Cebuano

Young`s Literal Translation

Job

37

1Oo, niini nangurog ang akong kasingkasing, Ug nabalhin sa iyang dapit.
1Also, at this my heart trembleth, And it moveth from its place.
2Patalinghug kamo, oh patalinghug sa lanog sa iyang tingog. Ug sa dinahunog nga mogula sa iyang baba.
2Hearken diligently to the trembling of His voice, Yea, the sound from His mouth goeth forth.
3Kana iyang gipadala sa ilalum sa tibook nga langit, Ug ang iyang kilat ngadto sa mga kinatumyan sa yuta.
3Under the whole heavens He directeth it, And its light [is] over the skirts of the earth.
4Sa tapus niana usa ka tingog modahunog; Sa tingog sa iyang pagkagamhanan siya nagpadalugdug; Ug siya wala magpahunong sa mga kilat sa diha nga ang iyang tingog mabati.
4After it roar doth a voice — He thundereth with the voice of His excellency, And He doth not hold them back, When His voice is heard.
5Ang Dios magapadalugdug sa iyang tingog sa dakung kahibulongan; Siya magabuhat ug mga dagkung butang nga dili nato matugkad.
5God thundereth with His voice wonderfully, Doing great things and we know not.
6Kay siya magaingon sa nieve: Magpatalinghug ka sa yuta; Ingon man usab sa ulan, ug sa mga taligsik sa iyang ulan nga gamhanan.
6For to snow He saith, `Be [on] the earth.` And the small rain and great rain of His power.
7Siya magatak-um sa kamot sa tagsatagsa ka tawo; Aron ang tanang tawo nga iyang binuhat mahibalo niana.
7Into the hand of every man he sealeth, For the knowledge by all men of His work.
8Unya mangadto ang mga mananap sa sa mga hulonan, Ug mamuyo sa ilang mga lungib.
8And enter doth the beast into covert, And in its habitations it doth continue.
9Gikan sa puloy-anan sa habagatan mogula ang bagyo, Ug ang katugnaw gikan sa amihanan.
9From the inner chamber cometh a hurricane, And from scatterings winds — cold,
10Pinaagi sa iyang gininhawa ang Dios nagahatag ug yelo; Ug ang gilapdon sa mga katubigan mahimong sigpit.
10From the breath of God is frost given, And the breadth of waters is straitened,
11Oo, iyang gilulanan ang mabaga nga panganod ug tubig; Ginakatag niya ang panganod sa iyang kilat.
11Yea, by filling He doth press out a cloud, Scatter a cloud doth His light.
12Ug sa iyang pagmando kana nagatuyok, Aron sila magatuman sumala sa bisan unsa nga iyang isugo kanila. Sa ibabaw sa kalibutan nga kapuy-an,
12And it is turning itself round by His counsels, For their doing all He commandeth them, On the face of the habitable earth.
13Kong aron sa pagbadlong, kun tungod sa iyang yuta, Kun tungod sa iyang mahigugmaong-kalolot nga kana iyang gipahatabo.
13Whether for a rod, or for His land, Or for kindness — He doth cause it to come.
14Pamatia kini, Oh Job: Humunong ka, ug tulotimbanga ang mga buhat nga katingalahan sa Dios.
14Hear this, O Job, Stand and consider the wonders of God.
15Nasayud ba ikaw kong giunsa sa Dios ang iyang pagmando kanila, Ug kong giunsa sa pagpasiga ang kilat sa iyang panganod?
15Dost thou know when God doth place them, And caused to shine the light of His cloud?
16Nahibalo ka ba sa mga pagtulotimbang sa mga panganod, Sa mga buhat nga katingalahan niya nga hingpit sa kahibalo?
16Dost thou know the balancings of a cloud? The wonders of the Perfect in knowledge?
17Kong ngano nga ang imong nga bisti mainit, Sa diha nga ang kalibutan mahilum tungod sa hangin nga habagat?
17How thy garments [are] warm, In the quieting of the earth from the south?
18Makahimo ka ba sa pagbuklad sa langit uban kaniya, Nga magahi ingon sa salamin nga tinunaw?
18Thou hast made an expanse with Him For the clouds — strong as a hard mirror!
19Tudloi kami kong unsa ang among isulti kaniya; Kay kami dili makahusay sa among igasulti tungod sa kangitngit.
19Let us know what we say to Him, We set not in array because of darkness.
20Ipahibalo ba kaniya nga ako buot mosulti? Kun buot ba ang tawo nga siya malamoy?
20Is it declared to Him that I speak? If a man hath spoken, surely he is swallowed up.
21Ug karon ang mga tawo dili makakita sa suga sa kalangitan nga masiga; Apan ang hangin moagi ug magasilhig kanila.
21And now, they have not seen the light, Bright it [is] in the clouds, And the wind hath passed by and cleanseth them.
22Gikan sa amihanan mogula ang bulawanong kahayag: Sa Dios anaa ang makalilisang kagamhanan.
22From the golden north it cometh, Beside God [is] fearful honour.
23Mahatungod sa Makagagahum, dili nato siya makita: Siya daku uyamut sa kagahum; Ug sa justicia ug sa madagayaon nga pagkamatarung siya dili magapaguol.
23The Mighty! we have not found Him out, High in power and judgment, He doth not answer! And abundant in righteousness,
24Busa ang mga tawo may kahadlok kaniya: Siya walay pinalabi sa mga maalam ug kasingkasing.
24Therefore do men fear Him, He seeth not any of the wise of heart.