ang akong mga pulong, kamo nga mga tawong manggialamon; Ug patalinghugi ako ninyo, kamo nga may kahibalo.

²Hear, O wise men, my words, And, O knowing ones, give ear to me.

³Kay ang igdulungog magasulay sa mga pulong, Maingon nga ang dila magatilaw sa makaon.

³For the ear doth try words, And the palate tasteth to eat.

⁴Pilion ta alang kanato ang matarung, Sayron ta sa atong kaugalingon ang butang nga maayo.

⁴Judgment let us choose for ourselves, Let us know among ourselves what [is] good.

⁵Tungod kay si Job miingon man: Ako matarung, Ug ang Dios nagkuha sa akong katungod:

⁵For Job hath said, `I have been righteous, And God hath turned aside my right,

⁶Bisan pa sa akong katungod ako ginaisip nga bakakon; Ang akong sakit walay kaayohon, bisan ako walay kalapasan.

⁶Against my right do I lie? Mortal [is] mine arrow — without transgression.`

⁷Unsang tawohana ang mahasama kang Job, Nga motulon sa mga pagtamay ingon sa tubig,

⁷Who [is] a man like Job? He drinketh scoffing like water,

⁸Nga makigkuyog sa mamumuhat sa kasal-anan, Ug nagalakaw uban sa mga tawong dautan?

⁸And he hath travelled for company With workers of iniquity, So as to go with men of wickedness.

⁹Kay miingon man siya: Dili magpulos sa tawo, Nga ikalipay niya sa iyang kaugalingon ang pagpakig-uban sa Dios.

⁹For he hath said, `It doth not profit a man, When he delighteth himself with God.`

¹⁰Busa patalinghugi ako ninyo, kamo oh mga tawo nga masinabuton: Ipahalayo kana sa Dios, nga siya maghimo ug kadautan, Ug ipahalayo sa Makagagahum, nga magbuhat siya ug kasal-anan.

¹⁰Therefore, O men of heart, hearken to me; Far be it from God to do wickedness, And [from] the Mighty to do perverseness:

¹¹Kay ang buhat sa usa ka tawo iyang igabayad kaniya, Ug ang tagsatagsa ka tawo iyang padangaton sumala sa iyang ginaagian.

¹¹For the work of man he repayeth to him, And according to the path of each He doth cause him to find.

¹²Oo, sa pagkamatuod ang Dios dili magbuhat sa kadautan, Dili balit-aron sa Dios ang justicia.

¹²Yea, truly, God doth not do wickedly, And the Mighty doth not pervert judgment.

¹³Kinsa ba ang naghatag kaniya ug gahum sa pagmando sa ibabaw sa yuta? Kun kinsa ba ang magbuot sa paghatag kaniya sa tibook nga kalibutan?

¹³Who hath inspected for Himself the earth? And who hath placed all the habitable world?

¹⁴Kong iyang ipahaluna ang iyang kasingkasing sa iyang kaugalingon, Kong iyang tigumon ngadto sa iyang kaugalingon ang iyang espiritu ug ang iyang gininhawa;

¹⁴If He doth set on him His heart, His spirit and his breath unto Him He gathereth.

¹⁵Ang tanang unod mangawala sa tingub, Ug ang tawo mahabalik pag-usab sa abug.

¹⁵Expire doth all flesh together, And man to dust returneth.

¹⁶Kong karon ikaw adunay salabutan, pamatia kini: Patalinghugi ang tingog sa akong mga pulong.

¹⁶And if [there is] understanding, hear this, Give ear to the voice of my words.

¹⁷Magamando ba bisan ngani kadtong nagadumot sa justicia? Ug imo bang pagasilotan kadtong matarung ug makagagahum?

¹⁷Yea, doth one hating justice govern? Or the Most Just dost thou condemn?

¹⁸Siya nga nagaingon sa usa ka hari: Ikaw tampalasan, Kun sa mga harianon: Kamo mga dautan;

¹⁸Who hath said to a king — `Worthless,` Unto princes — `Wicked?`

¹⁹Labi pa kadtong walay pinalabi sa mga tawo nga principe, Ni gipalabi ang dato kay sa kabus; Kay silang tanan buhat man sa iyang mga kamot.

¹⁹That hath not accepted the person of princes, Nor hath known the rich before the poor, For a work of His hands [are] all of them.

²⁰Sa usa lamang ka pagpamilok sila mangamatay, bisan sa tungang gabii; Ang mga tawo ginauyog ug mangawagtang, Ug ang mga gamhanan gipanguha sa walay kamot.

²⁰[In] a moment they die, and at midnight Shake do people, and they pass away, And they remove the mighty without hand.

²¹Kay ang iyang mga mata anaa sa mga alagianan sa usa ka tawo, Ug siya nagasud-ong sa tanan niyang mga lakang.

²¹For His eyes [are] on the ways of each, And all his steps He doth see.

²²Walay kangitngit, ni mabaga nga kangiub, Diin makatago sa ilang kaugalingon ang mga mamumuhat sa kadautan.

²²There is no darkness nor death-shade, For workers of iniquity to be hidden there;

²³Kay dili na kinahanglan nga siya magsusi pa sa usa ka tawo, Nga siya mangatubang pa sa Dios sa hukmanan.

²³For He doth not suffer man any more, To go unto God in judgment,

²⁴Iyang ginalaglag ang mga tawong gamhanan sa paagi nga dili matugkad, Ug ipahaluna ang uban sa ilang dapit.

²⁴He breaketh the mighty — no searching! And He appointeth others in their stead.

²⁵Busa siya nagatimaan sa ilang mga buhat; Ug siya nagabalintong kanila sa magabii, sa pagkaagi nga sila nangalaglag.

²⁵Therefore He knoweth their works, And He hath overturned by night, And they are bruised.

²⁶Siya magahampak kanila ingon nga mga tawong dautan. Sa atubangan sa mga mata sa uban;

²⁶As wicked He hath stricken them, In the place of beholders.

²⁷Kay mingsukwahi man sila gikan sa pagsunod kaniya, Ug wala magtagad sa bisan unsang paagi niya:

²⁷Because that against right They have turned aside from after Him, And none of His ways have considered wisely,

²⁸Bus ilang gipadangat kaniya ang mga pagtu-aw sa mga kabus, Ug siya nakadungog sa mga agulo sa mga sinakit.

²⁸To cause to come in unto Him The cry of the poor, And the cry of the afflicted He heareth.

²⁹Sa diha nga pahulay ang iyang ihatag, kinsa man ang arang makahukom? Ug sa diha nga iyang tagoan ang iyang nawong, kinsa man diay makasud-ong kaniya? Managsama ra kong buhaton kana sa usa ka nasud, kun sa usa ka tawo:

²⁹And He giveth rest, and who maketh wrong? And hideth the face, and who beholdeth it? And in reference to a nation and to a man, [It is] the same.

³⁰Aron ang tawo nga walay Dios dili makahari, Aron walay bisan kinsa nga arang makalit-ag sa mga katawohan.

³⁰From the reigning of a profane man, From the snares of a people;

³¹Kay may bisan kinsa ba nga miingon sa Dios: Ako nakadawat na ug silot , dili na ako magpakasala pag-usab :

³¹For unto God hath any said: `I have taken away, I do not corruptly,

³²Niadtong dili nako makita tudloan mo ako: Kong nakasala ako dili ko na kana usbon.

³²Besides [that which] I see, shew Thou me, If iniquity I have done — I do not add?`

³³Mahauyon ba sa imong hunahuna ang iyang igabalus, nga ikaw nagadumili man niana? Kay kinahanglan nga ikaw ang magpili, ug dili ako: Busa isulti mo ang imong hibaloan.

³³By thee doth He recompense, That thou hast refused — That thou dost choose, and not I? And what thou hast known, speak.

³⁴Mga tawo nga masinabuton moingon kanako: Oo, ang tagsatagsa ka tawo nga may kaalam mamati kanako:

³⁴Let men of heart say to me, And a wise man is hearkening to me.

³⁵Si Job mosulti sa walay hibangkaagan, Ug ang iyang mga pulong walay kaalam.

³⁵Job — not with knowledge doth he speak, And his words [are] not with wisdom.

³⁶Itugot unta nga si Job pagasulayan hangtud sa katapusan, Tungod kay ang iyang pagtubag-tubag ingon man sa mga tawong dautan.

³⁶My Father! let Job be tried — unto victory, Because of answers for men of iniquity,

³⁷Kay sa iyang sala iya man nga gidugang ang pagsuki; Siya nagapakpak sa iyang kamot sa taliwala nato, Ug gipadaghan ang iyang mga pulong batok sa Dios.

³⁷For he doth add to his sin, Transgression among us he vomiteth, And multiplieth his sayings to God.